Ο MATTHEW FLOYD του Πανεπιστημίου Northumbria, Newcastle, έχει περάσει περισσότερα από τρία χρόνια μελετώντας τι είναι αυτό που οδηγεί την επέκταση των οικοτόπων του θαλάσσιου χόρτου στις Μαλδίβες
Κολυμπώντας στα κρυστάλλινα νερά των Μαλδίβων, ενός έθνους που φημίζεται για τη θαλάσσια ζωή του, θα μπορούσε να είναι εύκολο να ξεχάσουμε ότι αυτά τα ευαίσθητα οικοσυστήματα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των της κλιματικής αλλαγής και ότι Οι βιότοποι από θαλάσσιο χόρτο βρίσκονται σε κρίση παγκοσμίως.
Τώρα η έρευνά μου, το οποίο συνδύασε εκατοντάδες ώρες επιτόπιας εργασίας με χιλιάδες δορυφορικές εικόνες, αποκάλυψε κάτι απροσδόκητο: τα θαλάσσια χόρτα των Μαλδίβων έχουν τριπλασιαστεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες – και οι πληθυσμοί των νησιών θα μπορούσαν να παίξουν κάποιο ρόλο.
Ανακάλυψα επίσης ότι το θαλάσσιο χόρτο είναι εκπληκτικά τρεις φορές πιο πιθανό να βρεθεί δίπλα σε κατοικημένα νησιά, παρά σε ακατοίκητα. Αυτό λοιπόν το ανθοφόρο φυτό φαίνεται να επωφελείται από τη ζωή σε θάλασσες κοντά στον άνθρωπο.
Τα θαλάσσια χόρτα αναπτύσσονται κατά μήκος των ακτών σε όλο τον κόσμο. Μπορούν να βοηθήσουν προστασία από την κλιματική αλλαγή, ωστόσο συχνά υποτιμώνται. Στις Μαλδίβες, λιβάδια θαλάσσιων χόρτων σκάβονται για να διατηρήσετε τις εμβληματικές λευκές παραλίες που είναι συχνό χαρακτηριστικό των φωτογραφιών του μήνα του μέλιτος.
Σημαντικοί θαλάσσιοι βιότοποι έχουν υποχωρήσει στις Μαλδίβες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο περιβαλλοντικής αβεβαιότητας, έχω περάσει περισσότερα από τρία χρόνια μελετώντας θαλάσσια χόρτα εδώ μαζί με μια ομάδα επιστημόνων.
Διαπιστώσαμε ότι τα θαλάσσια χόρτα είναι εξαιρετικά καλά και ένας από τους πιο εύλογους παράγοντες θα μπορούσε να είναι η παροχή θρεπτικών ουσιών από πυκνοκατοικημένες περιοχές, όπως τα τουριστικά θέρετρα.
Κάθε μέρα, οι ανθρώπινες δραστηριότητες θα μπορούσαν να παρέχουν πολύτιμα θρεπτικά συστατικά για ενδιαιτήματα θαλάσσιου χόρτου σε ένα κατά τα άλλα περιβάλλον περιορισμένο σε θρεπτικά συστατικά.
Τα απορρίμματα τροφίμων παραδοσιακά απορρίπτονται στη θάλασσα από την παραλία και η βροχή μπορεί να ξεπλύνει τα πλεονάζοντα λιπάσματα από τη γεωργική γη στον ωκεανό. Όπως οι ανθρώπινοι πληθυσμοί και η χρήση λιπασμάτων και τα δύο αυξήθηκαν, υποπτευόμαστε ότι τα λιβάδια με θαλάσσια χόρτα έχουν αρχίσει να ευδοκιμούν και να επεκτείνονται ως αποτέλεσμα αυτής της αυξημένης προσφοράς θρεπτικών ουσιών.
Επιπλέον, οι οικοδομικές εργασίες γύρω από τα νησιά ενδέχεται να δημιουργήσουν καταλληλότερους οικοτόπους για θαλάσσιο χόρτο. Αναδασμός γης είναι ευρέως διαδεδομένο σε όλη τη χώρα, καθώς ο πληθυσμός έχει επεκταθεί κατά 474% από το 1960.
Κατά τη διάρκεια αυτής της ανάπτυξης, η άμμος ξεθάβεται από τον βυθό και κάποια αναπόφευκτα χύνεται στο νερό. Η δομή των λιβαδιών με θαλάσσιο χόρτο μπορεί να επιβραδύνει τα τοπικά υδάτινα ρεύματα, προκαλώντας τη βύθιση των αιωρούμενων κόκκων άμμου και τη δημιουργία περισσότερο ίζημα για να αναπτυχθούν οι μελλοντικές γενιές θαλάσσιου χόρτου.
