Φωτογραφίες από τον Paul Duxfield
Ο Paul "Duxy" Duxfield δίνει μερικές σοφές συμβουλές σχετικά με τρόπους για να ανεβάσετε τις εικόνες σας πάνω από το "κανονικό" και να τους δώσετε λίγο πιο δημιουργικό αντίκτυπο
Το κομμάτι αυτού του μήνα είναι για εκείνους τους ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν λίγο τα πράγματα και να δώσουν λίγο περισσότερη «ωφ» στις λήψεις τους.
Εντάξει, τώρα είστε πλήρως εξοικειωμένοι με τα βασικά υποβρύχια φωτογραφία. Και ας υποθέσουμε ότι έχετε το κόλπο να κάνετε ταχυδακτυλουργικά τις ταχύτητες κλείστρου, τα διαφράγματα, τα ISO και την έξοδο φλας, για να ταξινομήσετε την έκθεση και τη συνολική εμφάνιση των εικόνων, αλλά τι μετά;
Πολλοί άνθρωποι κολλάνε σε αυτή τη συγκυρία και φτάνουν σε ένα οροπέδιο με τις υδάτινες αποδράσεις τους. Παράγουν τέλεια καλές φωτογραφίες, αλλά χάνουν κατά κάποιο τρόπο αυτό το ζωτικό στοιχείο που θα εξυψώσει τις λήψεις τους σε κάτι με μεγαλύτερη απήχηση από τις απλές λήψεις με ταυτότητα ψαριού.
Πώς το ξέρω αυτό; Λοιπόν, οι άνθρωποι μου λένε συνέχεια, στις εκδρομές του εργαστηρίου, και βλέπω επίσης τα στοιχεία.
Μην με παρεξηγείτε, δεν έχω τίποτα ενάντια σε μια όμορφα εκτεθειμένη και φωτισμένη εικόνα ταυτότητας ψαριού. Παίρνω πολλά από αυτά ο ίδιος για να πω την αλήθεια, αλλά είτε είναι φωτογραφίες μου είτε κάποιου άλλου, σπάνια μου δίνουν λόγο να τα θυμάμαι.
Ποια πρακτικά βήματα μπορείτε να κάνετε για να αποφύγετε να πέσετε στη λήθαργο του «Fish ID»; Χρησιμοποιώ επίσης τον όρο "ID Fish" εδώ ελαφρώς χαλαρά, καθώς συμπεριλαμβάνω όλους τους τύπους υποβρύχια φωτογραφία από φωτογραφίες ναυαγίων μέχρι πλάνα συναδέλφων δυτών που έχουν μια μικρή δημιουργική ανατροπή.
Θα κοιτάξω μια επιλογή από φωτογραφίες που έχω τραβήξει και για τον ένα ή τον άλλο λόγο αισθάνομαι ότι έχω αυξήσει τα στοιχήματα για να ανεβάσω τον προσωπικό μου πήχη λίγο πιο ψηλά και θα εξηγήσω τις σκέψεις και τη σκέψη μου πίσω από τα πλάνα.
Μπορεί να συμφωνείτε ή όχι, αλλά το σημαντικό είναι να αρχίσετε να σκέφτεστε και να πειραματίζεστε περισσότερο, καθώς το να βγείτε από τη ζώνη άνεσής σας αναπόφευκτα θα έχει ως αποτέλεσμα να μάθετε νέα κόλπα με την πάροδο του χρόνου.
Για την πρώτη μου επιλογή θα επιλέξω πραγματικά έναν πολύ κοινό τύπο λήψης ενός πολύ συνηθισμένου θέματος στην Ερυθρά Θάλασσα και θα εξηγήσω τι νομίζω ότι το κάνει λίγο διαφορετικό από τον κανόνα.
