Πώς να συσκευάσετε τον εξοπλισμό κατάδυσής σας σαν επαγγελματίας

Έχετε επενδύσει πολλά μετρητά στον καταδυτικό σας εξοπλισμό, επομένως θέλετε να τον προστατέψετε, και εδώ ο αρχισυντάκτης του Scuba Diver Mark Evans σας δίνει μερικές συμβουλές και συμβουλές σχετικά με τους καλύτερους τρόπους για να προετοιμάσετε τα βαλίτσα σας μετά από περισσότερα από 25 χρόνια ταξιδιού στην κόσμο σε καταδυτικούς προορισμούς.

Σε πολλούς από εμάς αρέσει να πηγαίνουμε σε πιο ηλιόλουστα κλίματα για τροπικές καταδύσεις, αλλά πριν απολαύσουμε αυτά τα κρυστάλλινα, ζεστά νερά της μπανιέρας, πρέπει να διαπραγματευτούμε μια από τις πιο δύσκολες πτυχές της ταξίδι κατάδυσης – να πακετάρετε όλο το πολύτιμο κιτ σας, διασφαλίζοντας ότι είναι όσο το δυνατόν πιο ασφαλές και ασφαλές, ενώ προσπαθείτε να αποφύγετε τη σταύρωσή σας από τα ολοένα και πιο περιοριστικά επιτρεπόμενα δικαιώματα αποσκευών και τις χρεώσεις για υπέρβαρες αποσκευές.

Κρατήστε αποσκευές

Πρώτα απ 'όλα, χρειάζεστε μια τσάντα για να μεταφέρετε το κιτ σας. Τώρα υπάρχει μια σειρά από τσάντες κατάδυσης στην αγορά, που κυμαίνονται από γιγάντιες τσάντες κυλίνδρων έως τεράστιες θήκες και οτιδήποτε ενδιάμεσο, και έτσι είναι μια περίπτωση να βρείτε κάτι που θα πάρτε άνετα όλο τον εξοπλισμό σας – και τα ρούχα σας κ.λπ. – αλλά δεν θα γκρεμίσετε τη ζυγαριά.

Μερικές από τις μεγάλες σακούλες κυλίνδρου που είναι διαθέσιμες θα καταπιούν ένα πλήρες σετ κιτ κατάδυσης και αρκετά ρούχα για εβδομάδες χωρίς προσπάθεια, αλλά το πρόβλημα που έχω βρει με πολλές από αυτές είναι ότι ζυγίζουν έναν τόνο! Όταν κάναμε μια δοκιμή τσάντας πριν από μερικά χρόνια, βρήκαμε μερικές από τις σακούλες κυλίνδρων που ζύγιζαν πάνω από 5 κιλά κενές! Τώρα που μπορεί να έχετε μόνο 20-23 κιλά επιτρεπόμενης αποσκευής, δεν θέλετε πραγματικά να αφήσετε ένα τέτοιο κομμάτι στην τσάντα προτού αρχίσετε να φορτώνετε τον εξοπλισμό σας. Από την άλλη πλευρά, έχω δει μερικές εξαιρετικά ελαφριές σακούλες κατάδυσης, οι οποίες ζυγίζουν λιγότερο από 1 κιλό, αλλά είναι τόσο αδύναμες που είναι αμφίβολο ότι θα επιβίωσαν ταξίδι κατάδυσης, δεν πειράζει πολλά. Είναι η εύρεση ενός χαρούμενου μέσου.

Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσετε ένα τρόλεϊ για να φτάσετε από το αυτοκίνητό σας/το σημείο παράδοσης στο αεροδρόμιο στο γραφείο check-in, τότε ίσως αξίζει να δείτε μια απλή τσάντα σε στυλ λαβής. Χωρίς πλαίσιο, τροχούς ή επεκτεινόμενη λαβή, είναι πάντα πιο ελαφριές από τις σακούλες με ρολό. Ωστόσο, δεν πρόκειται να θέλετε να μεταφέρετε ένα άτομο σε μεγάλες αποστάσεις όταν είναι φορτωμένο με εξοπλισμό.

