Πώς τα μαντάτα έχουν αναπτύξει τόσους πολλούς έξυπνους τρόπους να τροφοδοτούν το πρόσωπό τους, ιδιαίτερα τις στρατηγικές που βασίζονται στη στενή συνεργασία, και πώς αποφασίζουν ποιον θα χρησιμοποιήσουν πότε; Στις Μαλδίβες, όπου βρίσκεται η μεγαλύτερη συγκέντρωση μαντάτων υφάλων στον κόσμο, ερευνητές όπως η HANNAH MOLONEY από το University of the Sunshine Coast, κύριος συνεργάτης στο Manta Trust, καταδύονται ελεύθερα για να μάθουν περισσότερα
Αν δεν είστε φανατικός κυνηγός καταιγίδων, υπάρχουν λίγοι κυκλώνες στους οποίους θα επιλέγατε πρόθυμα να βυθιστείτε. Αν είστε λάτρης των ωκεανών, ωστόσο, υπάρχει μια «εποχή κυκλώνων» στις Μαλδίβες που δεν γνωρίζουν πολλοί!
Κατά τη διάρκεια του νοτιοδυτικού μουσώνα, μια ανυποψίαστη είσοδος υφάλου φιλοξενεί τη μεγαλύτερη συσσώρευση ακτίνων μαντάτα υφάλου στον κόσμο. Ο κόλπος Hanifaru γίνεται ένα χωνευτήρι στο οποίο η μεγάλη μεγαπανίδα (συμπεριλαμβανομένων των φαλαινοκαρχαριών) γλεντάει με τη μικροσκοπική πλούσια σε θρεπτικά συστατικά τροφή που ονομάζεται ζωοπλαγκτόν.
Όταν το νερό είναι μια σούπα ζωοπλαγκτόν, ακτίνες μαντάτα που τροφοδοτούν την αλυσίδα τριγύρω, με το μολύβδινο ζώο να ενώνει το συρόμενο μαντάτο για να δημιουργήσει έναν μεγάλο κύκλο. Καθώς περισσότερα μαντάτα ενώνονται στην τροφοδοσία, η στήλη χτίζεται, δημιουργώντας μια δίνη νερού και πλαγκτόν. Αυτό ονομάζεται τροφοδοσία με κυκλώνα.
Ένας κυκλώνας μπορεί να ξεκινήσει από την επιφάνεια του νερού και να φτάσει μέχρι τον βυθό της θάλασσας, παρουσιάζοντας συχνά μια οθόνη διαμέτρου 20 μέτρων με στροβιλιζόμενα μαντάτα.
Η σίτιση με κυκλώνα είναι μια σπάνια στρατηγική σίτισης που έχει παρατηρηθεί μόνο στα Φίτζι και τις Μαλδίβες, ωστόσο είναι σχετικά κοινή στη θαλάσσια προστατευόμενη περιοχή του κόλπου Hanifaru (MPA) στην Ατόλη Baa. Είναι μια συμπεριφορά αναζήτησης τροφής που συντονίζεται από μια ομάδα ακτίνων μάντα.
Τα κυκλώνα μαντάτα κάνουν το νερό να κινείται γρήγορα σε αριστερόστροφη κατεύθυνση, όπως μια μίνι δινο ή ρεύμα. Αυτό έλκει το ζωοπλαγκτόν στο μονοπάτι αυτών των πεινασμένων μηχανών σίτισης. Τα πλαγκτονικά ζώα περιλαμβάνουν καρκινοειδή, κωπέποδα, σκουλήκια, αλμυρά και αυγά - μερικά από τα αγαπημένα φαγητά των μαντάτων.
Ως ψαροντούφεκο που παρατηρεί αυτό το φαινόμενο από μακριά, μπορεί μερικές φορές να νιώθει σαν να παρασύρεστε προς τα μέσα, ακριβώς όπως ένα ζωοπλαγκτόν, στον κυκλώνα των μαντάτων!
