Οι εξελικτικοί βιολόγοι κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν τη γενετική γενεαλογία μιας διάσημης φάλαινας δολοφόνου και ενός λοβού που κάποτε βοηθούσε τους ανθρώπους να κυνηγήσουν τις φάλαινες στα ανοικτά της νοτιοανατολικής Αυστραλίας.
Ο Old Tom οδήγησε ένα λοβό γνωστό ως «Killers of Eden», που πήρε το όνομά του από μια πόλη φαλαινοθηρικών στη Νέα Νότια Ουαλία. Οι φάλαινες δολοφόνοι είχαν μια συνεργική σχέση με αυτόχθονες Αυστραλούς κυνηγούς στην περιοχή πολύ πριν αρκετές γενιές μιας ευρωπαϊκής οικογένειας φαλαινοθηρών επεκτείνουν τη συμφωνία στα τέλη του 19ου / αρχές του 20ου αιώνα.
Οι όρκες οδηγούσαν τους κυνηγούς στις φάλαινες και ανταμείβονταν με το να τους επιτραπεί να καταναλώσουν εκλεκτά μέρη των σφαγίων τους.
Ωστόσο, οι πιο κοντινές σύγχρονες αντιστοιχίσεις DNA με τον Old Tom δεν ήταν καθόλου στην Αυστραλία, αλλά στη Νέα Ζηλανδία.
Η διάσημη όρκα πέθανε και ξεβράστηκε στη στεριά το 1930, με τα λείψανά του να εκτίθενται ακόμη στο Μουσείο Δολοφόνου Φάλαινας της Έντεν. Χρησιμοποιώντας DNA από τα δόντια του Old Tom, η υποψήφια διδάκτορας Isabella Reeves του Πανεπιστημίου Flinders και το Κέντρο Ερευνών Κητωδών συνεργάστηκαν με μια διεθνή ερευνητική ομάδα για τον εντοπισμό της γενετικής γενεαλογίας του Old Tom, χρησιμοποιώντας αλληλουχία DNA με τα αποτελέσματα σε σύγκριση με παγκόσμια δεδομένα.
Ο γέρος Τομ, 6.7 μέτρων και βάρους 6 τόνων, βρέθηκε ότι είχε κοινούς προγόνους με φάλαινες δολοφόνους από την Αυστραλασία, τον Βόρειο Ειρηνικό και τον Βόρειο Ατλαντικό, αλλά ελάχιστος από τον κώδικα του DNA του βρέθηκε στις σημερινές φάλαινες δολοφόνους παγκοσμίως και δεν υπήρχε άμεσος απόγονος. εντοπιστεί, υποδηλώνοντας ότι οι Killers of Eden εξαφανίστηκαν τοπικά.
«Οι Killers of Eden αντιπροσωπεύουν μια σπάνια συνεργασία μεταξύ ανθρώπων και φαλαινών», λέει ο Reeves. «Η έρευνά μας έψαχνε επίσης σε αχαρτογράφητη περιοχή αποκαλύπτοντας μια αποικισμένη ιστορία.
«Συνεργαστήκαμε με έναν Παραδοσιακό Θεματοφύλακα, ο οποίος μας έδωσε μια νέα προοπτική για την ιστορία της φαλαινοθηρίας του Eden για να διορθώσουμε ιστορικές ανακρίβειες και να ρίξουμε φως σε μια κρίσιμη πτυχή αυτής της μοναδικής ιστορίας σχετικά με τον δεσμό μεταξύ του λαού τους και αυτών των φαλαινών.
«Στο Twofold Bay, ο παράκτιος λαός Thaua, μέρος του έθνους Yuin, είχε μια σχέση με τις φάλαινες δολοφόνους μέσω του Dreaming, μια σχέση που ήταν ιδιαίτερα σεβαστή και βασιζόταν σε αυτήν λόγω της εξάρτησης των Thaua από τον ωκεανό για πόρους.
«Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι αυτόχθονες Αυστραλοί ξεκίνησαν τη σχέση με τις φάλαινες δολοφόνους πριν από τον ευρωπαϊκό αποικισμό και την εμφάνιση της εμπορικής φαλαινοθηρίας σε τοπικό επίπεδο. Αυτή η μελέτη διορθώνει τις αποκλίσεις στα τοπικά αρχεία και παρέχει νέα εικόνα για την προέλευση των φαλαινών δολοφόνων στην Εδέμ και την ιστορία των αυστραλιανών φαλαινών δολοφόνων».
"Εμείς θεωρούμε beowas να είμαστε αδέρφια μας», είπε ο Παραδοσιακός Θεματοφύλακας, Στίβεν Χολμς, αναφερόμενος στις φάλαινες δολοφόνους. Σύμφωνα με τις ιστορίες Dreamtime «όταν πεθαίνει ένα μέλος της Thaua, μετενσαρκώνεται ως α beowa. ο beowas παρέμεινε μέρος του Thaua, ακόμη και μετά το πέρασμα.
"Ο beowas θα βοηθούσε τους άντρες βοσκώντας τις άλλες φάλαινες στον κόλπο Turembulerrer [Twofold Bay] για να σκοτώσουν οι φαλαινοθήρες. Οι αυτόχθονες φαλαινοθήρες θα ανταμείψουν το beowas η γλώσσα της νεκρής φάλαινας. Αυτό έγινε σύντομα γνωστό ως ο νόμος της γλώσσας». ο δημοσιεύεται μελέτη στο Journal of Heredity.
Επίσης στο Divernet: Γιατί οι φάλαινες δολοφόνοι επιτίθενται σε βάρκες; Ερωτήσεις και απαντήσεις ειδικών, Η όρκα απήγαγε πιλότο φάλαινα μοσχάρι;, Τι κάνει τις αρσενικές φάλαινες δολοφόνους «αγόρια της μητέρας»;, Το φαγοπότι του δύτη φέρνει ρεκόρ, The Killer Whale Journals: Our Love and Fear of Orcas, της Hanne Strager
