ΤΟ BLADEFISH BF5000 είναι η κορυφή της γκάμας ενός σαφώς νέου στυλ οχήματος προώθησης δυτών. Συχνά μου δίνουν DPV για να δοκιμάσω, αλλά συνήθως το βάρος τους από μόνο του είναι αρκετά δυσβάσταχτο για να με εμποδίσει να τα πάω οπουδήποτε με καλή ορατότητα.
Το Bladefish είναι διαφορετικό. Μου λένε ότι σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά είναι προφανές ότι κατασκευάζεται στην Άπω Ανατολή.
Όλα τα DPV αποτελούνται από τρία στοιχεία: μια πηγή ισχύος, έναν κινητήρα και έναν έλικα. Συνήθως, η μεγάλη μπαταρία που απαιτείται καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του χώρου και αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μέρος του βάρους.
Αυτό που κάνει το Bladefish διαφορετικό είναι η χρήση μπαταριών ιόντων λιθίου, σφραγισμένες μέσα στη μονάδα.
Αυτά καταλαμβάνουν πολύ λίγο χώρο για το ρεύμα/ώρες που είναι διαθέσιμες, έτσι το Bladefish μοιάζει με DPV με το μεγάλο μπροστινό μέρος να λείπει. Έχω δει αερόθερμο που μοιάζουν.
Πρώτον, ποια είναι τα μειονεκτήματα των μπαταριών ιόντων λιθίου; Λοιπόν, όταν τελειώσουν, πρέπει να τα απορρίψετε σύμφωνα με τους τοπικούς κανονισμούς.
Αμφιβάλλω αν πληρούν τους κανονισμούς για τη μεταφορά αεροσκάφους (αν και ποιος θα το πει;) και, αν εμφανιστεί διαρροή, πιθανώς από λάθος χειρισμό της μονάδας, το θαλασσινό νερό μπορεί να συνδυαστεί με ιόν λιθίου για να δώσει μερικά ενδιαφέροντα πυροτεχνήματα.
Ρώτησα τον Mark Bruce, τον κάτοικο εκπαιδευτή στο Wraysbury Dive Centre, για να δοκιμάσετε το Bladefish στη λίμνη ένα χιονισμένο πρωί στις αρχές Φεβρουαρίου.
Λοιπόν, ήταν βρεγμένος ούτως ή άλλως, επειδή μόλις είχε δώσει κάποια ατυχή Open Water Μάθημα δύτη. Ήμουν πολύ ευχαριστημένος που δεν χρειάστηκε να μπω μέσα. Το νερό φαινόταν λιγότερο από φιλόξενο!
Το ζήτησα από τον Μάρκο ταξίδι το μήκος της λίμνης, και περπάτησα μέχρι την προβλήτα, όπου περίμενα να βγει. Ελέγχοντας την πρόοδο των φυσαλίδων του, υπολόγισα ότι έκανε περίπου 3 μίλια/ώρα, κάτι που είναι αρκετά γρήγορο.
Όταν βγήκε στην επιφάνεια μέσα από το παγωμένο κάλυμμα, γύρισα στον Άρθουρ, γνωστό και ως "I'm Just The Cook", και είπα ότι θα δοκιμάσω τον Mark λέγοντάς του ότι θα μπορούσε να κάνει ένα κύκλωμα στη λίμνη αν το ήθελε. Ο Μαρκ προφανώς απολάμβανε τον εαυτό του, γιατί έφυγε.
Οδηγείτε τη μονάδα πατώντας ταυτόχρονα δύο διακόπτες που είναι τοποθετημένοι στο επάνω μέρος των συμμετρικών λαβών.
Πατήστε τα μία φορά και θα έχετε την πιο αργή ταχύτητα. Αν το αφήσετε και πατήσετε ξανά γρήγορα, εμφανίζεται η επόμενη ταχύτητα. Πιέστε τα ξανά πολύ γρήγορα μαζί και θα έχετε την επόμενη ταχύτητα.
