Η πιθανή διάρκεια ζωής των φαλαινών είναι διπλάσια από προηγούμενες εκτιμήσεις, λένε ο GREG BREED του Πανεπιστημίου της Αλάσκα Fairbanks και ο PETER CORKERON του Πανεπιστημίου Griffith
Νότια δεξιά φάλαινες έχουν διάρκεια ζωής που φτάνει τα 100 χρόνια και το 10% μπορεί να ζήσει τα τελευταία 130 χρόνια, σύμφωνα με τη νέα μας έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Προκαταβολές Επιστήμη. Μερικές από αυτές τις φάλαινες μπορεί να ζήσουν έως και 150. Αυτή η διάρκεια ζωής είναι σχεδόν διπλάσια από τα 70-80 χρόνια που πιστεύεται ότι ζουν συμβατικά.
Δεξιά φάλαινες του Βορείου Ατλαντικού θεωρήθηκε επίσης ότι έχουν μέγιστη διάρκεια ζωής περίπου 70 χρόνια. Διαπιστώσαμε, ωστόσο, ότι αυτό άκρως απειλούμενο Η τρέχουσα μέση διάρκεια ζωής των ειδών είναι μόνο 22 χρόνια και σπάνια ζουν μετά τα 50.
Αυτά τα δύο είδη είναι πολύ στενά συνδεδεμένα – μόλις πριν από 25 χρόνια θεωρούνταν ένα είδος – επομένως θα περιμέναμε να έχουν παρόμοια μεγάλη διάρκεια ζωής.
Αποδίδουμε την έντονη διαφορά στη μακροζωία στις δεξιές φάλαινες του Βορείου Ατλαντικού στη θνησιμότητα που προκαλείται από τον άνθρωπο, κυρίως από εμπλοκές σε αλιευτικά εργαλεία και χτυπήματα πλοίων.
Κάναμε αυτές τις νέες ηλικιακές εκτιμήσεις χρησιμοποιώντας αναγνώριση μεμονωμένων θηλυκών φαλαινών για αρκετές δεκαετίες. Οι μεμονωμένες φάλαινες μπορούν να αναγνωριστούν χρόνο με το χρόνο από φωτογραφίες.
Όταν πεθάνουν, παύουν να είναι φωτογραφικά «αναθεωρημένοι» και εξαφανίζονται. Χρησιμοποιώντας αυτές τις φωτογραφίες, αναπτύξαμε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «καμπύλες επιβίωσης» υπολογίζοντας την πιθανότητα οι φάλαινες να εξαφανιστούν από το φωτογραφικό αρχείο καθώς γερνούσαν. Από αυτές τις καμπύλες επιβίωσης, θα μπορούσαμε να υπολογίσουμε τη μέγιστη πιθανή διάρκεια ζωής.
Πριν από είκοσι πέντε χρόνια, επιστήμονες που εργάζονταν με ιθαγενείς κυνηγούς φαλαινών στην Αρκτική έδειξαν ότι οι φάλαινες με τοξό κεφάλι μπορούσαν να ζήσουν ακόμη και πάνω από 200 χρόνια.
Τα αποδεικτικά στοιχεία τους περιελάμβαναν την εύρεση πέτρινων σημείων καμακιού που δεν είχαν χρησιμοποιηθεί από τα μέσα του 1800, ενσωματωμένα στη μάζα των φαλαινών που σκοτώθηκαν πρόσφατα από παραδοσιακούς φαλαινοθήρες.
Η ανάλυση των πρωτεϊνών από τα μάτια των κυνηγημένων φαλαινών παρείχε περαιτέρω στοιχεία για τη μεγάλη διάρκεια ζωής τους. Όπως και οι σωστές φάλαινες, πριν από αυτή την ανάλυση, οι ερευνητές πίστευαν ότι οι φάλαινες με τόξο έζησαν περίπου 80 χρόνια και ότι οι άνθρωποι ήταν τα θηλαστικά που έζησαν περισσότερο.
Στα χρόνια που ακολούθησαν αυτή την αναφορά, οι επιστήμονες προσπάθησαν να καταλάβουν τι ήταν μοναδικό για τις φάλαινες τοξοκέφαλου που τους επέτρεψε να ζήσουν τόσο πολύ. Αλλά η νέα μας ανάλυση για τη μακροζωία δύο στενών συγγενών των τόξων κεφαλών δείχνει ότι και άλλα είδη φαλαινών έχουν επίσης δυνητικά εξαιρετικά μεγάλη διάρκεια ζωής.
Γιατί έχει σημασία
Η κατανόηση του πόσο καιρό ζουν τα άγρια ζώα έχει σημαντικές συνέπειες για τον καλύτερο τρόπο προστασίας τους. Ζώα που έχουν πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής συνήθως αναπαράγονται εξαιρετικά αργά και μπορεί να περάσει πολλά χρόνια μεταξύ των γεννήσεων.
