Ο Peter Buzzacott εξετάζει μια περίπτωση όπου μια γυναίκα δύτης αντιμετώπισε δυσκολίες αφού αποσπάστηκε η προσοχή κατά την κατάδυση.
Ο δύτης
Ο δύτης ήταν α 48χρονη γυναίκα ο οποίος είχε πιστοποιηθεί για ανοιχτή θάλασσα πριν από 20 χρόνια, αλλά δεν είχε βουτήξει από τότε. Πρόσφατα είχε κάνει μια δεύτερη πορεία κατάδυσης ανοιχτής θάλασσας.
Ήταν 1.70 μέτρα ύψος, ζύγιζε 104 κιλά και είχε δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) 36. Είχε χάσει πρόσφατα 20 κιλά και βρισκόταν ακόμα σε διαδικασία μείωσης βάρους, αν και δεν έκανε δίαιτα κατά τη διάρκεια αυτού του επταήμερου ταξιδιού στην Αυστραλία.
Το περιστατικό
Τη δεύτερη μέρα της κατάδυσης, ο δύτης ανέφερε ότι «παρασύρθηκε κατά τη λήψη φωτογραφιών». Σταμάτησε να κοιτάζει τους μετρητές της και συνειδητοποίησε στα 30 μέτρα ότι της είχαν απομείνει μόνο 70 bar αερίου αναπνοής. Ο καταδυτικός φίλος της της έκανε νόημα να ανέβει, οπότε άρχισε να το κάνει επίτηδες. Ανέφερε ότι αισθάνθηκε ανήσυχη και αποφασισμένη να μην πυροβολήσει στην επιφάνεια, έτσι ξεκίνησε μια σταθερή ανάβαση.
Στα 14 μέτρα, κοίταξε τριγύρω και αρχικά δεν μπόρεσε να εντοπίσει τον φίλο της κατάδυσης. Παρακολούθησε την παροχή αέρα της να μειώνεται. Τελικά, έφτασε στα 6 μέτρα με περίπου 20 bar αέρα να απομένουν. Επέλεξε να κάνει μια στάση ασφαλείας και παρακολουθούσε τον μετρητή της με προσοχή όλη την ώρα. Μόλις τελείωσε, έκανε νόημα στον φίλο της να ανέβει στη γραμμή πρόσδεσης. Ανέβηκε με αργό, ελεγχόμενο τρόπο, αλλά δήλωσε ότι το μυαλό της έτρεχε και ότι ένιωθε ανακούφιση καθώς το μετρητή βάθους της πλησίαζε στο μηδέν.
Στην επιφάνεια, ο δύτης φούσκωσε το BCD της, κοίταξε το μετρητή της και είδε ότι η δεξαμενή της ήταν εντελώς άδεια. Θυμήθηκε – ήταν μια κατάδυση 30 μέτρων και ντρεπόμουν πολύ. Ο καταδυτικός φίλος μου το κρατούσε πίσω, αλλά μπορούσα να πω ότι ήταν αναστατωμένος μαζί μου. Ποτέ δεν του είπα πόσο κόντεψα να μείνω χωρίς αέρα, αλλά του ζήτησα πάρα πολύ συγγνώμη, λέγοντάς του ότι δεν θα το έκανα ποτέ ξανά. Μίλησα με έναν άλλο δύτη, έναν πρώην εκπαιδευτή, και του είπα τι είχε συμβεί. Μου είπε ότι είχε κάνει το ίδιο λάθος μια φορά - παρασύρθηκε με αυτό που έκανε και ξέχασε να παρακολουθήσει τους μετρητές του. Σκεφτόμουν "Ουάου, και είσαι εκπαιδευτής καταδύσεων!" Σοκαρίστηκα με το πόσο εύκολα μπορείς να χάσεις το βάθος σου. Ορκίστηκα νοερά να μείνω με τον φίλο μου στις μελλοντικές καταδύσεις και να παρακολουθώ τους μετρητές μου.