Περιμέναμε να λάβουμε τρεις ρυθμίσεις ταχύτητας με αυτό το μοντέλο, και κάναμε στην επιφάνεια, αλλά ο Mark δεν μπορούσε να εντοπίσει το πλήρες αποτέλεσμα κάτω από το απίστευτα κρύο νερό. «Βρήκα μόνο δύο ρυθμίσεις, αλλά πραγματικά απογειώθηκε όταν το έβαλα σε πλήρη ταχύτητα», ανέφερε.
Αυτή η μονάδα έχει βαθμολογηθεί στα 50 μέτρα, αλλά, σε αντίθεση με τον ρεπόρτερ τηλεοπτικών ειδήσεων που βούτηξε κάτω από τον πάγο στο Wraysbury τον Ιανουάριο και είπε στον κόσμο ότι πήγε στα 20 μέτρα, από όσο γνωρίζουμε τα 7 μέτρα είναι περίπου όσο βάθος μπορείτε να φτάσετε εκεί. Ίσως εννοούσε τα πόδια. Υπό την προϋπόθεση ότι δεν πλημμυρίζει, ένα DPV θα πρέπει να λειτουργεί το ίδιο σε οποιοδήποτε βάθος.
Η μπαταρία 18V είναι καλή για περίπου δύο ώρες συνεχόμενης χρήσης, αλλά αφήνουμε τον Mark να βγει έξω μετά από 20 λεπτά. Διασκέδαζε τόσο πολύ που μπορεί να είχε μείνει περισσότερο.
Οι αντίχειρές του, αλίμονο, κρατώντας τους μεταλλικούς διακόπτες, μουδιάστηκαν στο κρύο.
Μεσα στο ΝΕΡΟ
Ο Mark ανέφερε ότι το Bladefish κινείται πραγματικά μόλις ξεκινήσει. Ωστόσο, αν αφήσετε κανέναν διακόπτη τροφοδοσίας, σταματάει και επειδή δεν έχει μεγάλο θάλαμο μπαταρίας για να παρέχει ουδέτερη άνωση, αυτή τη στιγμή μετατρέπεται σε τούβλο. Είναι πολύ αρνητικά αιωρούμενο.
Το άλλο μειονέκτημα είναι ότι πρέπει πραγματικά να συνεχίσετε να απελευθερώνετε και να καταπιέζετε για να μετακινηθείτε στις ταχύτητες. Όλα αυτά ειπώθηκαν, όταν ο Mark σκέφτηκε ότι ήταν πιο εύκολο να ελέγξει και να δείξει το Bladefish προς τα εκεί που ήθελε να πάει παρά με κάποια αντίπαλα DPV με πλήρες σώμα.
Είπε επίσης ότι ήταν αρκετά άνετο, χωρίς εμφανή αντίστροφη πλύση. Χρησιμοποιήστε λανθασμένα ορισμένα DPV και μπορούν να σας πλύνουν μάσκα από το πρόσωπό σου.
Μόλις το συνηθίσετε, είπε, μπορείτε να το κρατήσετε ακριβώς μπροστά σας, ενώ με τα περισσότερα άλλα DPV είναι καλύτερο να τοποθετείτε τον εαυτό σας οριζόντια από την κορυφή. Το φαινόμενο backwash του Bladefish είναι πολύ λιγότερο παρεμβατικό.
Δεν υπήρχαν σημεία στερέωσης για κορδόνι. Τα σοβαρά DPV κατάδυσης σπηλαίων ελέγχονται με το ένα χέρι, ενώ ένα κορδόνι ρυμουλκεί τον δύτη μαζί. Πρέπει να κρατάτε συνεχώς το Bladefish και ο Mark παρατήρησε ότι, με τα χέρια του με βαριά γάντια, έμεινε λίγος χώρος στις λαβές.
Ταξίδεψα την επόμενη μέρα στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου συνάντησα τον δύτη Robert Land, έναν καλεσμένο στο liveaboard Contessa Mia. Είχε μάθει να βουτά πριν από έξι χρόνια, όταν ήταν 65 ετών, και πρόσφατα είχε αγοράσει ένα Bladefish γιατί ένιωθε ότι θα του έδινε αυτοπεποίθηση όποτε έβρισκε τον εαυτό του να κολυμπάει σε ένα ρεύμα.
