Θαλάσσιος οικολόγος, αρχηγός αποστολής και φυσιοδίφης οδηγός, έχει εργαστεί στα πιο εντυπωσιακά θαλάσσια οικοσυστήματα της Γης. Μετά από δύο χρόνια με το British Antarctic Survey, πέρασε άλλα 10 καλοκαίρια του νότου στο πλοίο στη χερσόνησο της Ανταρκτικής και εννέα βόρεια καλοκαίρια γύρω από τα νησιά της Υψηλής Αρκτικής και του Βόρειου Ατλαντικού, αλλά έχει επίσης οδηγήσει και καθοδηγήσει αποστολές μέσω της Ινδονησίας, του PNG, των Σολομώντα και Βανουάτου. Ο Jamie έχει διανύσει περισσότερα από 290,000 θαλάσσια μίλια σε 2300 ημέρες στη θάλασσα και 145 ταξίδια αποστολής
ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΕΝΑ ΑΝΟΡΔΙΝΟ πολύς χρόνος που ταλαιπωρήθηκα τα τελευταία 20 χρόνια για να φτιάξω σωστά τον εξοπλισμό μου. Έχω περάσει από δώδεκα μάσκες και σετ πτερυγίων, και τουλάχιστον μερικά BC και reg σετ.
Έχω παρασυρθεί προς το "less is more" - εξοπλισμό που μας επιτρέπει να βουτήξουμε, όχι να γίνουμε η κατάδυση ή να το ακαταστήσουμε. Ο εξορθολογισμός και η ελαχιστοποίηση κάνουν τεράστια διαφορά στην αποτελεσματικότητα της κίνησης μέσα στο νερό.
Οι βρετανοί δύτες είναι πολύ κακοί στο να κάνουν το πράγμα "χριστουγεννιάτικο δέντρο", με εξοπλισμό ασφαλείας που κρέμεται από δακτυλίους D γύρω από υπερκατασκευασμένα BC. Έχω δει πάρα πολλούς δύτες να αγχώνονται από την έλξη και την υπερβολική επιβάρυνση, μερικές φορές σε σημείο που η μεταφορά υπερβολικού εξοπλισμού ασφαλείας τους καθιστά στην πραγματικότητα κίνδυνο για τον εαυτό τους.
Γνωρίζω επίσης πολύ καλά τη διατήρηση του βάρους των αποσκευών της αεροπορικής εταιρείας. Το ιδανικό μου κιτ είναι ένα ενιαίο ελαφρύ, απλό, αξιόπιστο σετ που μπορώ να μεταφέρω από τροπικές περιοχές σε πόλους μέσω μιας ποικιλίας αεροπορικών εταιρειών και άλλων τρόπων μεταφοράς.
Παίζω βιολί, γδύνω και μειώνω τον εξοπλισμό μου σε σημείο που τώρα έχω τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της στολής μου (που με κάνει για κολύμβηση με αναπνευστήρα στην Αρκτική ή την Ανταρκτική και για καταδύσεις οπουδήποτε από περίπου 8°C και πιο κρύα) σε λιγότερο από 10 κιλά. Ο εξοπλισμός της φωτογραφικής μηχανής μου πηγαίνει ως χειραποσκευή.
ΜΑΣΚΑ
Το πρόσωπό μου φαίνεται να έχει "μέση" εφαρμογή, αλλά οι μύτες - ιδιαίτερα η γέφυρα - τα πάνω χείλη και τα μέτωπα, οι γραμμές που χαράσσονται στις γωνίες των ματιών και η απόσταση αυτών των ματιών επηρεάζουν την εφαρμογή και την επιλογή της μάσκας. Το πόσο φανταχτερή ή ακριβή είναι μια μάσκα δεν έχει καμία σχέση με το πόσο καλά λειτουργεί.
