Wreck Tour 65: The Ashford

Το βαπόρι Ashford έξω από το Μπράιτον είναι πάνω από 120 ετών – που σημαίνει ότι έχει μερικά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά για να απολαύσουν οι δύτες, λέει ο JOHN LIDDIARD. Εικονογράφηση MAX ELLIS

ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΜΗΝΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΩ ΣΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΑΣΦΟΡΝΤ, το οποίο περιλαμβάνεται εν συντομία σε ένα πρόσφατο άρθρο για τις καταδύσεις από το Μπράιτον (Επιλογή Κυβερνήτων, Ενδέχεται).

Τα Διαχωριστικά Ashford κατασκευάστηκε το 1881 και βρίσκω τα ναυάγια εκείνης της γενιάς ιδιαίτερα ενδιαφέροντα επειδή η μηχανική δεν ήταν τόσο τυποποιημένη όσο έγινε αργότερα.

Εξάλλου, τα μέλη του Ashford Diving Club με τα οποία μοιράστηκα το Κορίτσι Γκρι Όταν επισκεφτήκαμε την τοποθεσία, σκεφτήκαμε ότι ήταν πολύ ωραίο να έχουμε ένα ναυάγιο που πήρε το όνομα του συλλόγου τους. Τουλάχιστον, έτσι τους αρέσει να το σκέφτονται.

Η περιήγησή μας ξεκινά στα 35 μέτρα στην πλευρά του λιμανιού της πρύμνης, απλά επειδή εκεί έπεσε η βολή (1).
Διασχίζοντας την πρύμνη, το κατάστρωμα έχει πέσει μέσα στο ναυάγιο (2). Και στις δύο πλευρές, ζεύγη κολώνων στις σιδερένιες βάσεις τους φαίνονται ακατάλληλες πάνω από τα συντρίμμια από το κατάστρωμα μισό μέτρο πιο κάτω.

Το πρώτο σημάδι ασυνήθιστης μηχανικής είναι το τιμόνι (3), ένα απλό Τ στην κορυφή του στύλου του πηδαλίου και όχι στο καμπύλο τεταρτημόριο που έγινε το πρότυπο. Καλώδια ή αλυσίδες από τον τροχό του πλοίου θα είχαν τραβήξει και στις δύο πλευρές του Τ για να στρίψουν το πηδάλιο.

Πέφτοντας πάνω από την πρύμνη, το πηδάλιο είναι δύσκολο να βρεθεί δεξιά (4). Τα πάνελ έχουν σαπίσει και αφήνουν μόνο το πλαίσιο του πηδαλίου καλυμμένο με υδροειδή, με το περιστασιακό δάχτυλο των νεκρών.

Πίσω από το πηδάλιο, η σιδερένια προπέλα με τέσσερα πτερύγια είναι ακόμα στον άξονα, με τα πτερύγια να φαίνονται λίγο μακριά και λεπτά σε σύγκριση με τον κανόνα, μόλις αγγίζουν τον βυθό στα 41 μέτρα.

Από το πηδάλιο και την προπέλα, κολυμπώντας προς τα εμπρός κάτω από τη δεξιά πλευρά της πρύμνης (5), μετά στο πίσω αμπάρι (6), θα αποφύγει το ψηλό ζιγκ-ζαγκ που θα συναντούσε ανεβαίνοντας πάνω από την πρύμνη.

Τα Διαχωριστικά Ashford μετέφερε ένα φορτίο κάρβουνου και τα αποκόμματά του μπορούν να βρεθούν ακόμα στο κάτω μέρος του αμπάρι.

Σε ένα πλοίο αυτής της ηλικίας, το κατάστρωμα θα αποτελείται από ξύλινες σανίδες τοποθετημένες πάνω από σιδερένιες νευρώσεις τραβέρσας. Τα πλευρά είναι ως επί το πλείστον ακόμα στη θέση τους, αλλά σχεδόν όλα τα ίχνη του καταστρώματος έχουν από καιρό σαπίσει.

Εξαιρέσεις σε αυτή την κατασκευή αποτελούν οι περιοχές όπου απαιτούνταν μεγαλύτερη αντοχή για την τοποθέτηση αντικειμένων όπως κολώνες, ιστοί και βαρούλκα. Ανάμεσα στις πρύμνες, η κεντρική περιοχή του καταστρώματος είναι μια συμπαγής σιδερένια κατασκευή που τοποθετεί ένα βαρούλκο και το πόδι του ιστού (7).

Το κατάρτι-πόδι είναι ένα άδειο σιδερένιο δαχτυλίδι στο κατάστρωμα. Ο ίδιος ο ιστός είναι ένα άλλο μέρος του Ashfordκατασκευή που θα ήταν κατασκευασμένη από ξύλο. Στα δεξιά του ποδιού του ιστού, μια μικρή άγκυρα (8) είναι μια μεταγενέστερη προσθήκη στο ναυάγιο.

Μπροστά από το πόδι του ιστού, το κατάστρωμα που στηρίζει ένα δεύτερο πόδι βαρούλκου έχει καταρρεύσει στο επόμενο κράτημα (9). Οι πλευρές της γάστρας κατά μήκος και των δύο πλευρών αυτού του αμπαριού είναι ένα ανοιχτό κλουβί με όρθιες νευρώσεις, όπου οι πλάκες της γάστρας έχουν σαπίσει.