Προτιμώ να έχω τροχούς με κυλίνδρους για να μπορώ να πιάσω και να πάω με την τσάντα. Ανακάλυψα ότι τα καρότσια μπορεί να είναι εύκολο να εντοπιστούν στο αεροδρόμιο της πατρίδας σας, αλλά συχνά στον τελικό μου προορισμό, είναι πολύ πιο εύκολο να βγάλω την τσάντα μου από τη ζώνη αποσκευών και να την οδηγήσω έξω από το αεροδρόμιο.

Ένα τελευταίο πράγμα που πρέπει να έχετε κατά νου. Όταν επιλέγετε μια τσάντα κατάδυσης, σκεφτείτε πώς μοιάζει. Δεν εννοώ αισθητικά, αν και αυτό είναι σημαντικό για μερικούς ανθρώπους, μιλάω για λογότυπα και επωνυμίες. Προσωπικά, δεν μου αρέσει να έχω μια τσάντα που δηλώνει δυνατά «περιέχω ακριβό εξοπλισμό κατάδυσης», επομένως τείνω να προτιμώ τσάντες χωρίς καθόλου λογότυπα ή ελάχιστη επωνυμία, όπου είναι δυνατόν.

Κάνω ποδήλατο ανάμεσα σε δύο τύπους τσάντας κατάδυσης όταν ξεκινάω για εργασία για Scuba Diver. Το ένα είναι μια πιο παραδοσιακή τσάντα κυλίνδρου, σε αυτήν την περίπτωση από την Stahlsac. Τα Stahlac είναι πιο ακριβά από πολλούς από τους αντιπάλους τους, αλλά είναι εξαιρετικά στιβαρά – η τσάντα μου έχει κάνει πιθανώς περισσότερα από 250 ταξίδια και εξακολουθεί να είναι δυνατή. Είναι αρκετά απλό – απλώς μαύρο με μπλε ρίγα στο μπροστινό μέρος – επομένως δεν σημαίνει ότι έχει κιτ κατάδυσης στο εσωτερικό του και με ζάντες αξιοπρεπούς μεγέθους, μπορεί να χειριστεί λίγο πιο τραχύ έδαφος όταν είναι απαραίτητο. Ζυγίζει πάνω από 3 κιλά, αλλά είναι πολύ ανθεκτικό και λειτουργεί καλά.

Το άλλο είναι από το Scubapro, αλλά οι Mares και Beuchat κάνουν επίσης παρόμοιο σχέδιο. Βασικά, είναι μια μαλακή τσάντα κυλίνδρου. Δεν υπάρχει άκαμπτο πλαίσιο ή επεκτεινόμενη λαβή, είναι ουσιαστικά μια μεγάλη θήκη με ρόδες στο κάτω μέρος. Αυτό το καθιστά πολύ ελαφρύ – περίπου 2 κιλά ελαφρύτερο από την τσάντα μου Stahlsac – οπότε όταν πρέπει να πάρω τη φόρμα μου για στεγνή φόρμα ή μια πιο χοντρή στολή, ή περισσότερο εξοπλισμό δοκιμής και το βάρος είναι σημαντικό, αναβάλλω αυτήν την τσάντα. Είναι επίσης η τέλεια τσάντα για να μεταφέρετε σε liveaboard, καθώς όταν είναι άδεια, μπορεί να καταρρεύσει και να διπλωθεί από μόνη της, ώστε να καταλαμβάνει σχεδόν καθόλου χώρο αποθήκευσης στο δωμάτιό σας ή στο ντουλάπι αποσκευών τους. Έχει λίγο μαρκάρισμα, αλλά δεν είναι πολύ στο πρόσωπό σας, οπότε μπορώ να το αντιμετωπίσω.

Η διαδικασία συσκευασίας μου είναι ουσιαστικά η ίδια και για τις δύο τσάντες, με τη μόνη διαφορά ότι τα πάντα πηγαίνουν σε μια περιοχή με την τσάντα Scubapro, αντί για δύο ξεχωριστά τμήματα με την Stahlsac. Λοιπόν, ας προχωρήσουμε στην πραγματική συσκευασία.

