Εισαγωγή
Ο Στιούαρτ Φίλποτ δεν αποφεύγει ποτέ μια πρόκληση και η αναπήδηση ανάμεσα σε τέσσερα διαφορετικά θέρετρα και τρεις ατόλες στις Μαλδίβες σε μόλις 16 ημέρες ήταν ακριβώς στο σοκάκι του. Εδώ ολοκληρώνει την περιπέτειά του με μια επίσκεψη στο Kurumba Resort.
Φωτογραφίες Stuart Philpott
Αποχαιρετώντας το LUX Resort
Δυστυχώς, η σύντομη διαμονή μου στο πέντε αστέρων LUX Resort, South Ari Atoll, είχε τελειώσει. Νόμιζα ότι όλες οι τοποθεσίες κατάδυσης ήταν εξαιρετικές. Δεν πρόλαβα να δω έναν φαλαινοκαρχαρία, αλλά συνάντησα σχεδόν οτιδήποτε άλλο έχει να προσφέρει ο Ινδικός Ωκεανός. Είπα το αντίο μου στους Euro-Divers και το προσωπικό του θέρετρου πριν επιβιβαστώ στο υδροπλάνο και επέστρεψα στην πρωτεύουσα, το Μαλέ.
Άφιξη στο Kurumba Resort
Στο διεθνές αεροδρόμιο Velana, ένα ταχύπλοο περίμενε να με μεταφέρει στο πεντάστερο θέρετρο Kurumba, το τέταρτο και τελευταίο λιμάνι της διαδρομής μου. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μίλησα με τη Valentina Kuzmina, η οποία έμπαινε στο Euro-Divers ως νέος οδηγός/ εκπαιδευτή. Δεν ήξερε ότι η πρώτη της δουλειά θα ήταν το μόντελινγκ για τον επισκέπτη φωτογράφο Scuba Diver! Δέκα λεπτά αργότερα ήμασταν αγκυροβολημένοι στην προβλήτα και πήγαινα με σαγιονάρες προς τη ρεσεψιόν.
Εξερευνώντας το Kurumba Resort
Το Kurumba ήταν το πρώτο νησί θέρετρο που άνοιξε στις Μαλδίβες. Πέρυσι ήταν στην πραγματικότητα τα 50 χρόνια τους. Το θέρετρο προσφέρει 180 δωμάτια με ημιδιατροφή, πλήρη διατροφή και all inclusive. Είχα κάνει κράτηση σε ένα μπανγκαλόου στην παραλία, το οποίο ήταν ένα εξαιρετικό πρότυπο, εκτός από το γεγονός ότι δεν υπήρχε θέα στη θάλασσα, περισσότερες ματιές στη θάλασσα. Τα περισσότερα από τα δωμάτια είναι διατεταγμένα σε μια σειρά ημικυκλικών κύκλων αντί να χτίζονται απλώς παράλληλα με την παραλία. Το δωμάτιό μου είχε ένα υπαίθριο μπάνιο, κάτι που είναι σχεδόν τυπική πρακτική στις Μαλδίβες. Δυστυχώς, δεν υπήρχαν γύρω δέντρα που να προσφέρουν σκιά, έτσι αργά το απόγευμα/νωρίς το βράδυ έγινε ζεστό σαν φούρνος. Οι καταπράσινοι κήποι ήταν ίσως οι καλύτεροι που έχω δει οπουδήποτε στις Μαλδίβες. Υπήρχε επίσης ένα φυτώριο ορχιδέας με τεράστια ποικιλία χρωμάτων.
Μου πήρε περίπου 20 λεπτά για να περπατήσω γύρω από το μικρό περίπου κυκλικό νησί 500 μέτρων επί 250 μέτρων που είναι τοπικά γνωστό ως Vihamanaafushi. Υπάρχουν οκτώ εστιατόρια για να διαλέξετε ανάμεσα σε μια ποικιλία από διαφορετικές κουζίνες. Το κεντρικό εστιατόριο Vihamanhaa είναι σε μπουφέ, ενώ τα άλλα είναι όλα a la carte.
