Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι οι ωκεανοί του κόσμου χρειάζονται επειγόντως προστασία, ώστε να δοθεί στα θαλάσσια είδη χώρο να ζουν απαλλαγμένα από τις δυσμενείς επιπτώσεις των ανθρώπων. Μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ είπε ότι το 26% – 41% των ωκεανών θα πρέπει να προστατεύεται από την ανθρώπινη επίδραση. Αυτό θα περιλαμβάνει την πιθανή απαγόρευση της αλιείας, την εμπορική ναυτιλία, τον περιορισμό της απορροής φυτοφαρμάκων σε ορισμένες περιοχές και την πιο προληπτική αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Δεδομένα από περισσότερα από 23,000 διαφορετικά θαλάσσια είδη χρησιμοποιήθηκαν για να χαρτογραφηθεί ο ελάχιστος χώρος που απαιτείται από κάθε είδος για να είναι απαλλαγμένο από ανθρώπινες επιρροές. Η μελέτη έδειξε ότι το ένα τρίτο όλων των ειδών έχουν λιγότερο από το 10 τοις εκατό από εκεί που πρέπει να πάνε καλυμμένο από προστατευόμενα μέρη.
Ο διευθυντής Επιστήμης στην Εταιρεία Προστασίας Άγριας Ζωής, Τζέιμς Γουάτσον είπε.
«Οι ωκεανοί δεν είναι ελεύθεροι για όλους για τους ανθρώπους». Εάν δεν αρχίσουμε να θέτουμε στόχους βασισμένους σε στοιχεία σύντομα, το μόνο πράγμα που θα συμβεί είναι ότι η θαλάσσια βιοποικιλότητα θα μειωθεί γρήγορα. Αυτή η επιστήμη δείχνει ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να ενεργήσουν με τόλμη, όπως έκαναν για τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, εάν θέλουμε να σταματήσουμε την κρίση εξαφάνισης που αντιμετωπίζουν πολλά θαλάσσια είδη».
Στη συνέχεια πρόσθεσε.
«Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα ευρύ φάσμα στρατηγικών, όπως ζώνες απαγόρευσης αλιείας, κοινοτικά θαλάσσια αποθέματα και πολιτικές ευρείας κλίμακας για να βάλουμε τέλος στις παράνομες και μη βιώσιμες εμπορικές αλιευτικές δραστηριότητες. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εξαρτώνται από τη θαλάσσια βιοποικιλότητα ως κρίσιμη πηγή τροφής και εισοδήματος. Μια καλά σχεδιασμένη παγκόσμια συμφωνία διατήρησης θα βοηθήσει στη διατήρηση αυτών των μέσων διαβίωσης στο μέλλον».
Ο Hugh Possingham, επικεφαλής επιστήμονας της περιβαλλοντικής οργάνωσης The Nature Conservancy, δήλωσε σχετικά με τις προσπάθειες διατήρησης της Αυστραλίας.
«Η Αυστραλία ήταν ηγέτης στη θαλάσσια διατήρηση, αλλά «τα τελευταία 10 χρόνια περίπου, έχουμε πέσει λίγο πίσω. Πολλές από τις απειλές μπορεί να προέρχονται από έξω από τις προστατευόμενες περιοχές, όπως η ροή θρεπτικών ουσιών και ιζημάτων από παρακείμενα εδάφη».
Φωτογραφία: Adrian Stacey.