Τα υψηλότερα επίπεδα μικροπλαστικών που έχουν καταγραφεί ποτέ στον βυθό της θάλασσας βρέθηκαν σε ιζήματα που ανασύρθηκαν από τον βυθό της Μεσογείου κοντά στην Ιταλία.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ μελετούσαν μια περιοχή στη λεκάνη της Τυρρηνίας μεταξύ Ιταλίας, Κορσικής και Σαρδηνίας. Βρήκαν έως και 1.9 εκατομμύρια πλαστικά κομμάτια ανά τετραγωνικό μίλι, αποτελούμενα από ίνες από ρούχα και άλλα συνθετικά υφάσματα, μαζί με μικροσκοπικά θραύσματα από μεγαλύτερα αντικείμενα που έχουν σπάσει.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, οδήγησε τους ερευνητές να πιστέψουν ότι τα μικροπλαστικά - τα οποία είναι κομμάτια μικρότερα από 1 mm - συγκεντρώνονται σε συγκεκριμένες θέσεις στον πυθμένα της θάλασσας από ισχυρά ρεύματα.
Ο Δρ Ίαν Κέιν, ο οποίος ηγήθηκε της διεθνούς ομάδας επιστημόνων, εξήγησε: «Αυτά τα ρεύματα δημιουργούν αυτά που ονομάζονται παρασυρόμενα κοιτάσματα, παρόμοια με υποβρύχιους αμμόλοφους. Μπορεί να έχουν μήκος δεκάδες χιλιόμετρα και ύψος εκατοντάδες μέτρα – είναι από τις μεγαλύτερες συσσωρεύσεις ιζημάτων στον πλανήτη. Είναι κατασκευασμένα κυρίως από εξαιρετικά λεπτή λάσπη, επομένως είναι διαισθητικό να περιμένουμε ότι θα βρεθούν μικροπλαστικά μέσα τους».
Τα πλαστικά συντρίμμια στους ωκεανούς είναι ένα καυτό θέμα για αρκετά χρόνια στην καταδυτική κοινότητα και κέρδισαν την παγκόσμια προσοχή αφού το Blue Planet II αφιέρωσε ένα ολόκληρο επεισόδιο σε αυτό το παγκόσμιο πρόβλημα. Ωστόσο, τα σκουπίδια που είναι ορατά με γυμνό μάτι πιστεύεται ότι αντιπροσωπεύουν μόνο το ένα τοις εκατό των πλαστικών υπολειμμάτων στους ωκεανούς μας, και το πού βρίσκεται το άλλο 99 τοις εκατό είναι ακόμα σε μεγάλο βαθμό άγνωστο. Ενώ γνωρίζουμε ότι μερικά έχουν καταποθεί από θαλάσσια ζώα, πιστεύεται ότι η πλειονότητα έχει διασπαστεί σε μικροσκοπικά θραύσματα και βυθίστηκε στον πυθμένα, με μεγάλο μέρος τους να συγκεντρώνεται σε χαρακώματα και φαράγγια βαθιάς θάλασσας – κάτι που επιβεβαιώνεται από τις υψηλές συγκεντρώσεις μικροπλαστικά που βρέθηκαν σε ιζήματα σε αυτές τις περιοχές κατά τη διάρκεια αυτής της μελέτης.
Ένα σημαντικό θέμα ανησυχίας είναι ότι τα ρεύματα που παρασύρουν αυτά τα μικροπλαστικά σε αυτές τις τοποθεσίες βαθέων υδάτων φέρνουν επίσης ζωτικής σημασίας θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο στα θαλάσσια πλάσματα, αυξάνοντας τις πιθανότητες κατάποσης από ψάρια και άλλα ωκεάνια ζώα.
Η συν-συγγραφέας της εργασίας Καθηγήτρια Έλντα Μιραμόντες, από το Πανεπιστήμιο της Βρέμης στη Γερμανία, είπε ότι το ίδιο επίπεδο προσπάθειας που επιδεικνύεται στη μάχη κατά του COVID-19 πρέπει τώρα να ισοπεδωθεί και ενάντια στα πλαστικά συντρίμμια.
«Όλοι κάνουμε μια προσπάθεια να βελτιώσουμε την ασφάλειά μας και όλοι μένουμε σπίτι και αλλάζουμε τη ζωή μας – αλλάζοντας την επαγγελματική μας ζωή ή ακόμα και σταματώντας την εργασία», είπε. «Τα κάνουμε όλα αυτά για να μην επηρεαστούν οι άνθρωποι από αυτή την ασθένεια. Πρέπει να σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο όταν προστατεύουμε τους ωκεανούς μας».