Ο Walt Stearns συζητά πώς να συνδυάσετε τον ήλιο και το φλας για μια πιο δυναμική εικόνα.
Φωτογράφική Βόλτα στην Αθήνα από τον Walt Stearns.
Το να έχεις τα μπλουζ δεν είναι απαραίτητα κακό όταν πρόκειται υποβρύχια φωτογραφία. Ως υποβρύχιοι φωτογράφοι, επιθυμούμε τις ιδανικές συνθήκες που απαιτούνται για τη λήψη εκπληκτικών εικόνων ευρείας γωνίας. Ξεκινά με εξαιρετική διαύγεια νερού και άφθονο ηλιακό φως που δίνει στον ωκεανό μια φωτεινή, ζωντανή μπλε απόχρωση.
Ακολουθεί το θέμα που τραβά την προσοχή – το οποίο θα μπορούσε να είναι μια γιγάντια ακτίνα μάντα που περνά πάνω από το κεφάλι, ένας δύτης που εξερευνά ένα ναυάγιο, μια θαλάσσια χελώνα ή καρχαρίας που γλιστράει κάτω από έναν τοίχο και ούτω καθεξής. Όποιο κι αν είναι το θέμα που θα γίνει το επίκεντρο της εικόνας, θα θελήσετε να προσθέσετε κατάλληλο φωτισμό για να διασφαλίσετε ότι φωτίζεται σωστά στο πρώτο πλάνο. Ωστόσο, υπάρχει ένα ακόμη βήμα που θα χρειαστεί να κάνετε για να αποτυπώσετε αυτή τη δελεαστική απόχρωση του μπλε στο φόντο που προσθέτει την τελευταία πινελιά σε μια εμβληματική εικόνα.
Η επίτευξη αυτού του επιπέδου συμμετρίας μεταξύ ήλιου και στροβοσκοπίου είναι μια μορφή τέχνης που πολλοί ταλαντούχοι υποβρύχιοι φωτογράφοι εκεί έξω έχουν εργαστεί επιμελώς για να κατακτήσουν.
Ζωγραφική με φως
Η λεξη φωτογραφία προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «φωτογραφίες», που σημαίνει φως, και «γραφός», για να σχεδιάσω, να σκιτσάρω ή να ζωγραφίζω. Κατά κάποιο τρόπο, ο αισθητήρας της φωτογραφικής μας μηχανής είναι ο καμβάς μας, ενώ οι τρεις βασικές μεταβλητές της κάμερας – ISO, διάφραγμα και ταχύτητα κλείστρου – χρησιμεύουν ως σκεύη ζωγραφικής. Η παλέτα που χρησιμοποιούμε για να χειριστούμε αυτές τις τρεις μεταβλητές για να δημιουργήσουμε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα είναι γνωστή ως Τρίγωνο έκθεσης.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, οι μεγαλύτερες ταχύτητες κλείστρου θολώνουν την κίνηση, οι μικρότερες ταχύτητες λειτουργούν προς το πάγωμα. Τα μικρότερα διαφράγματα αυξάνουν το βάθος της εστίασης. και το ISO μειώνει ή ενισχύει την ευαισθησία του αισθητήρα της κάμερας στο φως.
Σε μακροεντολή φωτογραφία, οι τρεις μεταβλητές του Τριγώνου Έκθεσης είναι αφιερωμένες σχεδόν εξ ολοκλήρου στη βελτιστοποίηση του φωτός που παρέχεται από ένα φλας. Δεδομένου ότι η έκρηξη φωτισμού από ένα υποβρύχιο φλας διαρκεί περίπου 1/1,000ο του δευτερολέπτου, η συμβολή στην έκθεση που παρέχεται από το φλας θα είναι η ίδια ανεξάρτητα από το αν η ταχύτητα κλείστρου είναι αργή ή γρήγορη. Ο λόγος για να επιλέξετε μεγαλύτερες ταχύτητες κλείστρου στην ή ελαφρώς πιο αργή από την κορυφαία ταχύτητα συγχρονισμού της κάμερας είναι να ακυρώσετε οποιαδήποτε ποσότητα φωτός περιβάλλοντος μπορεί να υπάρχει.