Ένα ταπεινό αλλά σίγουρα όχι θαμπό λεοντόψαρο. Λοιπόν, τι σκεφτόμουν πίσω από αυτό το πολύ απλό και κεντρικό πλάνο, που θα μπορούσε εύκολα να θεωρηθεί ότι είναι πλάνο ταυτότητας ψαριού;
Στήνοντας το σκηνικό, ήμουν σε μια από τις αγαπημένες μου καταδύσεις της ημέρας, το σούρουπο. Εκείνη την υπέροχη στιγμή που τα μπλουζ του νερού του φόντου γίνονται όλο και πιο βαθιά και πιο σκοτεινά λεπτό με το λεπτό, αλλά που σας επιτρέπει να αρχίσετε να πειραματίζεστε με τις ταχύτητες κλείστρου και να τις κάνετε μεγαλύτερη σε διάρκεια. Αυτό θα σημαίνει ότι θα έρθει ένα σημείο στην κατάδυση όταν ο ήλιος θα έχει δύσει πραγματικά, έτσι ώστε να έχετε οποιοδήποτε είδος έκθεσης στο φόντο, οι ταχύτητες κλείστρου σας θα είναι πολύ μεγάλες.
Σε αυτήν την περίπτωση, τραβούσα σε περίπου μια δεύτερη διάρκεια, και εξακολουθούσε να έχει ως αποτέλεσμα το φόντο να είναι αρκετά σκοτεινό στο σκοτεινό φως. Για πρακτικούς λόγους, η λήψη όπως αυτή σημαίνει ότι δεν μπορείτε να τοποθετήσετε τη φωτογραφική μηχανή σε τρίποδο. Χρειαζόμουν έναν υπαινιγμό του υφάλου και της επιφάνειας, οπότε έδειχνα ευθεία προς τα πάνω. Αυτή η μακρά έκθεση σήμαινε ότι η θολή επιφάνεια και ο ύφαλος ήταν το τέλειο φόντο, όχι αρκετά μελανό μπλε μαύρο, για να τοποθετήσω το λιοντόψαρο μου.
Φυσικά, αν έχετε βουτήξει στην Ερυθρά Θάλασσα πριν, θα γνωρίζετε πόσο παραγωγικά είναι αυτά τα όμορφα ψάρια, οπότε η εύρεση του θέματός σας δεν θα πρέπει να είναι πολύ δύσκολη. Σε αυτή την περίπτωση το άπληστο θηρίο είχε αποφασίσει να με ακολουθήσει καθώς το φως εστίασής μου του παρείχε εξαιρετικές συνθήκες για να κυνηγήσει. Το να το πλαισιώσουν, μπροστά, ήταν πολύ πιο εύκολο από ό,τι τους κυνηγούσε κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Ίσως αναρωτιέστε γιατί η μακροχρόνια έκθεση δεν είχε ως αποτέλεσμα το λεοντόψαρο να γίνει όλο θολό;
Τα δύο στροβοσκόπιά μου τοποθετημένα κοντά στον θόλο του φακού fisheye μου από τις δύο πλευρές παρέχουν τον κύριο φωτισμό από μπροστά και τα στροβοσκόπια παρέχουν μια πολύ σύντομη έκρηξη φωτός μετρημένη σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, η οποία θα παγώσει οτιδήποτε στο προσκήνιο, αλλά αν κοιτάξετε γύρω από το στις άκρες του ψαριού θα δείτε μια ελαφριά σιλουέτα όπως το πτερύγια του ψαριού και η κίνησή μου είχε ως αποτέλεσμα κάποιο σκιερό θάμπωμα, αλλά αυτό απλώς προσθέτει στο τελικό αποτέλεσμα, ένα αιχμηρά αντικείμενο στο προσκήνιο σε ένα απαλό βαθύ μπλε φόντο με αντίθεση, κατά τη γνώμη μου.
Το τελευταίο άγγιγμα σε αυτή την περίπτωση ήταν η οπτική επαφή του ψαριού που κοιτούσε κατευθείαν κάτω από το φακό και τοποθετήθηκε στην κάτω τρίτη γραμμή για σύνθεση. που προέκυψε βγάζοντας μερικές φωτογραφίες για να βεβαιωθώ ότι είχα το τελικό αποτέλεσμα που ήθελα.
