Global FinPrint έρευνα διαπιστώνει ότι οι καρχαρίες έχουν εξαφανιστεί λειτουργικά στο 20% των υφάλων του κόσμου
Μια πρωτοποριακή παγκόσμια έρευνα για τους πληθυσμούς των καρχαριών των υφάλων διαπίστωσε ανησυχητική απουσία καρχαριών στο 20% σχεδόν των κοραλλιογενών υφάλων που εξετάστηκαν, με περίπου 100 εκατομμύρια καρχαρίες να σκοτώνονται ετησίως για τα πτερύγια και το κρέας τους και ένα στα τέσσερα είδη καρχαριών να απειλείται με εξαφάνιση. Η πενταετής μελέτη, που διεξήχθη από το Ίδρυμα Οικογένειας Paul G. Allen και με επικεφαλής το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, είναι η μεγαλύτερη και πιο ολοκληρωμένη του είδους της, που καλύπτει 371 υφάλους σε 58 χώρες και περιοχές.
Περισσότερα από 15,000 δολωμένα απομακρυσμένα υποβρύχια συστήματα βίντεο (BRUVS) χρησιμοποιήθηκαν για την καταγραφή των κινήσεων των καρχαριών, των ακτίνων και της άλλης θαλάσσιας ζωής στους κοραλλιογενείς υφάλους σε τέσσερις βασικές περιοχές - τον Δυτικό Ατλαντικό, τον Ινδικό Ωκεανό, τον Δυτικό Ειρηνικό και τον Κεντρικό Ειρηνικό. Δεν εντοπίστηκαν καρχαρίες σε υφάλους σε έξι χώρες (Δομινικανή Δημοκρατία, Γαλλικές Δυτικές Ινδίες, Κένυα, Βιετνάμ, Ανήμερες Ολλανδικές Αντίλλες και Κατάρ) και 35 από τα 58 κράτη που συμμετείχαν στην έρευνα (60%) είχαν τους μισούς καρχαρίες από τον αναμενόμενο . Το 63% των BRUVS στην έρευνα απέτυχε να καταγράψει την παρουσία καρχαριών, υποδεικνύοντας την εκτεταμένη εξάντληση των καρχαριών των υφάλων σε μεγάλο μέρος των τροπικών ωκεανών του κόσμου.
WWF, αν και δεν εμπλέκεται άμεσα στη μελέτη, θεωρεί ότι αυτό αποτελεί μια σημαντική κλήση αφύπνισης για τις κυβερνήσεις και τους οργανισμούς διατήρησης σε όλο τον κόσμο. «Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είναι πιθανώς ο πιο ευρέως προστατευόμενος τύπος οικοτόπου για καρχαρίες παγκοσμίως, αλλά ακόμη και όταν τα κοινά είδη εξαφανίζονται σε πολλά από τα μέρη που ερευνήθηκαν». λέει Άντι Κόρνις, Leader of Sharks: Restoring the Balance, το κοινό πρόγραμμα διατήρησης καρχαριών και ακτίνων της WWF και της TRAFFIC. "Αυτό δεν είναι ένα τοπικό πρόβλημα, αλλά ένα ευρέως διαδεδομένο".
Η υπεραλίευση και οι καταστροφικές αλιευτικές πρακτικές, όπως η χρήση μη επιλεκτικών εργαλείων πολλαπλών ειδών, συμπεριλαμβανομένων των παραγαδιών και των απλάδιων μπορεί να ενοχοποιηθούν για την πτώση του καρχαρία. Η μελέτη βρήκε μια συσχέτιση μεταξύ της εξάντλησης του καρχαρία και των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών, όπως το μέγεθος και η εγγύτητα των πλησιέστερων αγορών, η υψηλή πυκνότητα του ανθρώπινου πληθυσμού και η κακή διακυβέρνηση. Εν τω μεταξύ, χώρες και εδάφη που γενικά διοικούνται καλά ή/και σε απομακρυσμένες τοποθεσίες και με ισχυρή διαχείριση της αλιείας καρχαριών ή των καταφυγίων καρχαριών, έτειναν να έχουν τη μεγαλύτερη αφθονία καρχαριών υφάλων, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας, των Μπαχάμες, των Ομοσπονδιακών Πολιτειών της Μικρονησίας , Γαλλική Πολυνησία, Μαλδίβες και Ηνωμένες Πολιτείες.