Με το φυσικό φως να αφαιρείται από την εξίσωση, η προσοχή του φωτογράφου στρέφεται στις ρυθμίσεις ισχύος που ελέγχουν την έξοδο του φλας και την τιμή του διαφράγματος του φακού. Για να επιτευχθεί ο μέγιστος βαθμός λεπτομέρειας εστίασης και ανάλυσης στους περισσότερους φακούς macro απαιτείται μια τιμή διαφράγματος μεταξύ f/19 και f/32. Οι ρυθμίσεις ISO της κάμερας είναι σπάνια ζήτημα σε μακροεντολές, καθώς είναι σύνηθες να εργάζεστε στο εύρος ISO 100 έως 200. Αντίθετα, οι φωτογράφοι εξωτερικών τοπίων και φύσης δουλεύουν διαφορετικά το Τρίγωνο έκθεσης, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στο ISO, το διάφραγμα και την ταχύτητα κλείστρου της φωτογραφικής μηχανής, με ρυθμίσεις που βασίζονται στην πολύ μεγαλύτερη διαθεσιμότητα ηλιακού φωτός περιβάλλοντος.
Τρίγωνο έκθεσης εναντίον διαμαντιού έκθεσης Στη σφαίρα της ευρυγώνιας υποβρύχια φωτογραφία, το κλασικό Τρίγωνο Έκθεσης καθίσταται ανεπαρκές καθώς δεν είναι κατάλληλο για την ταυτόχρονη παραγοντοποίηση των στοιχείων του φλας και του ήλιου. Για να γίνει αυτό απαιτείται μια διαφορετική μεθοδολογία που χρησιμοποιεί ένα πιο προσαρμοστικό μοντέλο που προτιμάται από τους φωτογράφους στούντιο. Ονομάζεται διαμάντι έκθεσης.
Ορισμένες εικόνες το δείχνουν ως δύο παρακείμενα τρίγωνα ή ένα τετράγωνο τοποθετημένο σαν διαμάντι με ISO, Διάφραγμα, Ταχύτητα κλείστρου και Φλας να αντιπροσωπεύονται στα τέσσερα κύρια θεμέλιά του. Η έκδοση που προτιμώ τοποθετεί το Διάφραγμα αντίθετο από το ISO και τις Ρυθμίσεις Ισχύος Flash αντίθετα από την Ταχύτητα κλείστρου.
Κατά κάποιο τρόπο, το διαμάντι έκθεσης είναι ένας κανόνας διαφάνειας. Η πλευρά του ανοίγματος περιγράφει τις βαλβίδες για το φως που διέρχεται από τα οπτικά στοιχεία του φακού στον αισθητήρα, το οποίο υπαγορεύεται από την ίριδα του φακού χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η πηγή ή οι πηγές αυτού του φωτός . Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι αλλαγές στο διάφραγμα – πάνω προς τα κάτω ή άνοιγμα – έχουν ως αποτέλεσμα μια μετρήσιμη μετατόπιση στο οπτικό βάθος πεδίου.
Από την άλλη πλευρά, το ISO της κάμερας μπορεί να ρυθμιστεί για να αντισταθμίσει τις μετατοπίσεις διαφράγματος αυξάνοντας ή μειώνοντας την ευαισθησία του αισθητήρα της κάμερας στο φως. Το αντάλλαγμα στην αύξηση της ευαισθησίας του αισθητήρα στο φως ενισχύει την παρουσία θορύβου, ενώ η μείωση της ευαισθησίας μειώνει την παρουσία θορύβου.
Εξαιρουμένου του συγχρονισμού υψηλής ταχύτητας, η ταχύτητα κλείστρου δεν επηρεάζει βασικά την έκθεση των θεμάτων στο προσκήνιο που δημιουργούνται από το φλας. Κατά τη λήψη ευρείας γωνίας, η εναλλαγή μεταξύ ταχυτήτων κλείστρου 1/60 (η πιο αργή κίνηση αυξάνει τον κίνδυνο θαμπώματος κίνησης) και 1/200 έως 1/250 (το όριο που μπορούν να φτάσουν οι περισσότερες κάμερες για συγχρονισμό με φλας) θα έχει μόνο αμελητέα επίδραση σχετικά με την έκθεση θεμάτων σε πρώτο πλάνο.