Ανάλυση
Αυτή η δύτης ήταν τυχερή που συνειδητοποίησε πόσο χαμηλή ήταν η πίεση της δεξαμενής της όταν το έκανε. Πολύ περισσότερο σε αυτό το βάθος και πιθανότατα θα είχε ξεμείνει από αέρα προτού ξαναβγεί στην επιφάνεια. Στο DAN, λαμβάνουμε αναφορές θανάτων κάθε χρόνο για δύτες που δεν ήταν τόσο τυχεροί. Η έλλειψη αέρα δεν οδηγεί αυτόματα σε θάνατο, αλλά όταν συνδυάζεται με πανικό και γρήγορη ανάβαση, που μπορεί να είναι πιο συνηθισμένη σε άπειρους δύτες, οι συνέπειες μπορεί να είναι σοβαρές.
Μια αυστραλιανή μελέτη παρακολούθησε 1,000 καταδύσεις αναψυχής και διαπίστωσε ότι, σε σύγκριση με δύτες που βγήκαν στην επιφάνεια με άφθονο αέρα, οι δύτες που έβγαιναν χαμηλά στον αέρα είχαν περισσότερες από 20 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκπλαγούν από το πόσο λίγο αέρα τους είχε απομείνει. Με άλλα λόγια, όπως ο δύτης που ενεπλάκη σε αυτό το περιστατικό, απλά δεν έδιναν σημασία στους μετρητές τους.
Πρόσφατα ασχολήθηκα ξανά με την υποβρύχια φωτογραφία μετά από ένα μεγάλο διάλειμμα. Τα τελευταία χρόνια έκανα πολλές καταδύσεις αλλά χωρίς κάμερα. Το πρώτο πράγμα που ανακάλυψα ξανά ήταν πόσο αποσπά την προσοχή μια φωτογραφική μηχανή όταν βρίσκεις κάτι που θέλεις να φωτογραφίσεις. Είναι πολύ εύκολο να ξεχάσετε να παρακολουθείτε το βάθος ή τον αέρα σας, και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η DAN προτείνει αποφασιστικά στους δύτες αναψυχής να βουτήξουν με έναν φίλο. Σε αυτό το περιστατικό, ένας φίλος έκανε σήμα στον δύτη πριν ξεμείνει από αέρα και τη συνόδευσε στην επιφάνεια, σε θέση να παράσχει βοήθεια εάν χρειαστεί.
Αυτός ο δύτης είχε μια κοντινή κλήση, πήρε ένα πολύτιμο μάθημα και έζησε για να βουτήξει άλλη μια μέρα. Το να παραμείνει ήρεμο κατά την ανάβασή της, να μένει κοντά στον φίλο της και να φουσκώνει το BCD της στην επιφάνεια ήταν όλα απαραίτητα στοιχεία για να είναι αβλαβές το περιστατικό της.
Μια άλλη πτυχή αυτής της υπόθεσης είναι ιδιαίτερα σχετική με τους σύγχρονους δύτες. Στις προηγούμενες ημέρες της υποβρύχιας φωτογραφίας, όταν οι δύτες χρησιμοποιούσαν ρολά φιλμ 24 ή 36 λήψεων, οι αδιάβροχες φωτογραφικές μηχανές ήταν αρκετά μια επένδυση και ήταν πολύ πιο συνηθισμένο τότε οι δύτες να είναι πολύ έμπειροι πριν αγοράσουν την πρώτη τους κάμερα. Σήμερα, ωστόσο, όπως έδειξε αυτός ο δύτης, ακόμη και οι πρόσφατα πιστοποιημένοι δύτες επιλέγουν το πλέον σχετικά φθηνό χόμπι της υποβρύχιας φωτογραφίας — προτού αναπτύξουν έντονη επίγνωση της κατάστασης μέσω πολλών καταδύσεων.
Αυτή η σχετική απειρία και η απόσπαση της προσοχής που προσφέρει μια κάμερα δημιουργούν έναν ανασφαλή συνδυασμό υποβρύχια. Ως εκ τούτου, οι νεότεροι δύτες που θέλουν να πάρουν τις κάμερές τους κάτω από το νερό συνιστάται να συζητήσουν το σχέδιο κατάδυσης με τους φίλους τους πριν μπουν στο νερό και να εξετάσουν προσεκτικά τον πρόσθετο κίνδυνο απόσπασης της προσοχής.