Οι ελεύθεροι δύτες είναι πολύ πιο μπροστά από τους αυτοδύτες όσον αφορά τη σωστή χρήση μάσκες. Τα χαμηλού όγκου μοντέλα τους κάθονται κοντά στο πρόσωπο. Διευρύνουν το οπτικό πεδίο αντί να το μπλοκάρουν και είναι σχετικά βελτιωμένοι.
Έχω χρησιμοποιήσει διάφορες μάσκες ελεύθερης κατάδυσης και τώρα απολαμβάνω την πιο άνετη, χαμηλού όγκου μάσκα ευρείας προβολής που είχα ποτέ, ένα μάλλον φθηνό Subgear σε λευκό χρώμα. Οι βλεφαρίδες μου αγγίζουν σχεδόν το γυαλί όταν το μυρίζω στο πρόσωπό μου, και είναι αρκετά συμπαγές και κοντά στο πρόσωπό μου ώστε ό,τι και να κάνει το ρεύμα, δεν θα τραβήξει μακριά.
Ξεφορτώνομαι το μεγάλο πλαστικό κλιπ και τη ρύθμιση και σε αυτό έχω ένα σχιστό δακτύλιο – είναι πολύ πιο προσεγμένο, συσκευάζεται καλύτερα και είναι πιο βελτιωμένο.
Προτιμώ επίσης τα αναπνευστήρες ελεύθερης κατάδυσης, τα οποία είναι μεγάλα και τυλίγονται σφιχτά γύρω από το κεφάλι. Χρησιμοποιώ ένα Omer αυτή τη στιγμή.
FINE
Πριν από χρόνια, δοκίμασα αρκετά από τα μακριά πτερύγια ελεύθερης κατάδυσης (οι λεπίδες από πολυπροπυλένιο μπορεί να είναι εξαιρετικές για αποτελεσματική πρόωση, αλλά οι μακριές λεπίδες σε αναγκάζουν σε ένα λάκτισμα που είναι μάλλον μακρύ και δυσκίνητο για έναν κοντόσωμο τύπο σαν εμένα και όχι καλό σε στενούς χώρους).
Στη συνέχεια δοκίμασα τα διάφορα πτερύγια Force (πολύ αποτελεσματικά), σπαστά πτερύγια (ο Apollos είναι ιδιαίτερα καλά) και πιο πρόσφατα τα πτερύγια Predator Power (εξαιρετικά αποτελεσματικά, ιδιαίτερα στα ρεύματα, αλλά ο κύκλος κλωτσιών σας γίνεται πολύ σύντομος και γρήγορος και για ομαλή λήψη βίντεο πρέπει να το γνωρίζετε). Ένας κύκλος από σύντομο έως μεσαίο fin-kick μου ταιριάζει καλύτερα.
Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τα κύρια μαλακά πλαστικά πτερύγια με ρυθμιζόμενες ή ελατηριωτές πόρπες – οι λεπίδες έχουν σχεδόν πάντα οπισθέλκουσα και μαλακή δισκέτα στο λάκτισμα, οι τσέπες των ποδιών δεν τυλίγονται συχνά σφιχτά γύρω από το πόδι, οπότε χάνετε την απόδοση με τη μετάδοση και τα συστήματα κλιπ και πόρπη προκαλούν αρκετή έλξη. Τίποτα στη φύση δεν είναι χτισμένο έτσι.
Χρησιμοποιώ χοντρές κάλτσες νεοπρενίου με δερμάτινες σόλες και όχι κανονικά μποτάκια με χοντρές σόλες. Αυτό μου επιτρέπει να χρησιμοποιώ πτερύγια που τυλίγονται σφιχτά στα πόδια μου και μεταδίδουν ενέργεια πιο αποτελεσματικά. Οι κάλτσες είναι άνετες αλλά όχι σφιχτές και μπορώ να χρησιμοποιήσω τις ίδιες κάλτσες και πτερύγια στην Ανταρκτική όπως και στις τροπικές περιοχές.