Τα πρώτα πράγματα που πρέπει να μπω στην τσάντα μου είναι τα πτερύγια μου και η δικτυωτή μου τσάντα. Η διχτυωτή τσάντα είναι αρκετά μεγάλη για ένα πλήρες σετ κιτ. Με ένα πάτημα, μπορώ να πάρω δύο σετ σε αυτό, αλλά όταν είναι άδειο, δεν ζυγίζει τίποτα και διπλώνει μόνος του σε έναν τακτοποιημένο δίσκο. Για να αξιοποιήσω στο έπακρο τον χώρο στην τσάντα μου, έβαλα τις μπότες μου στην τσέπη των ποδιών. Οι τσέπες ποδιών στα πτερύγια Force μου είναι πολύ συμπαγείς, αλλά άλλα πτερύγια μπορεί να είναι πιο μαλακά, και έτσι βοηθάει στην αποφυγή της σύνθλιψης των τσέπες των ποδιών κατά τη μεταφορά. Η μάσκα μου, στην επενδυμένη θήκη της, μπαίνει ανάμεσα στα πτερύγια στο κάτω μέρος της τσάντας, και το DSMB και το καρούλι μου, ο μικρός φακός και το τεχνολογικό σορτς μπαίνουν πάνω από τη διχτυωτή τσάντα.

Στη συνέχεια, στρώνω τη στολή μου, είτε αυτή είναι η ολική μου στολή 3mm είτε 5mm. Δεν κάνω σορτς. Έβαλα τον κορμό στη μέση της τσάντας και μετά τυλίγω προσεκτικά ρυθμιστής σε αυτή την περιοχή. Στη συνέχεια, διπλώνω τα μπράτσα πάνω από τα άκρα, και τέλος τα πόδια πάνω από την κορυφή επίσης. Αυτό τώρα με κουκουλώνει ρυθμιστής, που είναι το πιο ακριβό μου κιτ σε αυτήν την τσάντα, σε στρώσεις νεοπρενίου.

Στη συνέχεια, μπαίνει το BCD μου - συνήθως το Dive Rite Transpac II που πηγαίνω στο κατάδυση. Βεβαιώνω ότι το φτερό είναι εντελώς ξεφουσκωμένο και κουμπώνω τους ιμάντες, κ.λπ., μέσα και γύρω από τη στολή και ρυθμιστής. Το μαχαίρι μου και το εργαλείο κοπής Trilobite είναι μόνιμα στερεωμένα στους ιμάντες ώμου.

Παίρνω πάντα ένα αναπνευστήρα – αν δελφίνια, μαντάτες ή κάτι κάνουν μια έκπληξη, το έχω μαζί μου. Αυτό απλώς πιέζει την πλευρά του BCD.

Αν πάω κάπου όπου οι θερμοκρασίες είναι λίγο χαμηλότερες, ας πούμε στη Μεσόγειο την άνοιξη ή το φθινόπωρο, τότε θα προσθέσω κουκούλα και γάντια στο μείγμα, και αυτά θα πάνε στο κάτω μέρος της τσάντας μου μαζί με τη διχτυωτή τσάντα.

Το μόνο άλλο πράγμα που μπαίνει σε αυτό το τμήμα της τσάντας όταν ετοιμάζω το Stahlsac είναι οι σαγιονάρες ή τα σανδάλια μου και η πετσέτα μου από μικροΐνες. Τα υπόλοιπα - τα ρούχα μου, η τσάντα πλυσίματος, τα καλώδια φόρτισης, το καλώδιο προέκτασης κ.λπ. - όλα πηγαίνουν στο επάνω τμήμα. Με το Scubapro, απλά μαζεύω όλα μου τα σορτς, τα μπλουζάκια κ.λπ. πάνω και γύρω από το σετ κατάδυσης και στην μπροστινή τσέπη.

Βάζω πάντα έναν εξωτερικό ιμάντα γύρω από την τσάντα κατάδυσής μου, όποιο κι αν χρησιμοποιώ. Πρώτον, το κάνει πιο αναγνωρίσιμο όταν έρχεται στρογγυλό στη ζώνη αποσκευών και δεύτερο, βοηθά στην απομάκρυνση της πίεσης από τα φερμουάρ όταν οι χειριστές αποσκευών είναι λίγο, ας πούμε, υπερβολικοί με τον χειρισμό των αποσκευών.