Κάθε αύξηση ή μείωση σε μία από αυτές τις μεταβλητές θα απαιτεί γενικά κάποια αλλαγή στην άλλη. Οι τύποι Flash + Ambient Light = Exposure αντιπροσωπεύουν αυτή την ισορροπία μεταξύ του ρόλου του φλας στο φωτισμό του θέματος(ων) στο προσκήνιο, ενώ ταυτόχρονα παρέχει αρκετό φως περιβάλλοντος για να φωτίζει σωστά το φόντο για πιο δυναμικό αποτέλεσμα.
Ως δευτερεύουσα σημείωση: Η ρύθμιση των λειτουργιών της φωτογραφικής μηχανής σας σε Προτεραιότητα Διαφράγματος (A ή AV) δεν συνιστάται, καθώς αυτή η ρύθμιση υπαγορεύει όλες τις πτυχές της έκθεσης με βάση το πού τοποθετείται το διάφραγμα, αφήνοντας την κάμερα να καθορίσει τη σωστή ταχύτητα κλείστρου και σε ορισμένες περιπτώσεις και ISO.
Το μειονέκτημα της παροχής στην κάμερα αυτού του ελέγχου είναι ο κίνδυνος αυτή η ταχύτητα κλείστρου να υπερβεί την ταχύτητα συγχρονισμού που επιτρέπεται για ένα φλας ή να πέσει πολύ αργά, αποδίδοντας απροσδόκητο θάμπωμα κίνησης. Η Λειτουργία Προγράμματος (P) είναι ακόμη χειρότερη στο ότι ενώ έχετε έλεγχο ISO, δεν θα έχετε κανένα για το διάφραγμα και την ταχύτητα κλείστρου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η χειροκίνητη λήψη είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιτύχετε υποβρύχιες εικόνες υψηλής ποιότητας.
Βάζοντάς τα όλα στο παιχνίδι
Δανειζόμενοι το σύνθημα «Σχεδιάστε την κατάδυσή σας, βουτήξτε το σχέδιο σας», οι υποβρύχιοι σκοπευτές θα πρέπει να προκαθορίζουν τη ρύθμιση της κάμερας με βάση τις παραμέτρους της κατάδυσης, όπως το βάθος, την τοποθεσία, τις συνθήκες νερού και το θέμα.
Με την ευρυγώνια, το προτιμώμενο εύρος για f-stop είναι από f/8 έως f/11, το οποίο θα παρέχει ένα πολύ γενναιόδωρο βάθος πεδίου. Ακόμη και στο f/5.6 θα εξακολουθώ να έχω ένα φιλελεύθερο βάθος πεδίου για να κρατάω τα περισσότερα όλα εστιασμένα στο προσκήνιο.
Το σημείο που πρέπει να κάνω εδώ είναι, αντί να προσηλώνομαι υπερβολικά στο βάθος πεδίου, να δίνω μεγαλύτερη έμφαση στην ικανότητα αυτών των φακών να δημιουργούν την εμφάνιση του Διαστασιακού Βάθους.
Δεν πρέπει να συγχέεται με το βάθος πεδίου – το εύρος του τι είναι στο επίκεντρο και τι όχι – Το Dimensional Depth αφορά περισσότερο τον τρόπο ερμηνείας ενός σκηνικού ευρείας γωνίας. Το Dimensional Depth είναι ένα φαινόμενο που δημιουργείται από την οπτική φύση ενός ευρυγώνιου φακού – και ιδιαίτερα των υπερευρυγώνιων φακών και των φακών fisheyes – που δημιουργούν μια αναγκαστική προοπτική που κάνει τα πάντα στην εικόνα να φαίνονται πιο μακριά από ό,τι ήταν. Αυτό το ίδιο χαρακτηριστικό θα ξεγελάσει ακόμη και τον θεατή ώστε να πιστέψει ότι η διαύγεια του νερού στην εικόνα είναι καλύτερη από ό,τι ήταν τότε.
Αυτό που συχνά αναφέρω ως το 'Great Wide Lie'.
Η προσωπική εμπειρία έχει δείξει ότι ο καλύτερος τρόπος για να δημιουργήσω έναν άνετο χώρο περιστροφής για να δουλέψω πάνω-κάτω τις τιμές του διαφράγματος μου περιλαμβάνει την εύρεση της πιο κατάλληλης ρύθμισης ISO για την περίσταση. Για παράδειγμα, όταν το φως του περιβάλλοντος είναι ισχυρό (φωτεινή ηλιόλουστη μέρα, το βάθος είναι μικρότερο από 60 πόδια, ο πυθμένας με λευκή άμμο κ.λπ.), το 200 ISO είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε εάν μπορείτε να διατηρήσετε την ταχύτητα κλείστρου στο 1/125 έως 1/180 του δεύτερο και f-stop στο f/8 ή ακόμα και f/11.