Η ιστορία της ζωής των φαλαινών Baleen – ιδιαίτερα η ηλικία κατά την οποία τα θηλυκά αρχίζουν την αναπαραγωγή και το διάστημα μεταξύ των μόσχων – επηρεάζεται έντονα από τη δυνητική διάρκεια ζωής τους. Οι στρατηγικές διατήρησης και διαχείρισης που δεν σχεδιάζουν ανάλογα θα έχουν περισσότερες πιθανότητες αποτυχίας.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένων των αναμενόμενων επιπτώσεων της κλιματικής διαταραχής.
Αυτό που ακόμα δεν είναι γνωστό
Υπάρχουν πολλές άλλες μεγάλες φάλαινες, συμπεριλαμβανομένων των μπλε, πτερύγιο, sei, καμπούρα, γκρι και σπερματοφάλαινες. Όπως και οι φάλαινες με τόξο και δεξιά, ήταν και αυτές σχεδόν εξαφανίστηκε από τη φαλαινοθηρία.
Οι επιστήμονες υποθέτουν επί του παρόντος ότι ζουν για περίπου 80 ή 90 χρόνια, αλλά αυτό πιστεύαμε για τις φάλαινες με τόξο και τις σωστές φάλαινες έως ότου τα δεδομένα αποδείξουν ότι μπορούν να ζήσουν πολύ περισσότερο.
Πόσο καιρό μπορούν να ζήσουν αυτά τα άλλα είδη φαλαινών; Η βιομηχανική φαλαινοθηρία, η οποία τελείωσε μόλις τη δεκαετία του 1960, αφαίρεσε τις παλιές φάλαινες από τους πληθυσμούς των φαλαινών στον κόσμο. Αν και πολλοί πληθυσμοί φαλαινών ανακάμπτουν σε αριθμό, δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να γεράσουν οι φάλαινες που γεννήθηκαν μετά το τέλος της βιομηχανικής φαλαινοθηρίας.
Είναι πιθανό, ακόμη και πιθανό, πολλά άλλα είδη φαλαινών να έχουν επίσης μεγάλη διάρκεια ζωής.
Τι άλλη έρευνα γίνεται
Άλλη έρευνα διαπιστώνει ότι το απώλεια ηλικιωμένων ατόμων από πληθυσμούς είναι ένα φαινόμενο που εμφανίζεται στα περισσότερα μεγάλα είδη ζώων.
Μειώνει το αναπαραγωγικό δυναμικό πολλών ειδών. Οι ερευνητές υποστηρίζουν επίσης ότι αυτό αντιπροσωπεύει μια πραγματική απώλεια πολιτισμού και σοφίας στα ζώα που υποβαθμίζει τις δυνατότητές τους για επιβίωση ενόψει των μεταβαλλόμενων συνθηκών.
Τι έπεται
Θέλουμε να κατανοήσουμε καλύτερα πώς η φαλαινοθηρία επηρέασε τον αριθμό των ηλικιωμένων ατόμων στους σημερινούς πληθυσμούς φαλαινών και να προβλέψουμε πότε ο αριθμός των ηλικιωμένων ατόμων θα επανέλθει στα προ της φαλαινοθηρίας επίπεδα.
Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι μπορεί να περάσουν άλλα 100 χρόνια μέχρι να ανακάμψουν πραγματικά οι πληθυσμοί των φαλαινών, ακόμη και για είδη των οποίων οι πληθυσμοί είναι τώρα όσοι ήταν πριν από τη φαλαινοθηρία.
Για τις δεξιές φάλαινες του Βορείου Ατλαντικού, η έρευνά μας δείχνει ότι ακόμη και όταν ο πληθυσμός αυξανόταν, οι ενέργειες διαχείρισης που έγιναν ήταν ανεπαρκείς για να αποτρέψουν αυτές τις φάλαινες να πεθάνουν πολύ νεαρές.
Greg Breed είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Ποσοτικής Οικολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αλάσκα Fairbanks και Peter Corkeron είναι Επίκουρος Ανώτερος Ερευνητής στο Κέντρο Πλανητικής Υγείας & Ασφάλειας Τροφίμων, Πανεπιστήμιο Griffith. Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύεται από Η Συνομιλία με άδεια Creative Commons. Διαβάστε το αρχικό άρθρο.
Επίσης στο Divernet: Δικαιώματα του Νότου – Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;, Οι φάλαινες κινδυνεύουν με εξαφάνιση, Οι φαλαινοθήρες έκαναν το χειρότερο τους - αλλά το θήραμά τους επέστρεψε!, Οι νέοι χάρτες δείχνουν ζώνες υψηλού κινδύνου για συγκρούσεις φαλαινοπλοίων