Τώρα, μόνο έτσι ετοιμάζω την βαλίτσα μου για να ταξιδέψω. Δεν λέω ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος, ο καθένας θα έχει τις δικές του μεθόδους και πρακτικές, αλλά η συσκευασία του κιτ μου έτσι δεν με απέτυχε ποτέ εδώ και περισσότερα από 25 χρόνια ταξίδι κατάδυσης. Ας ελπίσουμε ότι θα σας έχει δώσει λίγη τροφή για σκέψη όταν ετοιμάζετε τα πράγματα για το επόμενο ταξίδι κατάδυσης.

Χειραποσκευή

Πολλοί δύτες έχουν κάμερες και περιβλήματα αυτές τις μέρες, καθώς και ένας ή δύο καταδυτικούς υπολογιστές, συν όλα τα περιφερειακά αξεσουάρ, οπότε το να πακετάρετε τις χειραποσκευές σας είναι, αν μη τι άλλο, ακόμα περισσότερο εφιάλτης από το να ασχολείστε με την τσάντα σας!

Όταν πρωτοπήγα για διακοπές κατάδυσης, το να φτιάχνω τις χειραποσκευές μου ήταν μια κουβέντα. Μόλις άρπαξα ένα σακίδιο και έβαλα ένα βιβλίο, το Sony Walkman και τα ακουστικά μου (μπορείτε να πείτε πόσο καιρό θα επιστρέψουμε εδώ…), το διαβατήριό μου, τα εισιτήρια, τα πιστοποιητικά κατάδυσης και καταδυτικός υπολογιστής. Μάλλον υπήρχε και φλις εκεί μέσα. Και αυτό ήταν. Αν έγερνε τη ζυγαριά στα 4 κιλά, θα εκπλαγώ.

Πώς αλλάζουν τα πράγματα. Τώρα είναι σαν μια στρατιωτική επιχείρηση που ετοιμάζω τις χειραποσκευές μου. Πρέπει να πάρω το MacBook Pro, καλώδιο φόρτισης, κάμερα, περίβλημα, θύρα, στροβοσκοπικά, φορτιστές μπαταριών, βραχίονες, καταδυτικούς υπολογιστές, κ.λπ., καθώς και διαβατήριο, πιστοποιητικά κατάδυσης και εισιτήρια, σε μια μικρή τσάντα, η οποία στη συνέχεια περιορίζεται συχνά στα 7 κιλά, ή μερικές φορές ακόμη και λιγότερο. Είναι ένας μόνιμος πονοκέφαλος, αλλά μετά από πολλές δοκιμές και λάθη όλα αυτά τα χρόνια, τώρα έχω δύο τσάντες που μου επιτρέπουν γενικά να αποφεύγω τυχόν προβλήματα βάρους και να πακετάζω όλα όσα χρειάζομαι για να ολοκληρώσω την αποστολή μου - αν για οποιονδήποτε λόγο το κύριο παραδιδόμενη αποσκευή, η οποία έχει όλο το κιτ κατάδυσης μέσα, χάνεται ή καθυστερεί, μπορώ πάντα να χρησιμοποιώ εξοπλισμό ενοικίασης και παρόλα αυτά να μπαίνω στο νερό για να βγάζω φωτογραφίες.

Η τσάντα μου είναι μια μικρή τσάντα roller. Με όλα όσα χρειάζομαι εδώ για μια τυπική εργασία, ζυγίζει περίπου 9.5 κιλά. Ωστόσο, χάρη στις θορυβώδεις διαστάσεις του, νομίζω ότι μόνο μία φορά στις 400 περίπου πτήσεις μου έχει ζητηθεί να το βάλω στη ζυγαριά. Απλώς δεν φαίνεται να χωράει πάνω από 6-7 κιλά. Όταν με ρωτούν αν έχω χειραποσκευή, τις κρατάω ψηλά και μετά παραδίδουν απλώς μια ετικέτα καμπίνας για να φορέσουν τη λαβή αρπάγης. Ταξινομημένο.

Προτιμώ να χρησιμοποιώ μια τσάντα κυλίνδρου πάνω από ένα σακίδιο, σαν να περιφέρεστε στον τερματικό σταθμό ή να έχετε μεγάλες στάσεις από και προς τον προορισμό σας, είναι πολύ πιο άνετο και ευκολότερο να ρυμουλκείτε ένα από αυτά τριγύρω.