Εντάξει, τότε για την επόμενη λήψη μας θα επανεξετάσουμε τη μακρά έκθεση σε συνδυασμό με την τεχνική του φλας, αλλά για έναν εντελώς διαφορετικό λόγο και τελικό αποτέλεσμα.
Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε στο άλλο άκρο της ημέρας από την τελευταία λήψη, και ο φίλος μου Adel και εγώ είχαμε προγραμματίσει να σηκωθούμε πολύ νωρίς για να μπούμε στο νερό λίγο πριν ξημερώσει ο ήλιος.
Όπως το σούρουπο, αυτό το σκοτεινό φως μπορεί να σημαίνει ένα από δύο πράγματα από τεχνική άποψη, μπορείτε είτε να επιμηκύνετε τις ταχύτητες κλείστρου ή μπορείτε να αυξήσετε τα ISO για να αντισταθμίσετε τον χαμηλό φωτισμό.
Αρχικά είχα σχεδιάσει να χρησιμοποιήσω τον Adel για να μοντελοποιήσω την πρύμνη αυτού του διάσημου ηλικιωμένου κοριτσιού, για να δώσω λίγη κλίμακα και πλαίσιο, και είχαμε δοκιμάσει μερικά μέρη για να βρίσκεται, καθώς αυτή είναι η γωνία αυτού του ναυαγίου που έχει γυριστεί πολλές φορές στο παρελθόν και ήθελα κάτι λίγο διαφορετικό από τον κανόνα.
Τραβώντας με τον φακό fisheye ήξερα ότι μπορούσα να ξεφύγω με μεγαλύτερες ταχύτητες κλείστρου από το κανονικό, έως περίπου ένα 15ο του δευτερολέπτου, και να παραμείνω αρκετά σταθερός ώστε να μην κουνιέμαι η κάμερα. Και χρησιμοποιώντας το fisheye βρισκόμουν πολύ κοντά στις ράγες της πρύμνης, οπότε μπόρεσα να δώσω μια έκρηξη λάμψης αρκετά ώστε να δώσω λίγο χρώμα.
Αυτό που συνέβη στη συνέχεια όμως ήταν εντελώς απρογραμμάτιστο και το πλάνο ήταν απλώς η αντίδρασή μου στις περιστάσεις, καθώς βρεθήκαμε περικυκλωμένοι από μια μεγάλη σχολή πυροσβεστών, σμήνη πάνω μας σε μια στιγμή και μετά έφυγε τόσο γρήγορα όσο είχαν εμφανιστεί.
Κάποια πράγματα δεν μπορείτε να τα σχεδιάσετε, αλλά οι θεοί της καλής τύχης έλαμψαν πάνω μας, καθώς έλεγξα την οθόνη και συνειδητοποίησα ότι η αργή ταχύτητα κλείστρου και η σύντομη έκρηξη του φλας, είχαν δώσει αυτό το αποτέλεσμα καθώς οι fusiliers αποδίδονταν ως παγωμένα αλλά με θολά τικ που τονίζουν την κίνησή τους καθώς η ταχύτητα κλείστρου παρέμεινε ανοιχτή για περισσότερο από το φλας.
Για αυτή τη λήψη στον ύφαλο Τζάκσον στο Τιράν, θα ήθελα να σκεφτώ μερικές σκέψεις. Το θέμα ήταν ο φίλος μου και ο καταδυτικός φίλος Bertie Gregory, ο οποίος έχει τη δική του εκπομπή στο κανάλι Nat Geo Wild, σχετικά με μια ποικιλία θεμάτων άγριας ζωής που κινηματογραφεί και παρουσιάζει. Ήθελα λοιπόν μια φωτογραφία του που να δείχνει τη ζωηρή προσωπικότητά του και να είχε επίσης μια μικρή τοποθέτηση προϊόντων από αρκετούς χορηγούς του με το κιτ που φοράει και χρησιμοποιεί.
