Νοέμβριος 2015, Ιταλία. Ο Gabriel**, ένας έμπειρος Ισπανός εκπαιδευτής καταδύσεων στα 40 του, ταξίδεψε στην Ιταλία με τους φίλους του με αυτοκίνητο. Απολαμβάνει την πρώτη του κατάδυση της ημέρας χρησιμοποιώντας έναν αναπνευστήρα κλειστού κυκλώματος. Είναι σε trimix (οξυγόνο, ήλιο και άζωτο) και φοράει υπολογιστή κατάδυσης Petrel.
Μέχρι το τέλος της κατάδυσής του, σημειώνει συνολικό χρόνο βυθού 95 λεπτών σε βάθος 40 μέτρων (με 45 μέτρα το μέγιστο). Η κατάδυσή του ήταν ομαλή, αλλά κατά την ανάβασή του ένιωσε μια αίσθηση πνιγμού στο δεξί του αυτί που δεν εξαφανίστηκε αμέσως. Δεν ήταν η πρώτη φορά που βίωσε κάτι παρόμοιο, οπότε δεν ανησυχούσε και πολύ για αυτό. Υπέθεσε ότι η αίσθηση θα ξεκαθαρίσει τις επόμενες ώρες, όπως πάντα. Ωστόσο, περνούν 30 ώρες – χωρίς καμία βελτίωση. Δυστυχώς, ο Γκάμπριελ ένιωσε χειρότερα.
Δύο μέρες αργότερα, συνειδητοποίησε ότι δεν ακούει τίποτα από το δεξί του αυτί αφού προσπάθησε να χρησιμοποιήσει το κινητό του τηλέφωνο. Άρχισε να ανησυχεί και επίσης βίωσε κάποιο ίλιγγο στάσης. Ο Γκάμπριελ ένιωσε άθλια και ήθελε να πάει σπίτι. Αποφάσισε να επιστρέψει στην Ισπανία την επόμενη μέρα και να αναζητήσει ιατρική θεραπεία εκεί.
Πίσω στην Ισπανία, ο Γκάμπριελ σταμάτησε στο ER ενός νοσοκομείου. Οι γιατροί εκεί πιστεύουν ότι πρόκειται για βαρότραυμα στο αυτί και συνιστούν λίγη ιβουπροφαίνη. Όντας έμπειρος δύτης και εκπαιδευτής, ο Gabriel προσπάθησε να εξηγήσει ότι πιστεύει ότι δεν είναι ένα «κοινό» βαρότραυμα στο αυτί. Δυστυχώς, οι γιατροί απλώς του συνέστησαν να επιστρέψει την επόμενη μέρα για έναν πιο λεπτομερή ΩΡΛ έλεγχο. Σε εκείνο το σημείο ήταν ήδη αργά το βράδυ. Έτσι γύρισε σπίτι.
Το επόμενο πρωί, ο Γκάμπριελ αποφάσισε να πάρει μια δεύτερη γνώμη από γιατρούς που ειδικεύονται σε ασθένειες που σχετίζονται με τις καταδύσεις και την υπερβαρική θεραπεία σε άλλο νοσοκομείο. Δεν εξεπλάγη καθόλου όταν έλαβε μια νέα διάγνωση – ξαφνική κώφωση. Ο γιατρός εξήγησε ότι η ξαφνική κώφωση σε έναν δύτη δεν είναι συνέχεια της ασθένειας αποσυμπίεσης, αλλά το αποτέλεσμα ενός προβλήματος με το στατοακουστικό νευροαισθητήριο νεύρο που προκαλεί ξαφνική απώλεια ακοής. Δεν είναι απαραίτητα μια κατάσταση που σχετίζεται με την κατάδυση – οποιοσδήποτε, ακόμη και μη δύτες, μπορεί να την πάθει.
Ο υπερβαρικός γιατρός του συνταγογραφεί 20 συνεδρίες θεραπείας με υπερβαρικό οξυγόνο (HBOT). Εξηγεί επίσης ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με κλασικές ΩΡΛ θεραπείες, αλλά μερικές φορές βελτιώνεται ή και ανακάμπτει πλήρως με υπερβαρική οξυγονοθεραπεία. Βελτίωση δεν θα συμβεί ποτέ μόνο μετά από μία συνεδρία HBOT, αλλά έχουν παραχθεί καλά αποτελέσματα με τη συνέχιση της θεραπείας για τρεις εβδομάδες. Μερικές φορές υπάρχει ξαφνική αποκατάσταση προς τα μέσα ή το τέλος της περιόδου θεραπείας. Ξεκινούν λοιπόν τον Gabriel στο HBOT.