Τώρα, ας περάσουμε από τη συσκευασία. Πολλές από αυτές τις τσάντες έχουν πολλές τσέπες, κ.λπ., αλλά θεωρώ ότι αυτό αυξάνει μόνο τον όγκο - και μαζί με αυτό, τις πιθανότητες να ζυγίσει η τσάντα. Το δικό μου είναι πολύ βασικό. Έχει μια μικρή τσέπη με φερμουάρ στο επάνω μέρος, όπου βάζω τα πιστοποιητικά κατάδυσης, το διαβατήριό μου και τα εισιτήριά μου, και στη συνέχεια μια μεγάλη τσέπη με φερμουάρ κάτω, όπου χωράει τα ακουστικά, το πορτοφόλι, το τηλέφωνό μου κ.λπ. Στη συνέχεια, έχει μόνο ένα κύριο φερμουάρ διαμέρισμα, και σε αυτό μπαίνουν όλα τα άλλα.

Τοποθέτησα τα καλώδια στροβοσκοπικών ινών και τα καλώδια φόρτισης κουλουριασμένα στην επάνω τσέπη στο κύριο πτερύγιο. Το φερμουάρ έχει πεθάνει εδώ και καιρό, αλλά η τσέπη εξακολουθεί να κάνει αυτό που χρειάζομαι.

Έπειτα έβαλα πρώτα το περίβλημά μου και ακολούθησαν τα δύο στροβοσκοπικά. Γύρω από αυτά έβαλα στη συνέχεια τη θύρα θόλου και την ίδια την κάμερα, τα οποία τυλίγω σε περιτύλιγμα με φυσαλίδες για λίγη πρόσθετη προστασία. Στα διαστήματα βάζω το πρωτεύον μου καταδυτικός υπολογιστής στη θήκη του, ο φορτιστής μπαταρίας, ο φορτιστής του τηλεφώνου μου, ο φορτιστής MacBook Pro. Έβαλα και τα γυαλιά ηλίου μου στη θήκη τους και εδώ μέσα. Αυτό θα γεμίσει τον χώρο αρκετά όμορφα, οπότε δεν υπάρχει πραγματική κίνηση μεμονωμένων κομματιών και προστατεύονται από το άκαμπτο κάτω μέρος και τα πλαϊνά της τσάντας.

Τέλος, έβαλα το MacBook Pro μου, σε μια θήκη με επένδυση, πάνω από όλα. Μόλις κλείσω το επάνω πτερύγιο και κλείσω με φερμουάρ, ο φορητός υπολογιστής κρατά τα πάντα στη θέση του όταν στέκω την τσάντα όρθια.

Με τα πάντα στη τσάντα με αυτή τη σειρά, όταν περνάω από ασφάλεια, είναι μια γρήγορη και εύκολη εργασία να κλείνω το επάνω μέρος της τσάντας, να σύρω τον φορητό υπολογιστή μου προς τα έξω και να αφήνω τη θήκη με επένδυση επιτόπου κρατώντας τα πάντα στη θέση τους.

Γενικά, με τραβάει η ασφάλεια λόγω όλων των ηλεκτρονικών, κ.λπ., στην τσάντα – οι περισσότεροι υποβρύχιοι φωτογράφοι θα το γνωρίζουν αυτό. Αλλά το να είναι συσκευασμένο έτσι σημαίνει ότι όταν ζητούν να ανοίξει η τσάντα, μπορώ απλώς να αναποδογυρίσω την κύρια θήκη και όταν αφαιρέσουν τη θήκη του φορητού υπολογιστή, τα πάντα μέσα είναι ξεκάθαρα.

Αν ξέρω ότι θα ταξιδέψω με μια αεροπορική εταιρεία που είναι εξαιρετικά σφιχτή στο βάρος της χειραποσκευής, θα αναβάλω ένα ελαφρύ σακίδιο, το οποίο θα με εξοικονομήσει μερικά κιλά πάνω από την τσάντα. Σε αυτήν την περίπτωση, ένα Scubapro. Ο εμπειρικός μου κανόνας σχετικά με το ότι δεν έχω τσάντες με λογότυπα κ.λπ., δεν ισχύει πραγματικά για τις χειραποσκευές, καθώς θα τις έχω πάντα μαζί μου.