Η λήψη μιας φωτογραφίας με τον φίλο σας γίνεται ευκολότερη και λιγότερο αποσπώντας την προσοχή, εάν μπορείτε να τοποθετήσετε το άτομο στο μπλε φόντο του νερού, και σε αυτήν την περίπτωση πυροβολούσα κατευθείαν στον ύφαλο, οπότε έπρεπε να προσέχω ότι οι φυσαλίδες μου δεν φαίνονται πλαίσιο, οπότε ο χρόνος ήταν κρίσιμος.
Όπως και η καλή οπτική επαφή από τον Bertie, είναι χρήσιμο εάν ο φίλος σας γνωρίζει επίσης τι συμβαίνει και τι προσπαθείτε να επιτύχετε, επομένως μια μικρή προηγούμενη επικοινωνία είναι επίσης καλή ιδέα.
Είχα το μισό μυαλό ότι το πλάνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διαφήμιση, γι' αυτό τράβηξα κάθετα, αλλά καλύφθηκα παίρνοντας μερικά εναλλακτικά κάδρα και γωνίες, κάτι που είναι σημαντικό.
Κυρίως φωτογραφίζω ευρυγώνια, αλλά είναι ωραίο για μένα να ξεσπάω περιστασιακά τους φακούς macro για μια αναζωογονητική αλλαγή. Και αυτό είναι κάτι που μπορείτε να κάνετε για να διατηρήσετε τα πράγματα φρέσκα, οπότε αν δείτε ότι φωτογραφίζετε κυρίως με έναν τύπο φακού, κάντε μια δημιουργική χάρη στον εαυτό σας και πιέστε τον εαυτό σας να φωτογραφίσει με ό,τι δεν επιλέγετε τακτικά, π.χ. είστε ένα macro shooter, τότε πηγαίνετε ευρυγώνια, και αν, όπως εγώ, έχετε την τάση να βλέπετε την ευρύτερη προβολή, τότε αρχίστε να ψάχνετε για το τσιμπημένο υλικό ως εναλλακτική.
Για αυτήν τη λήψη ενός γυμνού στην Ινδονησία, χρησιμοποίησα ένα snoot, το οποίο είναι μια συσκευή που περιορίζει τη δέσμη του στροβοσκοπίου σας προς τα κάτω, σε αυτήν την περίπτωση περίπου τόσο πλάτος όσο ένα μολύβι, επιτρέποντάς σας να φωτίζετε μόνο το πλάσμα. Είναι αρκετά σκληρή δουλειά και χρειάζεται υπομονή, αλλά σας επιτρέπει να απομονώσετε το θέμα σας χωρίς να συμπεριλάβετε ένα ακατάστατο φόντο.
Το κάδρασα επίσης εντελώς κατάματα για να αυξήσω το δράμα αυτού του μικροσκοπικού πλάσματος, κάνοντάς το να φαίνεται πολύ πιο κυρίαρχο, αλλά καθώς φωτογραφίζω macro, μόνο τα κέρατα του γυμνοσάλιαγκας είναι στο επίκεντρο, συγκεντρώνοντας την προσοχή σας στο άκρο του κεφαλιού του και εσείς μπορεί ακόμα να δει αμυδρά τα βράγχια του να ξεφεύγουν από την εστίαση στο πίσω μέρος της βολής.
Ο συγχρονισμός ήταν επίσης σημαντικός, καθώς εκτέλεσε τη λήψη καθώς το γυμνό σηκώθηκε δείχνοντας λίγο από το κάτω μέρος του.