Αυτό το ξέρατε;
Εάν εισέλθετε στις Μαλδίβες ως τουρίστας, θα σας χορηγηθεί βίζα 30 ημερών κατά την άφιξη και το διαβατήριό σας πρέπει να ισχύει για τουλάχιστον ένα μήνα. Ωστόσο, εάν φτάσετε αεροπορικώς, οι περισσότερες αεροπορικές εταιρείες δηλώνουν ότι το διαβατήριό σας θα πρέπει να ισχύει για ελάχιστη περίοδο έξι μηνών από την ημερομηνία εισόδου στις Μαλδίβες
Το βραβευμένο εστιατόριο Thila είναι ένας δημοφιλής χώρος. Τα καλύτερα τραπέζια στήνονται κατά μήκος της παραλίας. Κάθισα και παρακολούθησα τα φώτα της πόλης που αστράφτουν πέρα από το νερό. Ένα δροσερό αεράκι έκανε μια ευπρόσδεκτη αλλαγή από τον κλιματισμό. Το κεντρικό μπαρ, Kandu, είναι ένα εξαιρετικό μέρος για κοκτέιλ après-dive. Η παρακολούθηση των αεροπλάνων που φτάνουν και αναχωρούν από τα κοντινά αεροδρόμια σίγουρα προσέθεσε έναν παράγοντα καινοτομίας.
Συνάντηση με τους ντόπιους και τους επισκέπτες του θερέτρου
Το θέρετρο διπλασιάστηκε ως μια απόδραση το Σαββατοκύριακο για τους ομογενείς και τους ντόπιους που ζουν στην πρωτεύουσα, το Μαλέ. Ήταν επίσης μια δημοφιλής επιλογή για τα πληρώματα πτήσης που σταματούσαν για λίγες μέρες. Μίλησα με τον καπετάνιο Τζορτζ, ο οποίος εργαζόταν για τη γερμανική αεροπορική εταιρεία Eurowings, και είπε ότι ήταν πολύ καλύτερο από το να φιλοξενηθείς στο κύριο νησί. Ο Γιώργος ήταν επίσης δεινός δύτης και γνώριζε εξαιρετικά καλά όλες τις τοπικές τοποθεσίες.
Καταδύσεις στο Kurumba: Dive Center και Dive Sites
Το καταδυτικό κέντρο Euro-Divers επί του παρόντος διαχειριζόταν ο Μαλδίβιος Abdula Ahmed. Κανονικά υπάρχουν τουλάχιστον τρία μέλη του προσωπικού πλήρους απασχόλησης που αναλαμβάνουν εκ περιτροπής καθοδήγηση ή διεξαγωγή μαθημάτων. Το καταδυτικό σκάφος μήκους 20 μέτρων με κύτος GRP έχει μέγιστη χωρητικότητα 18 δυτών και περιλαμβάνει σκιερό χώρο και τουαλέτα. Ο Abdula είπε ότι συνήθως δεν υπάρχουν περισσότερα από έξι έως 10 άτομα στο πλοίο ακόμη και κατά τη διάρκεια της περιόδου αιχμής. Υπάρχουν περίπου 30 τοποθεσίες κατάδυσης που προσφέρονται, συμπεριλαμβανομένων δύο σταθμών καθαρισμού μαντών, οι οποίοι ανάλογα με τους μουσώνες, απέχουν είτε 20 λεπτά είτε μία ώρα και 30 λεπτά με το πλοίο. Οι αγαπημένες τοποθεσίες του Abdula είναι το HP Reef και το Embedhoo Express. Για τους λάτρεις των ναυαγίων, το Victory μήκους 80 μέτρων βρίσκεται σε μέγιστο βάθος 40 μέτρων ακριβώς δίπλα στο τείχος του λιμανιού. Το φορτηγό πλοίο βυθίστηκε το 1981 ενώ μετέφερε προμήθειες στα κοντινά νησιά-θέρετρα. Ήμουν πρόθυμος να πάρω μερικές φωτογραφίες, αλλά δυστυχώς οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν κατάλληλες εκείνη την ημέρα. Το τυπικό μέγεθος κυλίνδρου είναι αλουμίνιο 11 λίτρων και υπάρχουν επίσης διαθέσιμα μερικά μεγαλύτερα 12. Το Nitrox είναι δωρεάν. Ο ύφαλος του σπιτιού είναι ένα εξαιρετικό σημείο για κολύμβηση με αναπνευστήρα ή δύτες εκπαίδευση με μαύρα άκρα, ακτίνες τσιμπήματος και ακτίνες αετού τακτικά όραμα.
Καταδύσεις πρώτης ημέρας: Ενυδρείο και ύφαλος μπανάνας
Τις πρώτες μέρες που έκανα κατάδυση, ο εν ενεργεία διευθυντής Abdula Ahmed ήταν σε άδεια, οπότε ο Morgan Bianchi μου έδειξε μερικά από τα τοπικά αξιοθέατα. Μόλις ερχόμασταν στην πανσέληνο, οπότε τα ρεύματα έτρεχαν. Ο Morgan πρότεινε να κάνουμε ένα ταξίδι στο Ενυδρείο, το οποίο ήταν περίπου 45 λεπτά με το πλοίο. Αυτό έτυχε να είναι ένας από τους ιστότοπους που επισκέφτηκα πέρυσι κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο Meeru, οπότε είχα μια λογική ιδέα τι να περιμένω. Το μεγαλύτερο μέρος της δράσης συμβαίνει στο σημείο όπου τα ρεύματα συγκλίνουν. Η Βαλεντίνα ήθελε να βοηθήσει. Δεν μπορούσα να μην παρατηρήσω τον τεράστιο μακρύ σωλήνα AAS που είναι δεμένο στο πλάι της. Σίγουρα ξεχώρισε στις φωτογραφίες μου!