Προς το παρόν χρησιμοποιώ πτερύγια ελεύθερης κατάδυσης με πλήρες πόδι (οι τσέπες της Mares ταιριάζουν καλύτερα στα μάλλον φαρδιά πλατυποδία μου χωρίς σημεία πίεσης, αλλά αρκετοί κατασκευαστές έχουν πολύ παρόμοια ισοδύναμα). Είναι μερικά νούμερα μεγαλύτερα από το νούμερο των παπουτσιών μου για να ταιριάζουν στις κάλτσες.
Αντικατέστησα τις μακριές λεπίδες ελεύθερης κατάδυσης με πιο κοντές, πιο άκαμπτες σύνθετες λεπίδες σχεδιασμένες για υποβρύχιο χόκεϊ από την εταιρεία της Νέας Ζηλανδίας Ruku Blades. Αυτά είναι περίπου στο μήκος των «κανονικών» πτερυγίων κατάδυσης αλλά πιο άκαμπτα, με απίστευτη ποσότητα ελατηρίου. Για ένα σταθερό πτερύγιο, η απόδοση είναι εξαιρετική, αν και αν είμαι εκτός κατάστασης, είναι λίγο στην πλευρά της υψηλής ισχύος.
Έχω κοντούς σωλήνες Miflex σε όλο τον εξοπλισμό μου και έναν κανονικό κίτρινο σε μήκος χταποδιού για το χταπόδι μου. Αυτό κάνει το reg set μου ελαφρύ και συμπαγές. Ένας περιστρεφόμενος αγκώνας 45° στο δεύτερο στάδιο προσφέρει μεγάλη βελτίωση στην άνεση και τον εξορθολογισμό.
Because I get to dive the Arctic and Antarctic I want a reg I can use anywhere. For nearly 20 years I had the same Atomic Titanium, a spectacular piece of kit, and I still think it is the benchmark for the most comfortable, best-breathing and most reliable ρυθμιστής σχεδόν για οποιαδήποτε κατάσταση – αν και τώρα έχει μερικούς αμφισβητίες.
Ωστόσο, κάτω από τους 5°C, λίγοι φίλοι που περνούν πολύ χρόνο βουτώντας σε εξαιρετικά κρύο νερό, δοκίμασαν το Atomics και ανέφεραν την ελεύθερη ροή, εν μέρει επειδή το τιτάνιο φαίνεται να είναι ένα «κολλώδες μέταλλο» στο κρύο, αλλά και αυτά είναι τα πρώτα στάδια του εμβόλου υψηλής ροής και έχετε πολλή ροή αέρα ψύξης μέσω ενός μεταλλικού σωλήνα εμβόλου που περιβάλλεται από κρύο νερό.
Νομίζω ότι οι ρυθμιστές εμβόλου σε εξαιρετικά κρύο νερό είναι πιθανώς κακή ιδέα ακόμη και με κιτ περιβαλλοντικής στεγανοποίησης λόγω αυτής της υψηλής ροής.
Τα πρώτα στάδια του διαφράγματος σε σχήμα οκλαδόν έχουν πολύ περισσότερο μέταλλο γύρω από τις περιοχές υψηλής ροής, το οποίο μπορεί να αφαιρέσει τη θερμότητα μακριά από το κρύο.
Από την άλλη πλευρά, τα διαφράγματα τείνουν να πέφτουν στα καθίσματα τους με τη χρήση και νιώθω ότι σταδιακά χάνετε λίγο την απόδοση της αναπνοής, οπότε αν καταδυόμουν μόνο σε ζεστό ή εύκρατο νερό θα χρησιμοποιούσα ένα έμβολο.
Πολλοί δύτες κρύου νερού εξακολουθούν να χρησιμοποιούν Poseidons, ακόμη και τους παλιούς Cyklons. Δεν ξέρω κανέναν που να έχει καταφέρει να κυκλοφορήσει ελεύθερα ένα Xstream, και αυτό είναι το πρώτο στάδιο της επιλογής μου, αν και βρίσκω τα δεύτερα στάδια πιλότου-βαλβίδας Poseidon κάπως «ρουφηχτή».