Όταν υπάρχει λιγότερο φως περιβάλλοντος (συννεφιασμένος ουρανός, μεγαλύτερο βάθος εργασίας, υποβρύχια ορατότητα όχι εξαιρετική, σκοτεινό κάτω μέρος κ.λπ.), η αύξηση του κέρδους στον αισθητήρα της κάμερας στα 400 ISO είναι ένας καλός τρόπος για να διατηρήσετε τις επιθυμητές τιμές διαφράγματος και κλείστρου. Γνωρίζω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις η ταχύτητα κλείστρου παίζει μεγαλύτερο ρόλο στον έλεγχο της κίνησης από ό,τι για τον έλεγχο του φωτός σε μια έκθεση. Έτσι, η ενσωμάτωση του 1/125 του δευτερολέπτου ως βασικής ταχύτητας κλείστρου μου επιτρέπει να συγκεντρώνομαι στο διάφραγμα.
Μόλις βρεθώ κάτω από το νερό, ξεκινώ επιβεβαιώνοντας ότι όλες οι μεταβλητές που καθορίστηκαν πριν από την κατάδυση βρίσκονται στο σωστό εύρος. Θα πάρω μετρήσεις μερικών μέτρων από διάφορες ζώνες στη στήλη του νερού. Η τρέχουσα κάμερα μου, μια Nikon D850, όπως οι περισσότερες ψηφιακό Οι κάμερες SLR και mirrorless, διαθέτουν τρεις κύριες λειτουργίες μέτρησης για να διαλέξετε: matrix (αξιολογητική), κεντροβαρισμένη και spot. Μεταξύ των τριών προτιμώ τη μέτρηση κεντρικού βάρους καθώς καταλαμβάνει το κεντρικό τμήμα 20-30% του πλαισίου, παρέχοντας έτσι μεγαλύτερη ακρίβεια κατά τον προσδιορισμό της ποσότητας φωτός περιβάλλοντος που υπάρχει πάνω και κάτω στη στήλη νερού.
Ως μέρος αυτής της άσκησης, θα κάνω νοητικές σημειώσεις για το περιβάλλον μου, συμπεριλαμβανομένου του σημείου που βρίσκεται ο ήλιος, εάν έχει λιακάδα ή συννεφιά και εάν το κάτω μέρος είναι σκοτεινό ή φωτεινό. Όπως και το Goldie Locks, στόχος σας είναι να προσδιορίσετε τη «ακριβώς σωστή» ζώνη διαφράγματος που απαιτείται για να καταγράψετε το τέλειο επίπεδο φωτός περιβάλλοντος.
Τονίζει, όχι εκμηδενίζει
Αφού υπολογίσετε ποιες ρυθμίσεις διαφράγματος και ISO εξισορροπούν καλύτερα, η προσοχή σας μπορεί στη συνέχεια να στραφεί στο πόσο γέμισμα φλας θα χρειαστεί για τη λήψη.
Το μεγαλύτερο μέρος των υποβρύχιων στροβοσκόπιων που διατίθενται αυτήν τη στιγμή για εφαρμογές ευρείας γωνίας διαθέτουν GN μεταξύ 22 και 33. Ορισμένοι κατασκευαστές όπως η Retra παρουσιάζουν τις αξιολογήσεις τους σε Watt-second των 100W και 150W, που ασκούν περίπου το ίδιο. Η βαθμολογία GN 22 σε ένα από αυτά τα στροβοσκοπικά βασίζεται γενικά σε ISO 100. Ο αριθμός 22 υποδηλώνει την ποσότητα φωτισμού που μπορεί να δημιουργήσει για να επιτύχει έκθεση σε f/22 περίπου τρία πόδια μακριά. Διπλασιάστε την απόσταση, η ίδια έκθεση μειώνεται σχεδόν στο μισό σε περίπου f/11. Τριπλασιάστε την απόσταση στα εννέα πόδια, ρεαλιστικά μπορεί να την πάρετε γύρω από f/5.6 ίσως f/6.3.