Γιγάντια κουτάλια προσώπου
Οι ακτίνες Manta τρέφονται χρησιμοποιώντας το κεφαλικό τους που μοιάζει με κουπί πτερύγια, που λειτουργούν ως γιγάντια κουτάλια προσώπου όταν ξεδιπλώνονται για τάισμα. Αγωνίζονται μέσα στο νερό σε στοχευμένο βάθος όπου είναι συγκεντρωμένο το ζωοπλαγκτόν, χρησιμοποιώντας την πρόωση από τους πτέρυγα-σαν θωρακικός πτερύγια.
Σκεφτείτε 150 μεγάλα άτομα (μερικά στο μέγεθος ενός επίπεδου σκαθαριού VW) με ξεδιπλωμένο κεφαλικό πτερύγια και τα στόματα ορθάνοιχτα, που τρέχουν να μαζέψουν όσα περισσότερα γρήγορα ζώα μπορούν, για όσο διαρκεί αυτό το εφήμερο hotspot.
Οι συμπεριφορές Manta είναι συναρπαστικές και περίπλοκες, και δεν έχουμε ακόμη κατανοήσει πλήρως πολλές από αυτές, και τον βαθμό στον οποίο οι ακτίνες μπορούν να επικοινωνήσουν. Όταν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά αποκλειστικά στις διατροφικές συμπεριφορές, μπορούμε να εντοπίσουμε οκτώ διαφορετικές στρατηγικές αναζήτησης τροφής, όπως ορίστηκαν το 2016 από τον Δρ Γκάι Στίβενς, ιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο του Manta Trust.
Μερικές από αυτές είναι στρατηγικές "μοναδικές", για όταν τα μαντάτα τρέφονται μόνα τους (τολίτο, κάτω, επιφάνεια, πλάγια και, συνηθέστερα, ευθεία σίτιση) και άλλες είναι "ομαδικές", όταν οι ακτίνες τρέφονται συνεργατικά (piggyback, αλυσίδα και φυσικά, κυκλώνας).
Αυτές οι στρατηγικές χρησιμοποιούνται για την αύξηση της αποδοτικότητας της σίτισης, με διαφορετικά οφέλη που επιτυγχάνονται από κάθε μία. Επειδή το ζωοπλαγκτόν και οι ωκεανογραφικές συνθήκες δεν είναι ποτέ ίδιες από μέρα σε μέρα ή ώρα σε ώρα, τα μαντάτα έχουν προσαρμόσει τις συμπεριφορές αναζήτησης τροφής για να λάβουν υπόψη τους διαφορετικούς τύπους και πυκνότητες ζωοπλαγκτού και επίσης διάφορες τρέχουσες δυναμικές / κινήσεις του νερού.
Η χρήση ομαδικών στρατηγικών πιστεύεται ότι συνδέεται με την αύξηση της πυκνότητας των θηραμάτων. Τα Mantas υιοθετούν συντονισμένη ή ομαδική σίτιση για να βελτιώσουν τη σύλληψη των θηραμάτων τους, να ενισχύσουν την υδροδυναμική απόδοση και φυσικά να αποφύγουν τις συγκρούσεις.
Αν δεν υπήρχε ρυθμός ή σύστημα στο τάισμά τους σε μια τοποθεσία όπως το Hanifaru, οι μαντάτες θα περνούσαν περισσότερο χρόνο αποφεύγοντας ο ένας τον άλλον παρά να ταΐζονται!
Επί του παρόντος διεξάγεται έρευνα από το Manta Trust και το University of the Sunshine Coast για να διερευνηθεί περαιτέρω τι οδηγεί την επιλογή συμπεριφοράς κατά τη σίτιση και γιατί συμβαίνουν αυτές οι μαζικές συγκεντρώσεις εκατοντάδων μαντάτων.