Είχε παραβιάσει τους κανόνες και είχε τοποθετήσει ένα κορδόνι για να μην το χάσει όταν δεν το χρησιμοποιούσε. Μου είπε ότι η αρνητική πλευστότητά του δεν ήταν τόσο μεγάλη ώστε να είναι επιβάρυνση, γεγονός που αντανακλά τη διαφορά στην αλατότητα μεταξύ της Ερυθράς Θάλασσας και του Wraysbury.
Στη θάλασσα, ο θόρυβος της εργασίας του Bladefish ήταν αρκετά εμφανής. Σίγουρα φόβιζε οποιεσδήποτε χελώνες που θα μπορούσαν να τάιζαν και διαφορετικά ήταν διαθέσιμες για την κάμερά μου.
Κάποιος παρατήρησε ότι είχε πιο αθόρυβο μοσχάρι. Άλλοι δύτες στο ταξίδι το ονόμασαν «Το καταραμένο χλοοκοπτικό του Μπομπ». Μάλλον αφιλοκερδώς το ονόμασα «Η υποβρύχια αναπηρική καρέκλα του Μπομπ».
Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, ωστόσο, ο Μπομπ άρχισε να έχει προβλήματα με τους διακόπτες. Φάνηκε ότι το νερό έβρισκε το δρόμο του πέρα από τους δακτυλίους O και στην αρχή ένας διακόπτης παρέμεινε μόνιμα σε επαφή.
Τελικά ο δεύτερος διακόπτης αντιμετώπισε το ίδιο πρόβλημα και ο μόνος τρόπος που μπορούσε να τον απενεργοποιήσει ήταν να βγάλει το κόκκινο βύσμα φόρτισης λίγο. Ο Μπομπ απογοητεύτηκε με την αγορά του. Αποδείχθηκε ότι ήταν ένα πρόβλημα της μπαταρίας που έκτοτε επιδιορθώθηκε.
Φόρτιση
Το BF5000 χρειάζεται τέσσερις ώρες για να φορτιστεί πλήρως, αλλά φορτίζεται κατά 80% σε μόλις δύο ώρες. Η μονάδα διαθέτει μερικά LED που αναβοσβήνουν από κόκκινο σε συνεχές πράσινο ανάλογα με την κατάσταση φόρτισης.
Κατά τη χρήση, παρόμοια LED μετρούν τη διάρκεια της μπαταρίας. Το συνεχές πράσινο σημαίνει ότι υπάρχει φόρτιση τουλάχιστον 80%, ενώ το κόκκινο που αναβοσβήνει υποδηλώνει ότι είστε στα τελευταία χτυπήματα.
Τραβάτε ένα στεγανό βύσμα (με δύο δακτυλίους O) και εισάγετε το καλώδιο φόρτισης. Είναι δουλειά του διαβόλου να το βγάλει, γιατί είναι τόσο σφιχτό.
Αν αφήσετε το στεγανό βύσμα έξω σημαίνει ότι η μονάδα δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί κατά την αποθήκευση και υποθέτω ότι παρέχονται δύο επειδή είναι βέβαιο ότι θα χάσετε ένα σε ένα σενάριο "drop, plop, expletive" εάν προσπαθήσετε να το τοποθετήσετε ενώ βρίσκεστε σε ένα μικρό σκάφος .
Συγκρίσιμα DPV που πρέπει να ληφθούν υπόψη:
Seadoo Explorer, 599 £
ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ
ΤΙΜΗ: 500 £
ΒΑΡΟΣ: 4.2 κιλά
MOTOR: 18V, 240W
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΒΑΘΟΥΣ:50m
SPEED: 5.25 χλμ/ώρα (3.26 μίλια/ώρα) (σχήμα κατασκευαστή)
ΧΡΟΝΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ: 120min
ΠΟΛΥΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ: Ναι
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟ ΚΥΚΛΩΜΑ: Ναί
ΚΥΚΛΟΙ ΕΠΑΝΦΟΡΤΙΣΗΣ:300
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε Beaver Sports
ΟΔΗΓΟΣ ΔΥΤΩΝ