Μου αρέσει η τσάντα Scubapro γιατί έχει μια κύρια θήκη που θα πάρει το περίβλημά μου, στροβοσκόπιες, κάμερα, καταδυτικός υπολογιστής, κλπ, και μετά οι φορτιστές, τα καλώδια, θα μπουν στο δευτερεύον διαμέρισμα. Ο φορητός υπολογιστής μπαίνει όμορφα στο δικό του τμήμα στο πίσω μέρος. Πρώτον, αυτό είναι πολύ ασφαλές όταν το φοράτε, καθώς κάθεται στην πλάτη σας, και δεύτερο, όταν πρέπει να βγάλετε τον φορητό υπολογιστή σας με ασφάλεια, είναι ακριβώς εκεί. Το διαβατήριό μου μπαίνει στη μικρή μπροστινή τσέπη.

Δεν είναι τόσο εύκολο να συσκευάσω όλα τα σύνεργά μου σε αυτήν την τσάντα, πρέπει να είμαι ειλικρινής. Μια ορθάνοιχτη θήκη, όπως στην κυλινδρική τσάντα, είναι πολύ πιο εύκολο να συσκευάσετε με ασφάλεια και ασφάλεια τον πολύτιμο εξοπλισμό σας, αλλά αν χρησιμοποιήσω μερικά από τα μπλουζάκια μου έξω από την κύρια τσάντα μου ως επιπλέον επένδυση, τυλίγοντας τα στροβοσκόπια, τη θύρα και την κάμερα σε ένα το καθένα, δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα. Αν χρησιμοποιούσα ένα σακίδιο πλάτης πιο συχνά, πιθανότατα θα προσπαθούσα να έβρισκα μια ελαφριά έκδοση αυτών των φωτογραφικών επαγγελματιών, όπου όλο το μπροστινό μέρος ανοίγει – πολύ παρόμοιο με το roller bag μου – και μετά θα έχετε θήκες γεμισμένες με αφρό για κάθε κομμάτι εξοπλισμός. Ωστόσο, καθώς χρησιμοποιώ κυρίως το roller bag, μπορώ να αντέξω προς το παρόν με το Scubapro. Ένα πράγμα που μου αρέσει σε αυτό είναι ένας ιμάντας που γλιστράει πάνω από την αναδιπλούμενη λαβή στην κυλινδρική τσάντα Stahlsac μου και το κάνει ωραίο και εύκολο να κυλάω στο αεροδρόμιο ως μια αποσκευή.

Μπορώ συνήθως να ετοιμάζω το σακίδιο και να το κρατάω κάτω από 7 κιλά, αλλά αν βρίσκεστε σε μια από εκείνες τις πτήσεις όπου οι χειραποσκευές είναι απαγορευτικά σφιχτές – μιλάμε για 5 κιλά – τότε θα πρέπει να φέρετε ένα κόλπο που διάλεξα από το ταξίδι με ωριμασμένο υποβρύχιο φωτογράφοι. Χρειάζεστε ένα γιλέκο φωτογράφου, το οποίο είναι στολισμένο με σπηλαιώδεις τσέπες. Εάν βρίσκεστε σε μια κατάσταση όπου ξέρετε ότι η χειραποσκευή σας θα ζυγιστεί και ότι θα γείρει τη ζυγαριά κατά πολλά κιλά πάνω από το όριο, τότε αποθηκεύστε στροβοσκοπικά, φορτιστές, σώματα κάμερας κ.λπ., σε αυτές τις τσέπες όταν check-in. Στη συνέχεια, οι χειραποσκευές σας θα εισέλθουν κάτω από το απαιτούμενο όριο και μόλις απομακρυνθείτε από το γραφείο του check-in, μπορείτε να πακετάρετε με ασφάλεια όλο τον εξοπλισμό σας στις χειραποσκευές σας έτοιμοι να περάσετε από την ασφάλεια. Ύπουλο, αλλά λειτουργεί. Είδα ακόμη και ένα μπουφάν που είχαν ράψει μια τσέπη στο πίσω μέρος που μπορούσε να πάρει ένα φορητό υπολογιστή!