Είναι λίγο βαρύ, αλλά το χοντρό μέταλλο είναι αυτό που το κάνει καλό στο κρύο, και έχει όλα τα πλεονεκτήματα ενός διαφράγματος χωρίς τα μειονεκτήματα.
Χρησιμοποιούμε διπλές εξέδρες για πλεονασμό στον πάγο και η δεύτερη εξέδρα μου έχει ένα μικροσκοπικό πρώτο στάδιο Interspiro (ένα έμβολο, αλλά με τα εσωτερικά μέρη εγκλωβισμένα σε μια μη παγωμένη φυσαλίδα).
Βρίσκω τα περισσότερα ρεγκ δεύτερου σταδίου μάλλον ογκώδη και άβολα. Συχνά φαίνονται να κρέμονται από το επιστόμιο, οπότε καταλήγω να βάζω ένα επιστόμιο με μακριές γλωττίδες που μπορώ να κρατήσω ελαφρά με το πίσω μέρος του στόματός μου με τα χείλη μου χαλαρά.
Το My Mares Proton Ice είναι στερεό για κρύες συνθήκες αλλά και ελαφρύ και εύκολο για πιο ζεστές συνθήκες.
My Mares Puck Air is tiny, does everything in one go, and it’s air-integrated so I don’t forget it. I do almost entirely single-cylinder, no-decompression dives with a wedge-shaped profile, hitting the deepest bit first, then cruising progressively shallower. It’s usually pretty conservative diving, so my υπολογιστή is just something I glance at once in a while.
BC
Πολλά BC έχουν γίνει μάλλον υπερβολικά και συχνά κακώς. Τα περισσότερα είναι πολύ ογκώδη και βαριά, τυλίγονται γύρω από την κοιλιά και τα πλευρά του δύτη, με όγκο και τσέπες κάτω από τα μπράτσα. Πολλοί δεν κρατούν το ρεζερβουάρ τόσο καλά, κρέμονται από τους ώμους όπου θα έπρεπε να είναι χαμηλά στους γοφούς, και με τις πλευστικές κύστεις και μια πληθώρα ιμάντων και δακτυλίων D να κρέμονται μακριά από το σώμα.
Οι τεχνικοί δύτες που χρησιμοποιούν χαλύβδινους κυλίνδρους υψηλής πίεσης χρειάζονται σημαντικά επιπλέον ανύψωση, αλλά για τις περισσότερες εφαρμογές 10s κιλά ανύψωσης BC απλώς αντικατοπτρίζουν το υπερβολικό βάρος και έχουν ως αποτέλεσμα αδικαιολόγητα μεγάλες κύστεις BC.
Τα περισσότερα από τα BC μου ήταν μικρά ταξιδιωτικά φτερά. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποίησα ένα μικροσκοπικό μοντέλο Deep Outdoors που το έχω ξεγυμνώσει και το έχω ράψει με το χέρι στην πολύ σπαρταριστή μου ζώνη. Δεν είναι σχεδιασμένο για αυτό, αλλά το έχω χρησιμοποιήσει με δίδυμα και ήταν μια χαρά, γιατί δεν ήμουν υπέρβαρος.
Ανάλογα με το αν κάνω κατάδυση από αλουμίνιο (τις περισσότερες καταδύσεις στο εξωτερικό) ή χάλυβα, μπορεί να βάλω μερικά μικρά βάρη στις λωρίδες των δεξαμενών μου.
Το Dive Rite και το Zeagle έχουν κάνει μερικά εξαιρετικά σακκίδιο- and parachute-style harnesses that are superbly comfortable and streamlined.
I’ve owned and used both, but currently I have a soft σακκίδιο with a webbing harness that I’ve sewn together myself with a chest-strap, a low waist (so I can comfortably belly-breathe) and crotch-straps so that my tank is held securely low into my back.
My BC weighs 2kg, and fits snug and comfortably whether I’m in a wetsuit, drysuit or just a swimsuit. I have no pockets. I don’t do multi-stage deco or mixed-gas diving so have no need for either whistles or bells.
