Ο θάνατος στις ΗΠΑ της Lolita, της φάλαινας δολοφόνου που στα 57 της είχε γίνει η μακροβιότερη σε αιχμαλωσία, έδωσε την ευκαιρία στους αγωνιστές των δικαιωμάτων των ζώων να υπενθυμίσουν στο κοινό τις συνέπειες της συνέχισης της υποστήριξης παραστάσεων θαλάσσιων θηλαστικών.
Ο θάνατος της όρκας έρχεται λίγο μετά την ανακοίνωση της πρώτης σειράς προτύπων για τα καταφύγια συνταξιούχων θαλάσσιων θηλαστικών (Δες παρακάτω).
Διαβάστε επίσης: Αιχμάλωτο δελφίνι «πετάχτηκε έξω με το νερό του μπάνιου»
«Πέθανε όπως είχε ζήσει – αφού πέρασε περισσότερες από πέντε δεκαετίες φυλακισμένη στο Miami Seaquarium στο μικρότερο, πιο ζοφερό τανκ όρκας στον κόσμο, στερούμενη κάθε όψη φυσικής ζωής», λέει η φιλανθρωπική οργάνωση PETA (People for the Ηθική Μεταχείριση των Ζώων).
Διαβάστε επίσης: Καλώντας δύτες με πλάνα άγριας όρκας
Όταν άνοιξε το 1955, το Miami Seaquarium στη Φλόριντα ήταν το μεγαλύτερο αξιοθέατο της θαλάσσιας ζωής στον κόσμο. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, η Lolita ήταν μία από τις πολλές φάλαινες δολοφόνους που ελήφθησαν από τη φύση το 1970 και στάλθηκαν στα πάρκα SeaWorld.
Ζούσε στο Miami Seaquarium χωρίς άλλη όρκα για παρέα από το 1980, όταν ο σύντροφός της Hugo, η πρώτη όρκα του πάρκου, πέθανε από ανεύρυσμα εγκεφάλου αφού χτύπησε επανειλημμένα το κεφάλι του στον τοίχο της δεξαμενής.
Στη συνέχεια, οι εγκαταστάσεις είχαν κρατήσει τη Lolita σε μια δεξαμενή με ασυμβίβαστα δελφίνια που της επιτέθηκαν, λέει η PETA, σημειώνοντας ότι εμφάνιζε σημάδια ότι είχε υποστεί σοβαρό ψυχολογικό τραύμα.
«Ευγενικοί άνθρωποι παρακάλεσαν το Θαλασσινό Ενυδρείο του Μαϊάμι να τερματίσει την κολασμένη ζωή της Λολίτας σε ένα τσιμεντένιο κελί και να την αφήσει σε ένα παραθαλάσσιο καταφύγιο», λέει η πρόεδρος της PETA, Ίνγκριντ Νιούκιρκ. «Αλλά τα σχέδια για αυτήν την κίνηση ήρθαν πολύ αργά και η Lolita στερήθηκε έστω και ένα λεπτό ελευθερίας από τα 53 χρόνια αιχμαλωσίας της».
Μόλις το 2021, μια ομοσπονδιακή έκθεση επιθεώρησης ανέφερε ότι το Miami Seaquarium δεν είχε παράσχει επαρκή σκιά στη Lolita, μείωσε την πρόσληψη τροφής έναντι κτηνιατρικών οδηγιών και την ανάγκασε να αποδίδει με τρόπους που πιθανόν να την έχουν τραυματίσει, σύμφωνα με την PETA.
Πέρυσι, η φιλανθρωπική οργάνωση έλαβε άλλη μια τέτοια ομοσπονδιακή έκθεση που αποκαλύπτει ότι η εγκατάσταση είχε περιορίσει την τροφή των δελφινιών της έως και 60% για μήνες για να τα κάνει πιο συμβατά στις παραστάσεις.
Η εταιρεία Dolphin, η οποία ανέλαβε το Miami Seaquarium πέρυσι, απαγορεύτηκε να συνεχίσει να εκθέτει δημόσια τη Lolita και υπήρχαν σχέδια για μεταφορά της όρκας σε ένα παραθαλάσσιο καταφύγιο στο βορειοδυτικό Ειρηνικό.
Η PETA καλεί τώρα την εταιρεία και άλλους φορείς όπως το Seaworld, η οποία έχει κρατήσει μια νεότερη φάλαινα δολοφόνο που ονομάζεται Corky σε «μικροσκοπικές δεξαμενές» για σχεδόν 54 χρόνια, για να εκπληρώσει όλα αυτά τα σχέδια το συντομότερο δυνατό.
Οδηγίες για τα σπίτια των παλαιών κητωδών
Μέσω της λαϊκής ζήτησης, η πρακτική της διατήρησης φαλαινών δολοφόνων, δελφινιών και άλλων θαλάσσιων θηλαστικών σε δεξαμενές για δημόσια ψυχαγωγία ολοκληρώνεται σε πολλά μέρη του κόσμου, με παράκτια καταφύγια να δημιουργούνται έτσι ώστε οι πρώην καλλιτέχνες να μπορούν να αποσυρθούν εκεί.