Αυτή η κορυφή είναι ένα από τα μικρά μυστικά μου στη Βόρεια Ερυθρά Θάλασσα και είναι ένα μέρος που μου αρέσει να επισκέπτομαι όποτε μπορώ. Είναι πολύ μικρό, δεν περιλαμβάνεται στους οδηγούς και θα επιτρέπει μόνο περίπου τέσσερις δύτες τη φορά προτού υπερφορτωθεί, επομένως τείνω να το βουτάω σε βάρδιες με μικρές ομάδες να ξοδεύουν περίπου μισή ώρα τη φορά. Μπορεί να είναι μικρό, αλλά είναι γεμάτο με ψάρια και κοράλλια σκληρά και μαλακά, αλλά ήθελα μια λήψη που να ήταν λίγο διαφορετική που να την έδειχνε ολόκληρη, σαν έναν μικροσκοπικό πλανήτη.
Έτσι, πριν επιστρέψω στο RIB, πυροβόλησα κατευθείαν από την επιφάνεια, περιμένοντας έναν δύτη από την επόμενη ομάδα να κολυμπήσει στο πλαίσιο για να του δώσω κάποια κλίμακα και πλαίσιο. Ξέρω ότι λένε ότι πρέπει να προσπαθήσεις και να σουτάρεις προς τα πάνω όταν μπορείς, αλλά μερικές φορές είναι καλό να παραβιάσεις τους κανόνες. Τραβήχτηκε διαθέσιμο φως χωρίς στροβοσκοπικά και με τον φακό fisheye μου που του δίνει τη διαύγεια και την αντίθεση καθώς βρίσκομαι πολύ κοντά στην κορυφή του υφάλου, επειδή σχεδόν βγαίνει μέχρι την επιφάνεια.
Εδώ ήθελα να δείξω την πρωινή ομορφιά ενός κοραλλιού στην Ερυθρά Θάλασσα που βρέχεται από τις ακτίνες του ήλιου. Όλα αυτά αφορούν την τοποθέτηση μόλις βρείτε την όμορφη κοραλλιογενή κορυφή σας. Υπάρχουν πολλές κορυφές που θα συναντήσετε σε μια τυπική κατάδυση στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά οι καλύτερες για αυτόν τον τύπο βολής είναι συνήθως περίπου ένα ή δύο μέτρα από την επιφάνεια.
Η λήψη στον ήλιο είναι συχνά ένα πρόβλημα, αλλά το κόλπο για να λαμβάνετε δέσμες όπως αυτή είναι απλώς να κρατάτε τον ήλιο εκτός λήψης και να υποβάλλετε την έκθεση στο φόντο αυξάνοντας τις ταχύτητες του κλείστρου τόσο ψηλά όσο με τη φωτογραφική μηχανή σας. και στη συνέχεια προσαρμόστε τα στροβοσκοπικά και το διάφραγμά σας για να παρέχετε μια έκρηξη φωτός στο προσκήνιο για να εξισορροπήσετε τη σκηνή.
Επίσης, πλησιάστε όσο πιο κοντά μπορείτε με το καδράρισμα και αν κάνετε έναν απότομο θόρυβο, το πορτοκαλί ανθίας θα εκτοξευτεί στον ύφαλο προς την ίδια κατεύθυνση που τραβάτε τη φωτογραφία.
Εάν θέλετε να μάθετε πώς να μετακινείτε τις δεξιότητές σας πέρα από το Fish ID ή απλά να μάθετε πώς να καταλαβαίνετε τα βασικά, γιατί να μην έρθετε μαζί μου για ένα μελλοντικό ταξίδι, όπου αυτές οι δεξιότητες μπορούν να μάθουν από ομοϊδεάτες σε εξατομικευμένα δρομολόγια που σας επιτρέπουν πολύ περισσότερη ευελιξία και ελευθερίες από ένα κανονικό ταξίδι κατάδυσης. Έχω ταξίδια στην Ερυθρά Θάλασσα και σε όλο τον κόσμο, ρίξτε μια ματιά στις διάφορες σελίδες μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στο Instagram ή στο Facebook – απλά απευθυνθείτε και θα απαντήσω.