Σάιμον Μίλερ, Ο Διευθυντής του Προγράμματος Αειφόρου Αλιείας του WWF-Αυστραλίας, λέει ότι ακόμη και εκεί όπου οι αριθμοί των καρχαριών ήταν υγιείς, μπορούν και πρέπει να γίνουν περισσότερα. «Ενώ η Αυστραλία έχει σχετικά καλές επιδόσεις σε αυτή τη μελέτη, η αλιεία με απλάδι δίχτυα, παραγάδι και τράτα συνεχίζει να θέτουν σε κίνδυνο αρκετούς απειλούμενους καρχαρίες και ακτίνες». αυτος λεει. Ο οργανισμός συνεργάζεται ενεργά με τις κοινότητες για την εξεύρεση λύσης και ο Miller προτρέπει όλους τους τομείς να εμπλακούν: «Η WWF-Australia συνεργάζεται με παραδοσιακούς ιδιοκτήτες, ψαράδες και την τουριστική βιομηχανία για να παροτρύνει την κυβέρνηση του Κουίνσλαντ να απαγορεύσει τα απλάδια δίχτυα από τα παρθένα νερά του Κέιπ Γιορκ και να δημιουργήσει ένα Net-Free North να παρέχει ένα καταφύγιο για σφυροκέφαλους καρχαρίες και πριονόψαρα που απειλούνται με εξαφάνιση».
Η μελέτη υπογραμμίζει μια σειρά μέτρων που μπορούν να υιοθετηθούν από τις κυβερνήσεις και τους ρυθμιστικούς φορείς για να βοηθήσουν στη διατήρηση και την αναζωογόνηση των πληθυσμών των καρχαριών. Βασικές ενέργειες που συνιστά είναι: περιορισμός των μη επιλεκτικών αλιευτικών εργαλείων, όπως απλάδια δίχτυα ή παραγάδια που αλιεύουν ένα ευρύ φάσμα ειδών, συμπεριλαμβανομένων των καρχαριών αλλά και των θαλάσσιων θηλαστικών και των θαλάσσιων πτηνών. τον καθορισμό ορίων αλιευμάτων για τον έλεγχο του αριθμού των καρχαριών που αλιεύονται. δημιουργία μεγάλων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών ή επέκταση υφιστάμενων. και δημιουργία καταφυγίων καρχαριών όπου απαγορεύεται η αλιεία, το εμπόριο και η διατήρηση παρεμπιπτόντων αλιευμάτων καρχαρία.
WWF's Άντι Κόρνις ζητά την ταχεία υιοθέτηση των συστάσεων για τον περιορισμό της παρακμής: «Πρέπει να ενωθούμε και να δράσουμε τώρα για να αντιστρέψουμε αυτήν την τάση πριν να είναι πολύ αργά. Οι κυβερνήσεις –και ειδικά οι αρχές εκείνων των χωρών που δεν είχαν καλή απόδοση στη μελέτη– θα πρέπει να εφαρμόσουν επειγόντως όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ανάκτηση πληθυσμών καρχαριών στα νερά τους και όχι μόνο στους κοραλλιογενείς υφάλους. Η απώλεια των καρχαριών σημαίνει καταστροφή της ευαίσθητης οικολογικής ισορροπίας κάτω από το νερό και θέτοντας σε κίνδυνο τα μέσα διαβίωσης, την υγεία και την ευημερία των ανθρώπων που εξαρτώνται από τους καρχαρίες και τους κοραλλιογενείς υφάλους».
Άρθρο που γράφτηκε από την Kee Foong
Θέλετε περισσότερα άρθρα σχετικά με τη διατήρηση;