Επί του παρόντος, οι εισροές θρεπτικών ουσιών φαίνεται να δημιουργούν ακριβώς τις κατάλληλες συνθήκες για τα θαλάσσια χόρτα. Αλλά εάν τα θρεπτικά συστατικά συνεχίσουν να αυξάνονται, υπάρχει ο κίνδυνος τα θαλάσσια χόρτα να υπερτερούν από τα φύκια και να πνιγούν.
Οι συνεχιζόμενες εργασίες αποκατάστασης γης που αγνοούν το θαλάσσιο γρασίδι μπορεί επίσης να αφαιρέσουν αυτόν τον σημαντικό βιότοπο. Έτσι, το μέλλον αυτής της ιστορίας επιτυχίας των Μαλδίβων μπορεί να βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στα χέρια μας.
Το παράδοξο του οικοτουρισμού
Παρόλο που η απομάκρυνση του θαλάσσιου χόρτου έχει συμβάλει ελάχιστα στον περιορισμό της επέκτασης των οικοτόπων, υπογραμμίζει μια προβληματική σχέση με την τουριστική βιομηχανία, στην οποία τόσα πολλά οι θέσεις εργασίας στις Μαλδίβες εξαρτώνται.
Επειδή μπορεί τελικά να κάνει τα βάθη του νερού πιο ρηχά, το θαλάσσιο χόρτο μπορεί να περιορίσει την πρόσβαση και την πρόσδεση των σκαφών, και ως εκ τούτου να παρεμβαίνει στην καθημερινή ζωή. Ο πολλαπλασιασμός του θαλάσσιου χόρτου σε περιοχές με οικιακά απορρίμματα έχει ευνόητα βλάψει την εικόνα του στα μάτια του κοινού.
Αλλά, κάνοντας τα παράκτια νερά πιο ρηχά, θαλάσσια χόρτα ενίσχυση της προστασίας των ακτών. Και μεγαλώνοντας κοντά σε χώρους απορριμμάτων, απορροφούν την περίσσεια θρεπτικών συστατικών και καθαρίστε το νερό από παθογόνους παράγοντες. Παρά το γεγονός ότι είναι ένα ζωτικό εργαλείο για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, το θαλάσσιο χόρτο έχει σαφώς πρόβλημα εικόνας στα νησιά.
Ως θαλάσσιος οικολόγος, πιστεύω ακράδαντα ότι οι επιστήμονες της διατήρησης - και οι οικοτουρίστες - έχουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μετάδοση της αξίας των θαλάσσιων χόρτων. Οι οικολόγοι πρέπει επίσης να εκτιμήσουν πλήρως τις προκλήσεις που μπορεί να φέρει η επέκταση των λιβαδιών στις τοπικές κοινότητες και να κατανοήσουν πώς μπορεί να διαφέρουν οι ανάγκες διατήρησης και τουρισμού.
Υπαρχει ΕΛΠΙΔΑ. Μια καμπάνια που ονομάζεται #ProtectMaldivesSeagrass, που ξεκίνησε πρόσφατα από το Blue Marine Foundation και το Maldives Underwater Initiative, οδήγησε σε 37 θέρετρα (σε σύνολο 168) που δεσμεύτηκαν να προστατεύσουν τα λιβάδια τους με θαλάσσια χόρτα.
Επιπλέον, τα δεδομένα από την έρευνά μου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προστασία των οικοτόπων θαλάσσιου χόρτου και την ποσοτικοποίηση της αξίας τους για τους ανθρώπους και τη φύση.
Ας ελπίσουμε ότι η απροσδόκητη –αλλά ευπρόσδεκτη– επιτυχία του θαλάσσιου χόρτου στις Μαλδίβες είναι αιτία για αισιοδοξία για τη διατήρηση. Και ίσως τα τουριστικά θέρετρα μπορούν να μάθουν να αγαπούν τους γείτονές τους που επεκτάθηκαν πρόσφατα.
MATTHEW FLOYD είναι υποψήφιος διδάκτορας στη Θαλάσσια Οικολογία στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΝΟΡΤΟΥΜΠΡΙΑ, ΝΙΟΥΚΑΣΤΛ
Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύθηκε από το Η Συνομιλία με άδεια Creative Commons. Διαβάστε το αρχικό άρθρο.
Επίσης στο Divernet: Το θαλάσσιο χόρτο «Sand-factory» μπορεί να σώσει τα νησιά των δυτών, Το Great Seagrass Survey εκπλήσσει τους διοργανωτές, Ενίσχυση Seagrass στην Κορνουάλη, εγκεφαλικό κύμα στην Αυστραλία, Το μεγαλύτερο φυτό του κόσμου αποκαλύφθηκε στο Shark Bay