Το μικροσκοπικό μου SMB με καθυστέρηση έχει λίγο περισσότερο από 5 μέτρα γραμμή τυλιγμένο γύρω από ένα καρούλι με δάχτυλο, συσκευάζεται στο μέγεθος ενός κουτιού ποτών και κουμπώνει σε ένα δαχτυλίδι D, και το υπέροχο μικρό μου κόφτη γραμμής Trilobite κάθεται στη μέση μου.
Κοστούμια
Για χρόνια προτιμώ τις στολές ελεύθερης κατάδυσης από τις κανονικές στολές – οι καλές είναι πολύ πιο άνετες και δεν έχετε στρώσεις από μανσέτες, φερμουάρ και Velcro. Χρησιμοποιώ αυτά που είναι Smoothskin εσωτερικά και στρωμένα εξωτερικά, οπότε πρέπει να τα βρέξω για να τα βάλω.
Μόλις μπείτε μέσα, είναι πολύ πιο άνετα και ζεστά από οποιαδήποτε «κανονική» στολή, και τα καλά αφήνουν λίγο ή καθόλου νερό να κυκλοφορεί, επομένως είναι πολύ πιο αποτελεσματικά στο να σας κρατούν ζεστό.
Το off-the-peg λειτουργεί καλά για μένα, αλλά έχω περιποιηθεί τον εαυτό μου και πήρα ένα φτιαγμένο κοστούμι από την Elios Sub στην Ιταλία. Φίλοι και σοβαροί ελεύθεροι δύτες από την Ανταρκτική μέχρι την Ινδονησία το συνέστησαν και η στολή μου 7.5 χιλιοστών είναι η πιο ζεστή, πιο άνετη στολή που είχα. Έχω κάνει ελεύθερη κατάδυση για μία ώρα και πλέον στην Ανταρκτική στους -1°C και νιώθω άνετα.
Είναι καλό για κολύμβηση με αναπνευστήρα σε θερμοκρασίες της Αρκτικής ή της Ανταρκτικής και για καταδύσεις έως περίπου 8°C, αν και φροντίζω να έχω κάτι να βάλω πάνω στο σκάφος λόγω του κρύου αέρα.
Το κουστούμι είναι σχεδόν πολύ καλό. Με έκανε να σκεφτώ ότι θα μπορούσα να ελαχιστοποιήσω περαιτέρω, έτσι μόλις έφτιαξα μια έκδοση 4.5 χιλιοστών.
Λίγο μικρότερη μέτρηση στον καρπό, τους αστραγάλους και τη μέση και πιστεύω ότι θα είναι ακόμα καλό για σχεδόν το ίδιο εύρος θερμοκρασιών, αλλά θα είναι ακόμα μικρότερο και χρειάζομαι μόνο 3 κιλά μολύβδου.
Καταδύομαι πιο κρύο από 8°C και πηγαίνω στο έμπιστό μου drysuit, a Bare NexGen Pro. It’s a lightweight but very tough membrane suit with just a bit of elasticity. It’s very comfortable, and for a couple of Antarctic seasons I wore it as a boat-suit as well as on dives.
Μπορώ να το φοράω όλη μέρα (με το περιστασιακό διάλειμμα κατούρησης – αλλά δεν το κρατάω με φερμουάρ για κατούρηση ή βαλβίδες κατούρησης· δεν νιώθω την ανάγκη να περάσω τόσο πολύ είτε σφραγισμένος είτε κάτω από το νερό).
Το τυπικό φερμουάρ ήταν ελαφρύ και τσακίστηκε λίγο, έτσι τοποθέτησα ένα βαρέως τύπου, και έχω περάσει από πολλά σετ στεγανοποιήσεων και έχω καταλήξει σε όλα βαρέως τύπου.
One thing I have yet to find to my complete satisfaction is an κάτω στολή. I think one good thick one is far better than layers of thin suit.