Ωστόσο, σε αντίθεση με τέτοιες εγκαταστάσεις για ζώα της ξηράς σε τσίρκο, δεν είχαν τεθεί πρότυπα για τα καταφύγια κητωδών – αλλά τώρα ο πρώτος οδηγός για τις βέλτιστες πρακτικές δημοσιεύτηκε από φιλανθρωπικό ίδρυμα που εδρεύει στις ΗΠΑ, την Παγκόσμια Ομοσπονδία Καταφύγια Ζώων (GFAS).
«Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές θεσπίστηκαν μέσω των συνδυασμένων προσπαθειών κορυφαίων ειδικών στα κητώδη», λέει η εκτελεστική διευθύντρια της ομοσπονδίας Valerie Taylor. «Σηματοδοτούν μια καθοριστική στιγμή για το μέλλον των αιχμάλωτων κητοειδών σε όλο τον κόσμο».
Η GFAS λέει ότι είναι ο μόνος παγκοσμίως αναγνωρισμένος οργανισμός που παρέχει πρότυπα για τον εντοπισμό νόμιμων καταφυγίων ζώων. Οι οδηγίες του έχουν δημιουργηθεί μέσω μιας συνεργασίας με τις φιλανθρωπικές οργανώσεις Sea Life Trust και Whale Sanctuary Project, Merlin Entertainments και το Εθνικό Ενυδρείο των ΗΠΑ.
«Όπως όλα τα αυθεντικά καταφύγια, αυτά τα ωκεάνια καταφύγια θα είναι «πρώτα η ευημερία των κητωδών», λέει ο Taylor. «Η ευημερία των ζώων, αντί για την εμπειρία των επισκεπτών ή το κέρδος της εταιρείας, θα είναι πάντα η προτεραιότητα στη φροντίδα των ζώων, τον σχεδιασμό του καταφυγίου και τις συνολικές λειτουργίες».
Για να λάβει τη διαπίστευση GFAS, ένα καταφύγιο απαιτείται να πληροί «αυστηρά και αξιολογημένα» πρότυπα περίθαλψης ζώων που μπορούν να επιβεβαιωθούν με επίσκεψη στο χώρο. Δεν πρέπει να υπάρχει αναπαραγωγή ή παραστάσεις και ελευθερία επιλογής για τα ζώα.
«Η διαπίστευση GFAS παρέχει ένα σαφές και αξιόπιστο μέσο για το κοινό, τους χορηγούς και τους χορηγούς να αναγνωρίσουν τις βραβευμένες ομάδες ως εξαιρετικούς οργανισμούς και αληθινά καταφύγια», λέει η GFAS.
«Ως η ομάδα που είναι υπεύθυνη για το πρώτο καταφύγιο φαλαινών beluga στον κόσμο, έχουμε δει από πρώτο χέρι τη γιγάντια προσπάθεια, το κόστος και το τεράστιο ποσό φροντίδας και πάθους που χρειάζονται αυτά τα καταφύγια για να δημιουργήσουν και πέρα από αυτό, να διατηρήσουν», δήλωσε ο Rob Hicks, παγκόσμιος διευθυντής της ευημερίας των ζώων στην Merlin Entertainments, η οποία έχει τα κέντρα Sea Life, τα Legolands και πολλά από τα πιο γνωστά θεματικά πάρκα του Ηνωμένου Βασιλείου.
«Το Sea Life Trust Beluga Whale Sanctuary σχεδιάστηκε αρχικά για τους Little Grey και Little White, τους δύο μπελούγκα που είχαν προηγουμένως εμφανιστεί στην Κίνα και μεταφέρθηκαν το 2019 στο ιερό, το οποίο βρίσκεται στη νότια ακτή της Ισλανδίας…
«Χαιρετίζουμε πολύ αυτά τα νέα πρότυπα και τα θεωρούμε εξίσου πρωτοποριακά με το δικό μας έργο ευημερίας».
«Τα καταφύγια είναι ένας από τους πιο σημαντικούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αποζημιώσουμε αυτά τα έξυπνα, όμορφα ζώα για δεκαετίες εκμετάλλευσης», δήλωσε η Δρ Λόρι Μαρίνο, πρόεδρος και συνιδρυτής του Whale Sanctuary Project, το οποίο δημιουργεί ένα καταφύγιο στη Νέα Σκωτία για αιχμάλωτες όρκες και φάλαινες μπελούγκα.
«Είναι τιμή μας να συνεργαζόμαστε με άλλους ειδικούς και επιστήμονες που μοιράζονται το όραμα ενός κόσμου στον οποίο δεν χρησιμοποιούνται δελφίνια ή φάλαινες για διασκέδαση, αλλά αντιμετωπίζονται με τον σεβασμό που τους αξίζει».
Ο GFAS δεν μπόρεσε να δώσει Divernet στοιχεία για τον αριθμό των καταφυγίων συνταξιούχων θαλάσσιων θηλαστικών που υπάρχουν επί του παρόντος και τον αριθμό που ήδη θεωρείται ότι συμμορφώνεται με τις κατευθυντήριες γραμμές.
Επίσης στο Divernet: Το πάρκο της Μάλτας κατηγορεί τον δύτη για τους θανάτους των δελφινιών, Η φιλανθρωπική οργάνωση Wildlife ονομάζει «εκμεταλλευτικές» ταξιδιωτικές εταιρείες, Η Ρωσία ενισχύει την ομάδα δελφινιών κατά των δυτών, Τα δελφίνια φρουρούν τα ρωσικά πολεμικά πλοία ενάντια στους δύτες