Ακολουθήσαμε τον ύφαλο μέχρι το σημείο. Υπήρχαν άσπρες άκρες που κοιμόντουσαν στον βυθό της θάλασσας, αλλά κάθε φορά που προσπαθούσα να πλησιάσω, κολυμπούσαν. Πήραμε μερικές υπέροχες λήψεις από το snapper και τα sweetlips και κατάφερα να πάω κρυφά σε μια κοιμισμένη πράσινη χελώνα για μερικές κοντινές λήψεις. Συναντήσαμε μια άλλη πράσινη χελώνα, αλλά τη στιγμή που έκανα ουρά για μια φωτογραφία, ο καπετάν Τζορτζ εμφανίστηκε ξαφνικά στο κάδρο. Υποθέτω ότι ο Γιώργος ήθελε μια φωτογραφία με τη χελώνα! Η Βαλεντίνα δεν είχε πού να πάει, οπότε συνέχισα να ξεφεύγω με τον Τζορτζ στο επίκεντρο.
Στο Banana Reef ξαναζευγάρισα με τη Valentina, ενώ ο Captain George πήγε με τον Morgan. Παρόλο που ήμασταν πολύ κοντά στο Μαλέ, την πρωτεύουσα, δεν φαινόταν να επηρεάζει τις παρατηρήσεις θαλάσσιας ζωής. Στην αρχή του τείχους δεν υπήρχαν πολλά να δω, αλλά περίπου 20 λεπτά μετά την κατάδυση, έβγαζα φωτογραφίες με snapper, σάρωθρο σπηλαίων, σκανδάλες και ψάρια πανό που κρύβονταν κάτω από τους προεξοχές. Η ορατότητα ήταν ελαφρώς θολή αλλά κατά τα άλλα μου άρεσε πολύ η κατάδυση. Μίλησα με τη Βαλεντίνα αρκετούς μήνες αργότερα και είπε ότι είχαν συναντήσει σφυροκέφαλα και ακόμη και έναν καρχαρία τίγρης που περιπολούσε στον τοίχο των υφάλων.
Καταδύσεις δεύτερης ημέρας: Embedhoo Express και Chicken Island
Τη δεύτερη μέρα μου ο Abdula ήταν πίσω στη θέση του οδηγού, οπότε επισκεφτήκαμε μια τοποθεσία που ονομάζεται Embedhoo Express, η οποία απείχε μια καλή ώρα με το πλοίο. Ο Abdula είπε ότι η δραστηριότητα της θαλάσσιας ζωής στην τοποθεσία ήταν πολύ διαφορετική ανάλογα με το αν καταδυόμασταν με ρεύμα εισόδου ή εξόδου. Ευτυχώς, το χτυπήσαμε τη στιγμή που έφτιαχνε το ρεύμα. Το αποκορύφωμα έπρεπε να είναι η στροβιλιζόμενη μάζα των γρύλων. Χιλιάδες συγκεντρώθηκαν πάνω από τον ύφαλο. Πέρασα πέντε λεπτά προσπαθώντας να βγάλω μια φωτογραφία του κοπαδιού. Μέχρι τώρα το ρεύμα ήταν πραγματικά έντονο. Υπήρχε τόση πολλή δράση, συμπεριλαμβανομένων των γλυκολιπών, των αετών, των χελωνών και των καρχαριών που «καθαρίστηκαν» που δεν έχω ξαναδεί. Οι καρχαρίες ήταν σε έκσταση, με τα στόματα ανοιχτά, αποκαλύπτοντας ένα εντυπωσιακό σύνολο δοντιών. Αυτό πρέπει να είναι ένα από τα καλύτερα σημεία κατάδυσης στην περιοχή, κάτι που πρέπει να κάνετε για να επισκεφθείτε δύτες.
