Μόνο το ένα τρίτο των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών (MPA) του κόσμου είναι σε θέση να προσφέρουν πραγματική προστασία σε παγκόσμια κλίμακα – παρόλο που υποτίθεται ότι διασφαλίζουν τη μακροπρόθεσμη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και των υπηρεσιών που παρέχουν στις ανθρώπινες κοινωνίες.
Αυτό είναι το ζοφερό εύρημα μιας νέας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα επιστημόνων από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και την Πορτογαλία. Ανέλυσαν τα 100 μεγαλύτερα MPA του κόσμου, τα οποία μαζί λένε ότι αντιπροσωπεύουν το 90% της συνολικής έκτασης που καλύπτεται, και διαπίστωσαν ότι το ένα τέταρτο της επιφάνειας που υποτίθεται ότι προστατεύεται ήταν στην πραγματικότητα ανεξέλεγκτη και μη διαχειριζόμενη.
Περισσότερο από το ένα τρίτο των MPA επέτρεπαν βιομηχανικές δραστηριότητες όπως η μεγάλης κλίμακας εμπορική αλιεία, παρόλο που η πρακτική ήταν όχι μόνο ασυμβίβαστη αλλά θεωρήθηκε η κύρια αιτία της απώλειας της βιοποικιλότητας των ωκεανών.
Η μελέτη επισημαίνει επίσης ότι μεγάλα MPA υπάρχουν δυσανάλογα σε απομακρυσμένες περιοχές και στα υπερπόντια εδάφη ορισμένων εθνών – εις βάρος σημαντικών οικοτόπων και ειδών που βρίσκονται σε περιοχές των ωκεανών που επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπινες δραστηριότητες.
Η προστασία υπερεκτιμήθηκε
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε για την Οδηγός MPA, ένα πλαίσιο που δημιουργήθηκε το 2021 για την επίτευξη παγκόσμιων στόχων για τον ωκεανό. Σύμφωνα με την ομάδα, ο οδηγός έχει δημιουργήσει μια σύνδεση μεταξύ των επιστημονικών στοιχείων και των αποτελεσμάτων διατήρησης, και ενός μέσου κατηγοριοποίησης των MPA και της χρησιμότητάς τους.
Οι τρέχουσες μέθοδοι αξιολόγησης και παρακολούθησης υπερεκτιμούν την ποσότητα προστασίας που παρέχεται από τα MPA σε βάρος της ποιότητας, λέει η ερευνητική ομάδα, η οποία τώρα ζητά αυστηρότερες εφαρμογές των κατευθυντήριων γραμμών MPA για να διασφαλιστεί ότι όλες πληρούν τα διεθνή πρότυπα.
Ενώ η εφαρμογή των MPA είναι βασικό εργαλείο για την επίτευξη του στόχου των Ηνωμένων Εθνών για προστασία τουλάχιστον του 30% των ωκεανών έως το 2030, οι επιστήμονες προτείνουν να μην λαμβάνεται πλέον υπόψη περιοχή με άγνωστο ή ανεπαρκές επίπεδο προστασίας. ότι οι MPA θα πρέπει να επεκταθούν ώστε να καλύπτουν όλα τα θαλάσσια οικοσυστήματα· και ότι η διεθνής συνθήκη του 2023 για την προστασία της ανοικτής θάλασσας θα πρέπει να επικυρωθεί ώστε να περιλαμβάνει μόνο εκείνες τις MPA που προσφέρουν υψηλό επίπεδο προστασίας.
Η μελέτη είναι δημοσιεύθηκε αυτόν τον μήνα στο περιοδικό Επιστολές διατήρησης.
Επίσης στο Divernet: Εκλεισε η υπόθεση? Η αυστηρή επιβολή του MPA είναι win-win, Η μελέτη Socorro ήλπιζε να φιμώσει τους επικριτές του MPA, Η αλιεία με τράτες βυθού απαγορεύτηκε σε 4 MPA του Ηνωμένου Βασιλείου, Γιατί »θαλάσσια προστασία» σημαίνει ελάχιστα στην Ευρώπη
