Τα κρυπτικά σημάδια σε έναν βυθό στα ανοιχτά της ανατολικής Νέας Ζηλανδίας σε βάθη 450–560 μέτρων έκαναν τους επιστήμονες να ξύνουν τα κεφάλια τους τα τελευταία 10 χρόνια.
Οι ερευνητές που μελετούσαν πλάνα από μια έρευνα βιοποικιλότητας του 2013 στην υποθαλάσσια κορυφογραμμή Chatham Rise μήκους 600 μιλίων, συνέχισαν να βλέπουν τα περίεργα διαμορφωμένα αποτυπώματα στο μαλακό ίζημα. Δεν είχαν ιδέα τι θα μπορούσε να είχε κάνει τα σημάδια, τα οποία διέφεραν σε βάθος και διαύγεια, αλλά είχαν γενικά σχήμα σίδερου ή πέταλου με κεντρική κοιλότητα.
Η λύση τελικά ήρθε μέσα από μια στιγμή έμπνευσης από την υπεύθυνη συλλογής ασπόνδυλων Sadie Mills στο Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας για το Νερό και την Ατμοσφαιρική (NIWA). Για να δοκιμάσει τη θεωρία της, αυτή και η ομάδα της κάλεσαν τον Ντάρεν Στίβενς, έναν επιστήμονα αλιείας που ειδικεύεται σε ζώα βαθέων υδάτων.
«Η Σάντι μου έστειλε μια δέσμη εικόνων από την έρευνα και ρώτησε αν είχαν προκληθεί από μια κρούστα βαθέων υδάτων, γνωστή και ως γρεναδιέρης», είπε ο Στίβενς.
«Υποψιαζόταν ότι αυτό που βλέπαμε ήταν lebensspuren – η οποία είναι μια γερμανική λέξη που σημαίνει «ίχνη ζωής», που αναφέρεται σε φυσικά στοιχεία ζωής που έχουν μείνει πίσω στο περιβάλλον. Αναρωτηθήκαμε αν αυτές οι σημάνσεις θα μπορούσαν να είναι ίχνη μιας ράχης που αναζητά τροφή στο ίζημα για το επόμενο γεύμα της».
Ο Στίβενς επικάλυψε εικόνες προφίλ κοιλιακής κεφαλής συγκεκριμένων ραχιαίων με εικόνες που δείχνουν τις πιο ξεκάθαρες εντυπώσεις από τον βυθό της θάλασσας και η ομάδα διαπίστωσε με χαρά ότι ταίριαζαν τέλεια.
«Ο λόγος που θα μπορούσαμε να επισημάνουμε ένα συγκεκριμένο είδος είναι λόγω των μοναδικών χαρακτηριστικών του κεφαλιού τους», είπε. «Αυτοί οι τύποι rattails έχουν ένα μακρύ ρύγχος και ένα εκτεινόμενο στόμα στην κάτω πλευρά του κεφαλιού τους που τους επιτρέπει να τρέφονται από τον πυθμένα της θάλασσας, κάτι που δεν έχουν άλλα είδη.
«Πιστεύω ότι αυτό μπορεί να λειτουργήσει, αλλά πραγματικά εξεπλάγην πόσο καλά ταίριαζαν οι εικόνες προφίλ κεφαλιού με τις εντυπώσεις. Μπορέσαμε να παράσχουμε αρκετά καλά στοιχεία ότι αυτές οι εντυπώσεις προκλήθηκαν από δύο είδη γρεναδιέρων».
«Αυτή η νέα ανακάλυψη θα μπορούσε να επιτρέψει μελλοντικές έρευνες για τον εντοπισμό περιοχών τροφοδοσίας με μαλακά ιζήματα και κρίσιμων ενδιαιτημάτων ψαριών για αυτά τα είδη, τα οποία αποτελούν βασικό μέρος του οικοσυστήματος».
Η Νέα Ζηλανδία έχει περισσότερα από 70 είδη rattail, τα οποία είναι άφθονα στην οικολογία των κοινοτήτων βαθέων υδάτων – εκείνων που ευθύνονται για lebensspuren ίχνος καθώς αναζητούσαν τροφή για βενθικά θηράματα Coelorinchus aspercephalus και C biclinozonalis.
«Η NIWA χρησιμοποιεί μια τεχνολογία που ονομάζεται Deep Towed Imaging System (DTIS) για να μας επιτρέψει να δούμε τον πυθμένα της θάλασσας με εκπληκτική λεπτομέρεια», δήλωσε η Sadie Mills. «Όταν οι άνθρωποι μας εξετάζουν αυτό το βίντεο, βλέπουν συχνά σημάδια στο ίζημα, αλλά δυστυχώς τα περισσότερα από αυτά είναι άγνωστα στην επιστήμη και μπορούμε μόνο να μαντέψουμε τι μπορεί να τα έκανε, πόσο μάλλον να βρούμε πειστικές αποδείξεις.
«Είναι τόσο ωραίο να έχουμε επιτέλους την επικύρωση ότι αυτό που είδαμε στο βίντεο ήταν στην πραγματικότητα rattails που τρέφονταν στη λάσπη. Είναι σαν να παίρνεις μια ωραία ανταμοιβή στο τέλος πολλών ετών παρακολούθησης πλάνα του DTIS.»
Ο θαλάσσιος οικολόγος του NIWA Dr Dave Bowden ηγήθηκε της αρχικής έρευνας το 2013 και συμμετείχε επίσης στη νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο ζήτημα of Έρευνα βαθιάς θάλασσας.
Επίσης στο Divernet: Εξωγήινοι; Καβούρια; Παράξενες τρύπες στα βάθη μπερδεύουν τους επιστήμονες!, Το μυστήριο της χρυσής σφαίρας, Blue Goos & αχινοί με καπέλα – αλλά γιατί;, Δύτες ετοιμάζονται να δοκιμάσουν πράσινη μπανάνα