Ακριβώς στον κύκλο του ταξιδιού μου πήγαμε στο Chicken Island, γνωστό και ως Tona Factory. Όταν τα ψάρια τόνου έχουν υποστεί επεξεργασία, όλα τα υπολείμματα ψαριών πετιούνται στο νερό, γεγονός που προκαλεί την αναμονή της θαλάσσιας ζωής σε φρενίτιδα διατροφής. Αν και κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι πρόκειται για μια τεχνητή αντίδραση, παρέχει πληθώρα δυνατοτήτων κοντινής λήψης στους φωτογράφους. Αλλά ο Abdula είπε ότι το εργοστάσιο είχε κλείσει πρόσφατα. Έτσι, χωρίς δωρεάν διαθέσιμη τροφή, θα εξακολουθούσε να υπάρχει θαλάσσια ζωή τριγύρω; Καθώς κατεβαίναμε, είδα αμέσως τα μωρά σε μέγεθος τέρατος –οι κηρήθρες είναι οι μεγαλύτερες που έχω δει ποτέ– αλλά το τεράστιο κοπάδι από πανόψαρα είχε φύγει. Εμφανίστηκε ένας αριθμός γιγάντων τσιμπούδων και αυτό αυξήθηκε σε περίπου 12 όταν έφτασε ένα σκάφος για κολύμβηση με αναπνευστήρα. Δεν φαινόταν να ενοχλούνται από την παρουσία μου και θα έκαναν πολλαπλά fly-by's.
Τελικές σκέψεις για το Kurumba Resort
Είχα πραγματικά απολαύσει τη διαμονή μου στο Kurumba. Το θέρετρο μπορεί να απέχει μόνο δέκα λεπτά με το πλοίο από το διεθνές αεροδρόμιο Velana, αλλά αυτό έχει τα πλεονεκτήματά του. Δεν υπάρχουν μεταφορές με υδροπλάνο για να ανησυχείτε (ή κόστος) και δεν χάνεται χρόνος ταξιδεύοντας από και προς το διεθνές αεροδρόμιο προς τον τερματικό σταθμό των υδροπλάνων. Και όπως ανακάλυψα, αν ο καιρός επιδεινωθεί, θα μπορούσα να εγγυηθώ ότι θα φτάσω στο αεροδρόμιο χωρίς να ανησυχώ για καθυστερήσεις ή ακυρώσεις υδροπλάνων. Το φαγητό σε μπουφέ ήταν συνολικά πολύ καλό και η διαμονή - εκτός από την ελαφρώς παρεμποδισμένη θέα - ήταν ένα εξαιρετικό πρότυπο. Στην αρχή είχα επιφυλάξεις για τις παρατηρήσεις θαλάσσιας ζωής, αλλά προς έκπληξή μου υπήρχε μια πολύ καλή ποικιλία από καταδυτικές τοποθεσίες που προσφέρονταν και τις περισσότερες φορές παρέδιδαν.
Συμπέρασμα
Το μεγάλο μου ταξίδι στις Μαλδίβες ήταν μια περιπέτεια τρενάκι από την αρχή μέχρι το τέλος. Όλοι οι έπαινοι στη Susanne Valverde από τους Euro-Divers, καθώς τα logistics είχαν για άλλη μια φορά λειτουργήσει τέλεια (εκτός από μία ή δύο απρόβλεπτες καθυστερήσεις πτήσεων). Και τα τέσσερα θέρετρα είχαν προσφέρει ένα πολύ υψηλό επίπεδο φαγητού και διαμονής, οπότε δεν είχα κανένα παράπονο από εμένα. Νόμιζα ότι κάθε θέρετρο είχε τον δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα. Κάποιοι πρόσφεραν πληθώρα δραστηριοτήτων και ήταν πιθανώς πιο οικογενειακοί, ενώ άλλοι ήταν πολύ πιο ήσυχοι και ταιριάζουν καλύτερα για ερωτικά ζευγάρια – κάτι για όλους. Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στους φανταστικούς τέσσερις οδηγούς καταδύσεων, Tomako, Jenny, Yuan και Valentina (χωρίς να ξεχνάμε τον αντικαταστάτη Egor) που με βοήθησαν με τις φωτογραφίες μου.
Όπως ήταν αναμενόμενο, όλα τα καταδυτικά κέντρα Euro-Divers παρείχαν το ίδιο υψηλό επίπεδο υπηρεσιών. Το μόνο ελαφρύ απόσβεση ήταν ο καιρός. Έφτασα με καταρρακτώδη βροχή και μετά από 16 μέρες έφυγα με τον ίδιο τρόπο, κρατώντας μια ομπρέλα και πιτσιλίζοντας μέσα από λακκούβες!
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε αρχικά στο Scuba Diver Βόρεια Αμερική ΗΠΑ #11.
Εγγραφείτε ψηφιακά και διαβάστε περισσότερες υπέροχες ιστορίες όπως αυτή από οπουδήποτε στον κόσμο σε μορφή φιλική προς κινητά. Σύνδεσμος στο άρθρο