Είχα ένα πολύ χοντρό κοστούμι Weezle που ήταν αρκετά καλό, όπως και το Fourth Element Arctic μου. Θα ήθελα να δοκιμάσω ένα από τα εσώρουχα νέας γενιάς, κάτι παχύ και μη συμπιεσμένο, και να δοκιμάσω ένα θερμαινόμενο undervest σε πολικές συνθήκες.
ΚΟΥΚΟΥΛΑ & ΓΑΝΤΙΑ
Οι πιο έμπειροι και ικανοί δύτες στον πάγο που γνωρίζω φαίνεται ότι το κρατούν απλό και παίρνουν κάτι που ταιριάζει τέλεια και όχι οτιδήποτε φανταχτερό. Χρησιμοποιούν χοντρές, σπογγώδεις κουκούλες νεοπρενίου και γάντια με τρία δάχτυλα, ούτε πολύ χαλαρά ούτε πολύ σφιχτά.
Τα αδιάβροχα γάντια και οι κουκούλες είναι υπέροχα, όπως και τα Fourth Element, και ξέρω ανθρώπους που χρησιμοποιούν και τα δύο σε υπερβολικό κρύο, αλλά φαίνεται να πέφτω ανάμεσα στα τυπικά μεγέθη και για τα δύο. οπότε δεν μου δουλεύουν. Η χρήση διπλών κουκούλων είναι μια συνταγή για σύσφιξη και άγχος, και ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τα συστήματα ξηρών γαντιών, αν και για να είμαι δίκαιος, τα έχω δοκιμάσει μόνο μερικές φορές.
ΚΑΜΕΡΑ
Για βίντεο καθώς και για φωτογραφίες, μου άρεσαν πολύ οι κάμερες micro τεσσάρων τρίτων τα τελευταία χρόνια, και η σειρά Panasonic GH και το βίντεο Blackmagic εξακολουθούν να αποτελούν τη βάση του συστήματος topside μου και μου δίνουν φωτογραφίες τόσο καλές όσο όλες εκτός από τις πιο αστεία δαπανηρές και ογκώδεις full-frame SLR.
Η δυνατότητα βίντεο των GH και Blackmagic είναι ακόμα καλύτερη από τις επαγγελματικές SLR. Για κάτω από το νερό, είχα ένα υπέροχο και ακόμα αρκετά συμπαγές περίβλημα Nauticam για το GH3 μου και είχα μερικά εξαιρετικά αποτελέσματα.
Τώρα, με τη νέα γενιά των compact, μείωσα το μέγεθος, και ευτυχώς. Έχω μερικά Sony RX100, κάθε κάμερα στο μέγεθος ενός πακέτου τσιγάρου, που μπορούν να παράγουν εκπληκτικές φωτογραφίες και εξαιρετικά βίντεο υψηλής ταχύτητας bit. Στο περίβλημα RecSea είναι ακόμα μικροσκοπικό και ένα από τα πράγματα που πρέπει να προσέξετε είναι η σταθεροποίηση για ομαλές λήψεις βίντεο.
Με τον ευρυγώνιο Inon λαμβάνω ωραίες ευρυγώνιες λήψεις και η δυνατότητα του βιδωτού υγρού φακού είναι απελευθερωτική (αν και μερικές φορές θέλω τσέπες στο BC μου τώρα!). Δυσκολεύομαι να εστιάσω σωστά στη μακροεντολή, αλλά μάλλον αυτή είναι η τεχνική μου.
ΦΏΤΑ
Είχα τα στροβοσκοπικά Inon S2000 εδώ και χρόνια και ήταν υπέροχα, και ο φωτισμός βίντεο iTorch μου κάνει ό,τι χρειάζομαι προς το παρόν, με μια υπέροχη ακόμη και ευρεία δέσμη, αλλά με την ταχύτητα που ανάβουν τα φώτα LED είναι μάλλον πολύ αδύναμο και ανεπαρκής. Προσπαθώ να βρω τρόπους να μειώσω τον όγκο και την έλξη των βραχιόνων φλας.