Φτάνοντας στο μηχανοστάσιο, τον ίδιο τον κινητήρα (10) είναι μια δικύλινδρη σύνθετη μονάδα, πρόδρομος του τρικύλινδρου σχεδίου τριπλής επέκτασης που έγινε το πρότυπο για τα ατμόπλοια.

Υπάρχουν πολλές πιθανότητες και άκρα μηχανημάτων γεμάτα γύρω από το πάτωμα του μηχανοστασίου, αν και αξίζει επίσης να κοιτάξετε ψηλότερα. Σχεδόν κολύμπησα κάτω από την μπανιέρα, κρεμασμένος από τους σωλήνες της από τη δεξιά πλευρά της γάστρας πίσω από μια σωληνοειδές δεξαμενή νερού (11).

Συνεχίζοντας περνώντας ή μέσα από τον σκελετό του εμπρόσθιου διαφράγματος προς τη βάση, οι δύο λέβητες (12) είναι ένα ασυνήθιστο όρθιο σχέδιο και όχι οι λέβητες τύπου Scotch που έγιναν σχεδόν το πρότυπο για τα μεταγενέστερα ατμόπλοια.

Μπροστά από τους λέβητες στην πλευρά του λιμανιού, μια ανοιχτή καταπακτή στο κατάστρωμα παραπάνω βρίσκεται πάνω από μια αποθήκη άνθρακα και θα είχε χρησιμοποιηθεί για τη φόρτωση άνθρακα για τους λέβητες του πλοίου (13). Υπάρχει μια παρόμοια καταπακτή στη δεξιά πλευρά και στο κατάστρωμα ανάμεσά τους υπάρχει μια μικρή ατμομηχανή που είναι η μηχανή διεύθυνσης (14).

Η τιμονιέρα θα ήταν κατασκευασμένη από ξύλο πάνω από αυτό το μέρος του πλοίου, με το τιμόνι να παρέχει ισχύ για να επιτρέπει στον τροχό του πλοίου να τραβάει το πηδάλιο από τη μία πλευρά στην άλλη. Μάικ Σνέλινγκ, κυβερνήτης του Κορίτσι Γκρι, μου λέει ότι βρέθηκε ένα περίστροφο στα συντρίμμια κάτω από αυτή την περιοχή.

Ένας σωλήνας ατμού από τους λέβητες οδηγεί προς τα εμπρός πάνω από την επόμενη λαβή (15), κατά μήκος της πλευράς του λιμανιού όπου θα βρισκόταν η καταπακτή πριν πέσει στο αμπάρι.

Αυτό θα παρείχε ατμό για να τροφοδοτήσει τα βαρούλκα μεταξύ των μπροστινών λαβών (16) και η άγκυρα-βαρούλκο πιο μπροστά.

Το βαρούλκο πίσω από το πόδι του ιστού είναι ακόμα στη θέση του, αν και το βαρούλκο προς τα εμπρός έχει καταρρεύσει στο μπροστινό κράτημα (17). Όταν βούτηξα το Ashford αυτό το κράτημα ήταν σχεδόν σταθερό με ένα κοπάδι από σαλιάρα (ή σύκο – δεν είμαι σίγουρος ποιο κοινό όνομα προτιμάται στο Σάσεξ).

Στο κατάστρωμα της πλώρης, η άγκυρα-βαρούλκο (18) είναι ακόμα στη θέση του σε μια στιβαρή σιδερένια περιοχή του καταστρώματος που εκτείνεται στη γάστρα από τη μια πλευρά στην άλλη.

Ανάμεσα στο βαρούλκο και την πλώρη το κατάστρωμα γίνεται ξανά σκελετός, ελαφρύτερη και φθηνότερη ξύλινη κατασκευή που έχει σαπίσει για να αφήσει ορατούς τους σωλήνες του χαρακιού μέσα.

Κοιτάζοντας πάνω από την κάθετη πλώρη, καμία άγκυρα δεν είναι ακόμα στη θέση της, αν και ανάλογα με την ορατότητα, η κορυφή της δεξιάς άγκυρας μπορεί να φανεί να προεξέχει από τον βυθό κάτω στα 41 μέτρα (20).

Επιστρέφοντας κατά μήκος της δεξιάς πλευράς της πλώρης στο αμπάρι, η γάστρα σπάει από μια τρύπα που εκτείνεται σχεδόν στον βυθό της θάλασσας (21). Ίσως πρόκειται για ζημιά από τη σύγκρουση με το πειρατής, που βύθισε το Ashford στο 1906.

Από την άλλη πλευρά, ένα δίχτυ τράτας έχει μπλοκαριστεί μισά μέσα και μισά έξω από αυτό το κοίλωμα, με τη δοκό τράτας στην πραγματικότητα μέσα στο ναυάγιο, επομένως θα μπορούσε να έχει προκληθεί ζημιά μετά τη βύθιση.

Τα Διαχωριστικά  Ashford είναι μόνο ένα μικρό πλοίο με 1,211 τόνους. Παρά το βάθος, που κυμαίνεται μεταξύ 35 και 41 μέτρων, είναι αρκετά μικρό ώστε να φαίνεται εύκολα χωρίς να υφίσταται υπερβολική αποσυμπίεση.

Χάρη στους Mike Snelling, Helen George, Simon Powell και μέλη του Ashford Diving Club.

Εμφανίστηκε στο Diver, Ιούλιος 2004