Τα τελευταία δύο χρόνια οι ερευνητές συλλέγουν στοχευμένα δείγματα ζωοπλαγκτού στον κόλπο Hanifaru, αλλά όχι με τον «κοινό» τρόπο δειγματοληψίας πλαγκτού. Οι περισσότερες έρευνες στο πλαγκτόν γίνονται με τη ρυμούλκηση ενός διχτυού πίσω από ένα σκάφος, αλλά λόγω της κατάστασης MPA αυτής της τοποθεσίας υπάρχουν πολλοί κανόνες και κανονισμοί για τον μετριασμό των επιπτώσεων του τουρισμού στα ζώα.
Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν βάρκες, δεν υπάρχουν δύτες και περιορισμένος αριθμός κολυμβητών με αναπνευστήρα κάθε φορά. Η δειγματοληψία πρέπει να γίνει με τη χρήση ανθρώπινης δύναμης και με μία μόνο ανάσα – με ελεύθερη κατάδυση.
Προκλήσεις ελεύθερης κατάδυσης
Αυτή η μέθοδος επιτρέπει στους ερευνητές να λαμβάνουν στοχευμένα δείγματα σε όποιο βάθος τρέφονται τα μαντάτα και να αναλύουν προσεκτικά τις στρατηγικές τροφοδοσίας που χρησιμοποιούνται για να συλλέξουν το θήραμά τους. Ωστόσο, η ελεύθερη κατάδυση στα 10 μέτρα για να ρυμουλκήσετε ένα ζυγισμένο δίχτυ οριζόντια για 1 λεπτό, ενώ αποφεύγετε στενά τη στενή επαφή με πεινασμένα μαντάτα δεν είναι πάντα εύκολο!
Αυτή η εργασία δύο ατόμων απαιτεί μεγάλη προσοχή από τον βοηθό ερευνητή, ο οποίος παρακολουθεί στενά τον περιβάλλοντα χώρο, είναι σε περιπολία ασφαλείας, κάνει γρήγορους ρυθμούς μετρήσεων και καταγράφει τις διάφορες συμπεριφορές σίτισης.
Τον Φεβρουάριο του 2023, οι ερευνητές θα επεξεργαστούν 100 δείγματα σίτισης στο εργαστήριο πλαγκτού CSIRO στην Αυστραλία. Με το σκοτεινό σύννεφο της κλιματικής αλλαγής και την ένταση συστημάτων όπως το El Nino / La Nina να διαφαίνεται από πάνω μας, είναι πιο σημαντικό από ποτέ να μελετήσουμε τους ωκεανούς μας.
Οι επιστήμονες του κλίματος προβλέπουν ότι το ζωοπλαγκτόν θα μπορούσε να μειωθεί έως και 50% σε ορισμένες τροπικές περιοχές, επηρεάζοντας τη διαθεσιμότητα τροφής για τις ακτίνες μάντα και άλλα πλανκτιβόρους. Αυτή η μελέτη θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την οικολογία και τη συμπεριφορά της τροφοδοσίας manta, καθώς και τους οδηγούς πίσω από τη μεγαλύτερη τοποθεσία τροφοδοσίας με ακτίνες manta στον κόσμο.
Αυτή η έρευνα είναι σημαντική γιατί η τροφή είναι σημαντική για την επιβίωση – εάν προστατεύσουμε τα μικρά ζώα, το ζωοπλαγκτόν, τότε τα μεγάλα ζώα όπως οι ακτίνες μάντα μπορούν να συνεχίσουν να ευδοκιμούν.
Αυτή η μελέτη διεξάγεται σε συνεργασία με το CSIRO Australia, το University of Queensland, το Plymouth University, το Four Seasons Resorts και το Manta Trust.
Επίσης στο Divernet: Εντοπίστηκαν 4 hotspot Manta στις Φιλιππίνες, Manta Ηλεκτρονικά Δώρα για Αυτούς τους Αποδέκτες Εφιαλτών, Πού θα βρείτε 22,300 Giant Mantas