Αυτή η εκθετική πτώση του φωτισμού αποδίδεται στο γεγονός ότι το νερό είναι 800 φορές πιο πυκνό από τον αέρα και μπορεί να περιέχει σωματίδια που κλέβουν το φως με τη μορφή πλαγκτού και/ή σκόνης. Ακόμη και όταν έχετε ορατότητα 100 ποδιών, εξακολουθείτε να φωτογραφίζετε μέσα σε ένα μέσο ομίχλης.
Πολλές φορές, ο πρωταρχικός ρόλος ενός δεδομένου φλας στην ευρεία γωνία υποβρύχια φωτογραφία είναι να φωτίσετε το θέμα με τέτοιο τρόπο ώστε τα φωτεινότερα χρώματα που υπάρχουν να αναδεικνύονται χωρίς να αποκαλύπτεται από πού προήλθε αυτή η πηγή φωτός.
Για να επιτύχω αυτή την πιο φυσική εμφάνιση με τον φωτισμό μου, τείνω να μην χρησιμοποιώ το TTL, καθώς έχω διαπιστώσει ότι το σύστημα μέτρησής του είναι πολύ προβληματικό στη διαφοροποίηση μεταξύ του φωτός από το στροβοσκόπιο που χτυπά το θέμα στο προσκήνιο και του φωτός περιβάλλοντος στο φόντο . Εάν το φόντο είναι πολύ φωτεινό, ο αισθητήρας μπορεί να ξεγελαστεί και να πιστεύει ότι υπήρχε αρκετό φως από το στροβοσκόπιο για να το κόψει πρόωρα.
Ένα κοινό αποτέλεσμα είναι μια έκθεση που βγαίνει επίπεδη, χωρίς χρώμα και λεπτομέρεια με το φόντο φουσκωμένο. Αντίθετα, η λήψη σε λειτουργία TTL σε βάθη όπου το φως του περιβάλλοντος είναι λιγότερο έντονο δημιουργεί το αντίθετο αποτέλεσμα, καθώς η μέτρηση καταγράφει μόνο το φως που επανέρχεται από το θέμα του πρώτου πλάνου αμέσως μπροστά από τον φακό, ενώ αγνοεί το φως που υπάρχει στο φόντο.
Η τοποθέτηση των στροβοσκοπίων σε χειροκίνητη λειτουργία δίνει όλο τον έλεγχο στα χέρια σας, ώστε να αποφασίσετε πόσο λίγο έως πόσο φως απαιτείται.
Τα περισσότερα υποβρύχια στροβοσκοπικά κατάλληλα για ευρυγώνια παρέχουν πλήρη ισχύ 1/2 και 1/25 στη χειροκίνητη λειτουργία. Αν δεν φωτογραφίζετε στον ήλιο για να φωτίσετε ένα θέμα που είναι άμεσα φωτισμένο με οπίσθιο φωτισμό, πιθανότατα δεν θα χρειαστείτε πλήρη ισχύ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μεταξύ 1/2 και 3/4 ισχύος κάνει τη δουλειά.
Όπως με κάθε διαδικασία, θα υπάρξει μια ορισμένη ποσότητα δοκιμών και σφαλμάτων για να δημιουργηθεί μια αίσθηση σχετικά με το πόση ποσότητα χρειάζεται για να ενεργοποιηθεί ή να μειωθεί.
Το πιο υπέροχο πράγμα για ψηφιακό φωτογραφία είναι ότι μπορείτε να τραβήξετε μια ή δύο δοκιμαστικές λήψεις και να τις εμφανίσετε αμέσως στην οθόνη LCD της φωτογραφικής σας μηχανής για να διαπιστώσετε εάν η έκθεση που μόλις κάνατε βγαίνει με πολύ ή πολύ λίγο φλας πλήρωσης.
Συνοψίζοντας, όταν η θάλασσα είναι γαλάζια, δείξτε το στις φωτογραφίες σας. Μέχρι την επόμενη στήλη, καλά γυρίσματα!