Τι είναι η ξαφνική κώφωση;
Σε αιφνίδια νευροαισθητήρια απώλεια ακοής ή ξαφνική κώφωση, το στατοακουστικό νευροαισθητήριο νεύρο επηρεάζεται για κάποιο ανεξήγητο λόγο και προκαλεί ταχεία απώλεια ακοής - συνήθως στο ένα αυτί - είτε ταυτόχρονα είτε για αρκετές ημέρες. Εάν εμφανιστεί, είναι υψίστης σημασίας για τους ασθενείς να επισκεφθούν αμέσως έναν γιατρό. Η καθυστέρηση της διάγνωσης και της θεραπείας μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα του αποτελέσματος της θεραπείας. Οι άνθρωποι συχνά παρατηρούν την απώλεια ακοής όταν προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν το κωφό αυτί, για παράδειγμα, όταν χρησιμοποιούν ένα τηλέφωνο. Η ζάλη και/ή το κουδούνισμα στα αυτιά (εμβοές) μπορεί να είναι συνοδευτικά συμπτώματα. Συνήθως επηρεάζονται ενήλικες ηλικίας 40 και 50 ετών. Περίπου το 50 τοις εκατό των περιπτώσεων ανακτούν την ακοή τους αυθόρμητα συνήθως μέσα σε μία έως δύο εβδομάδες. Το 85 τοις εκατό των ασθενών που λαμβάνουν θεραπεία ανακτούν μέρος της ακοής τους. Σε περίπου 15 τοις εκατό των περιπτώσεων η αιτία μπορεί να αναγνωριστεί ως μολυσματική ασθένεια, τραύμα στο κεφάλι ή εγκεφαλικό τραύμα, αυτοάνοσο νόσημα, φάρμακα που βλάπτουν τα αισθητήρια κύτταρα στο εσωτερικό αυτί, προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος, όγκος στο νεύρο που συνδέει το αυτί στον εγκέφαλο ή νευρολογικές διαταραχές όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η πάθηση σημαίνει πλήρη και μόνιμη απώλεια ακοής και ως εκ τούτου έκπτωση για τις περισσότερες δραστηριότητες στη ζωή. Αν και είναι σπάνιο πρόβλημα, είναι γνωστό στον καταδυτικό χώρο εδώ και πολλά χρόνια. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, δεν είναι μια κατάσταση ειδικά σε δύτες. Οποιοσδήποτε, ακόμη και μη δύτες, μπορεί να το πάρει. Ωστόσο, σε δύτες μπορεί να πυροδοτηθεί από αλλαγές πίεσης ενώ σε μη δύτες ο παράγοντας ενεργοποίησης μπορεί να είναι κάτι άλλο.
Πώς να αντιμετωπίσετε την ξαφνική κώφωση
Μια αποδεδειγμένη και πολλά υποσχόμενη θεραπεία είναι η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο (HBOT). Μια άλλη κοινή θεραπεία στον μη καταδυτικό κόσμο είναι με κορτικοστεροειδή. Μειώνουν τη φλεγμονή, μειώνουν το πρήξιμο και βοηθούν το σώμα να καταπολεμήσει τις ασθένειες. Τα στεροειδή μπορούν να ληφθούν από το στόμα ή να εγχυθούν απευθείας πίσω από το τύμπανο στο μέσο αυτί (ενδοτυμπανική θεραπεία με κορτικοστεροειδή). Μπορεί να χρειαστεί πρόσθετη θεραπεία εάν ανακαλυφθεί μια πραγματική υποκείμενη αιτία. Λοιμώξεις, φαρμακευτικές αλλεργίες ή αυτοάνοσες διαταραχές μπορεί να προκαλέσουν επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος στο εσωτερικό αυτί. Τα αντιβιοτικά ή άλλες φαρμακευτικές θεραπείες μπορεί να βοηθήσουν.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ξαφνικής κώφωσης;
Ένα τεστ ακοής που ονομάζεται ακοομετρία καθαρού τόνου είναι η μέθοδος επιλογής. Βοηθά να προσδιοριστεί εάν η απώλεια ακοής προκαλείται από τον ήχο που δεν φτάνει στο εσωτερικό αυτί επειδή κάτι εμποδίζει το δρόμο ή από ένα νευροαισθητήριο έλλειμμα, που σημαίνει ότι το αυτί δεν μπορεί να επεξεργαστεί τον ήχο. Η διάγνωση είναι θετική εάν το τεστ δείξει απώλεια τουλάχιστον 30 ντεσιμπέλ σε τρεις συνδεδεμένες συχνότητες.
Σε περίπτωση αμφιβολίας, να θυμάστε ότι η ιατρική ομάδα της DAN Europe είναι πάντα στη διάθεσή σας για να σας δώσει ιατρικές συμβουλές μέσω της Γραμμή έκτακτης ανάγκης 24/7.
Δυστυχώς, ακούσαμε από τον Gabriel ότι, παρά τη θεραπεία HBOT, η ακοή του δεν έχει επιστρέψει ακόμη. Του ευχόμαστε τα καλύτερα και ελπίζουμε να ανακάμψει τελικά η ακοή του.
** το όνομα άλλαξε από τον συγγραφέα
