Τα Διαχωριστικά WWF αναφέρει ότι περισσότερα από 300 είδη καρχαριών και ακτίνων απειλούνται τώρα με εξαφάνιση
Νέες εκτιμήσεις της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) που δημοσιεύθηκαν σήμερα δείχνουν ότι 316 χονδριχθιακά είδη – καρχαρίες, ακτίνες και σαλάχια και χίμαιρες – απειλούνται πλέον με εξαφάνιση.
Οι ενημερώσεις της Κόκκινης Λίστας περιλαμβάνουν περισσότερες από 420 αξιολογήσεις ειδών καρχαριών και ακτίνων, εκ των οποίων 154 είδη ταξινομούνται ως «απειλείται», ή σε κίνδυνο εξαφάνισης στη φύση. Ανάμεσά τους είναι τέσσερα είδη καρχαριών σφυροκέφαλου (Σφύρνα οικογένεια) και τέσσερα είδη αγγέλου καρχαρία (Squatina οικογένεια) που κινδυνεύουν ή κινδυνεύουν κρίσιμα, καθιστώντας τους μερικές από τις πιο απειλούμενες οικογένειες καρχαριών, καθώς και το γιγάντιο μαντάτο (Mobula birostris), που αντιμετωπίζει πλέον πολύ υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης.
«Αυτά τα ευρήματα είναι δυστυχώς προβλέψιμα» είπε Δρ Άντι Κόρνις, Leader of Sharks: Restoring the Balance, το παγκόσμιο πρόγραμμα διατήρησης καρχαριών και ακτίνων του WWF. «Καθώς η Ομάδα Ειδικών Καρχαριών της IUCN συνεχίζει να τραβάει την αυλαία της κατάστασης των καρχαριών και των ακτίνων, η κρίση θα πρέπει να πυροδοτεί κώδωνα κινδύνου για όποιον ενδιαφέρεται για την υγεία του ωκεανού μας. Είκοσι χρόνια έχουν περάσει από τότε που η διεθνής κοινότητα αναγνώρισε την απειλή της υπεραλίευσης μέσω του Διεθνούς Σχεδίου Δράσης για τους Καρχαρίες. Ωστόσο, προφανώς, δεν έχουν γίνει σχεδόν αρκετά για να σταματήσει η υπεραλίευση που ωθεί αυτά τα ζώα στο χείλος της εξαφάνισης».
Τα Διαχωριστικά Ενημέρωση της IUCN σημειώνει με θλίψη ότι το πρώτο είδος καρχαρία ή ακτίνα μπορεί να έχει ήδη εξαφανιστεί. Ο χαμένος καρχαρίας (Carcharhinus obsoletus) ταξινομήθηκε ως άκρως απειλούμενο (ενδεχομένως εξαφανισμένο), που σημαίνει ότι υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη εξαφανιστεί στη φύση, αλλά χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να αποδειχθεί αυτό. Όπως υποδηλώνει το δυσοίωνο όνομά του, αυτό το είδος περιγράφηκε μόνο από δείγματα μουσείων το 2019, επομένως έχει χαθεί από τη στιγμή που βρέθηκε.
Από περίπου 200 είδη που είχαν προηγουμένως ελλιπή δεδομένα, που σημαίνει ότι οι διαθέσιμες πληροφορίες δεν ήταν επαρκείς για την αξιολόγηση της κατάστασης διατήρησής τους, 57 απειλούνται πλέον. Μαζί με την περίπτωση του χαμένου καρχαρία, αυτό αποκαλύπτει μια ανησυχητική τάση όταν τα είδη που περιγράφηκαν πρόσφατα ή αυτά για τα οποία δεν γνωρίζουμε αρκετά βρίσκονται ήδη σε κίνδυνο. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία των πληροφοριών για τα είδη –ιδιαίτερα των δεδομένων αλιείας για καρχαρίες και ακτίνες– για την αποτελεσματική διατήρηση.
Από την τελευταία ενημέρωση της παγκόσμιας Κόκκινης Λίστας για τους καρχαρίες και τις ακτίνες που πραγματοποιήθηκε το 2014, αυτά τα θαλάσσια ψάρια γίνονται γρήγορα μια από τις πιο απειλούμενες ομάδες σπονδυλωτών στον πλανήτη.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να λάβουν επειγόντως μέτρα για τη μείωση της υπεραλίευσης καρχαριών και ακτίνων», Δόκτωρ Cornish είπε. «Χρειαζόμαστε επίσης απεγνωσμένα να κλιμακώσουμε τις προσπάθειες για την ανάκτηση πληθυσμών των πιο απειλούμενων ειδών. Αν δεν το κάνουμε αυτό θα έχει αναπόφευκτα ως αποτέλεσμα ένα κύμα εξαφανίσεων που θα συμβεί στο ρολόι μας. Πρέπει να αδράξουμε τη στιγμή για να σταματήσουμε να συμβαίνει αυτό.
Έχουμε ήδη τις λύσεις που απαιτούνται στις περισσότερες περιπτώσεις. Οι στρατηγικές διαχείρισης που είναι αποτελεσματικές για την ανάκτηση πληθυσμών είναι συνήθως ένας συνδυασμός καλά επιβεβλημένων ορίων αλιευμάτων ή απαγορεύσεων αλίευσης του είδους, μαζί με την προστασία των κρίσιμων οικοτόπων. Ένα ωραίο παράδειγμα είναι το Barndoor πατίνι (Dipturus laevis) που έχει ανακάμψει αρκετά ώστε να μην απειλείται πλέον με εξαφάνιση.
Ο ωκεανός μας βρίσκεται σε κρίση λόγω της ρύπανσης, της κλιματικής αλλαγής και της υπερεκμετάλλευσης της θαλάσσιας ζωής σε μαζική κλίμακα. Οι καρχαρίες και οι ακτίνες, που έχουν εξελιχθεί πριν από περισσότερα από 400 εκατομμύρια χρόνια, είναι από τους χειρότερους που πλήττονται από την υπεραλίευση. Οι πληθυσμοί συνεχίζουν να μειώνονται, και όμως πάνω από 1,000 είδη καρχαριών και ακτίνων παίζουν διάφορους βασικούς ρόλους στα θαλάσσια οικοσυστήματα, καθιστώντας τα συνυφασμένα με την υγεία του ωκεανού μας και των ανθρώπων που εξαρτώνται από αυτόν.
Φωτογραφία: Don Silcock, Andrew Fox, Adrian Stacey
Θέλετε περισσότερα άρθρα σχετικά με τη διατήρηση;