Σπρώχνοντας το φάκελο
Γνωρίζετε την αλήθεια. «Δεν μπορείς να παίρνεις πάντα αυτό που θέλεις». Με οποιαδήποτε πτυχή της υπαίθριας φύσης φωτογραφία, θα υπάρξουν περιπτώσεις που οι περιβαλλοντικές συνθήκες δεν είναι ιδανικές, αφήνοντάς σας να ασχοληθείτε με το χέρι που σας μοιράστηκαν.
Μια από αυτές τις μέρες έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην περιοχή Riviera Maya του Μεξικού, όπου είχα κρατήσει μόνο μία μέρα για να βουτήξω το Cenote Angelita.
Αυτό που κάνει το Cenote Angelita ενδιαφέρον είναι ότι πρόκειται για μια κυκλική τρύπα που μοιάζει με καλά και έχει βάθος περίπου 180 πόδια. Το χαρακτηριστικό για το οποίο είναι γνωστό αυτό το cenote είναι ένα παχύ στρώμα υδρόθειου στα 100 πόδια. Ένας μεγάλος σωρός αποσύνθεσης με ένα μπερδεμένο σύμπλεγμα μεγάλων κορμών δέντρων και άκρων υψώνεται πάνω από αυτό το στρώμα για να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ενός νησιού που περιβάλλεται από πυκνή ομίχλη. Ένα πρόβλημα που αντιμετώπισα εκείνη την ημέρα ήταν ότι ο ουρανός ήταν εξαιρετικά συννεφιασμένος, γεγονός που μείωσε τα επίπεδα φωτός του περιβάλλοντος σχεδόν σε τίποτα. Ήθελα να απαθανατίσω έναν δύτη που αιωρείται πάνω από το σωρό βλάβης ενώ ταυτόχρονα δείχνω και το υδρόθειο στο κάτω μέρος με κάποια υπόνοια ηλιακού φωτός που έρχεται από ψηλά. Αυτό σήμαινε ότι το ISO έπρεπε να είναι εξαιρετικά υψηλό.
Η αύξηση του ISO της Nikon D500 στο 2000 ISO, μειώνοντας ταυτόχρονα την ταχύτητα κλείστρου στο 1/60, μου έδωσε λειτουργικό f/4.8 σε φακό Fisheye Nikon 8-15. Ακόμη και με ένα διάφραγμα τόσο ανοιχτό, αυτός ο φακός fisheye εξακολουθεί να έχει εκπληκτικά καλό βάθος πεδίου. Ο πρωταρχικός ρόλος των στροβοσκοπικών μου σε αυτήν την εξίσωση (ζεύγος Sea & Sea YS-250) ήταν να παρέχουν λίγη γέμιση στα μπερδεμένα κλαδιά στο πλάι. Στροβοσκοπικά & Sea YS-500 με τις ακόλουθες ρυθμίσεις: ISO 8, Ταχύτητα κλείστρου 15/250 του δευτερολέπτου, Διάφραγμα f/2000, στροβοσκόπια ρυθμισμένα χειροκίνητα στην ισχύ ¼.
του σωρού βλάβης που βρίσκεται πιο κοντά μου. Το να πάω τόσο ψηλά στο ISO μου απέδειξε κάτι άλλο: όλη αυτή η ιδέα σχετικά με τον φόβο του θορύβου του αισθητήρα σε μια εικόνα είναι λίγο υπερεκτιμημένη.
Ναι, ο κίνδυνος χρήσης υψηλού ISO μπορεί να οδηγήσει σε κάποια οπτική παραμόρφωση που ορίζεται ως κόκκος σε μια εικόνα λόγω της έλλειψης φωτός. Και ναι, υπήρχε κάποιος θόρυβος στις πιο σκιασμένες περιοχές της λήψης, αλλά τίποτα δεν μπορούσε να χειριστεί μια μικρή μείωση θορύβου στο post. Αλλά εδώ το έχετε. Cenote Angelita με όλα τα στοιχεία. φως του ήλιου που φιλτράρεται από ψηλά και φωτίζει το λευκό σύννεφο υδρόθειο από κάτω καθώς ένας δύτης αιωρείται με τη φωτεινή δέσμη του φωτός του χειρός.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε αρχικά στο Scuba Diver Βόρεια Αμερική #14.
Εγγραφείτε ψηφιακά και διαβάστε περισσότερες υπέροχες ιστορίες όπως αυτή από οπουδήποτε στον κόσμο σε μορφή φιλική προς κινητά. Σύνδεσμος στο άρθρο.
