Μια καναδική κατάδυση εκπαιδευτή Ο 47χρονος Κρις Χάσλιπ, ο οποίος πέθανε στη λίμνη Οντάριο νωρίτερα αυτόν τον μήνα, κατονομάστηκε ως ο Chris Haslip - και ο πατέρας του εξηγεί ποια θεωρεί την πιθανή αιτία θανάτου του γιου του.
The θανατηφόρο περιστατικό το απόγευμα της 13ης Απριλίου αναφέρθηκε στις Divernet. Ο Χάσλιπ και ένας μεγαλύτερος φίλος του είχαν καταδυθεί σε μια τοποθεσία που είχαν επισκεφτεί συχνά, το ναυάγιο μιας φορτηγίδας κοντά στο σημείο όπου η λίμνη συναντά τον ποταμό Σεντ Λόρενς.
Οι δύο δύτες είχαν βγει και οι δύο στην επιφάνεια περίπου 15 μέτρα από την ακτή, αλλά ο Χάσλιπ είχε γλιστρήσει ξανά κάτω από το νερό. Ο φίλος παραλήφθηκε σε μια βάρκα από ανταποκριτές έκτακτης ανάγκης και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με ελαφρά τραύματα, αλλά το σώμα του Haslip δεν βρέθηκε παρά το επόμενο πρωί.
Ο Chris Haslip και ο πατέρας του Daniel είχαν μάθει μαζί καταδύσεις το 1996 και, εννέα χρόνια αργότερα, άνοιξαν ένα κατάστημα καταδύσεων, το Explorer Diving, κοντά στην πόλη Kingston.
Ο Ντάνιελ είπε τώρα στην τοπική εφημερίδα the Kingston Whig-Standard ότι ο γιος του ήταν διαβητικός τύπου 1.
«Αυτό νομίζω ότι τον έκανε», είπε το χαρτί. "Είχε χαμηλή ζάχαρη κάτω από το νερό, πιστεύω. Ο τύπος που βούτηξε μαζί του, ο οποίος είναι επίσης καταδυτικός, πολύ έμπειρος, επίσης στρατιωτικός φίλος μου από τα παλιά, έκανε ό,τι μπορούσε για να τον σώσει, αλλά έπαθε καρδιακή προσβολή από το άγχος όλων."
Ο Ντάνιελ περιέγραψε τις προσπάθειες που έκανε ο φίλος του γιου του ως ηρωικές, «αλλά όταν φτάσεις στο τέλος αυτής της γραμμής, κάποιος στον επάνω όροφο σε θέλει – δεν έχει σημασία τι θέλουμε εδώ κάτω».
Πατέρας και γιος είχαν προχωρήσει για να λάβουν SDI εκπαιδευτή καθώς και τεχνικά προσόντα και είχαν ταξιδέψει μαζί σε διάφορες χώρες για καταδύσεις, αλλά για τον Κρις, έναν φανατικό δύτη ναυαγίων, λέγεται ότι η λίμνη Οντάριο παρέμεινε η αγαπημένη του τοποθεσία, με περίπου 200 ναυάγια σε απόσταση μίας ώρας με το αυτοκίνητο από το Κίνγκστον.
Ο Κρις είχε χάσει το αριστερό του πόδι ως αποτέλεσμα ασθένειας και φορούσε προσθετική, αν και ο πατέρας του είπε ότι αυτό δεν είχε κάνει τίποτα για να περιορίσει την ικανότητά του να καταδύεται ή να βοηθήσει άλλους να το κάνουν.
"Δεν άφησε ποτέ τις ασθένειές του να τον κρατήσουν πίσω, προσπάθησε και ήταν καλός σε αυτό επίσης. Νομίζω ότι ήταν χαρούμενος που έκανε την κατάδυση. Ήταν το πάθος του - και είναι δύσκολο για εμάς."
Άλλος ένας θάνατος στο Οντάριο
Εν τω μεταξύ, ένας άλλος δύτης του Οντάριο, ένας ανώνυμος 61χρονος άνδρας, πέθανε, μόλις 10 ημέρες μετά τον Χάσλιπ. Το περιστατικό έλαβε χώρα το βράδυ της 23ης Απριλίου, σε μια τοποθεσία κατάδυσης πιο ανατολικά κατά μήκος του ποταμού St Lawrence προς την πόλη της Κορνουάλης.
Η αστυνομία απάντησε σε μια αναφορά περίπου στις 7.45 μ.μ. ότι μόνο τρεις από μια ομάδα τεσσάρων δυτών είχαν ξαναβγεί στην επιφάνεια από μια κατάδυση σε μια κλειδαριά που αποτελούσε μέρος ενός συστήματος βυθισμένου καναλιού στο δυτικό άκρο του νησιού Macdonell.
Το σώμα του δύτη ανασύρθηκε περίπου στις 11.30 το πρωί της επόμενης ημέρας από την υποβρύχια μονάδα έρευνας και ανάκτησης της επαρχιακής αστυνομίας του Οντάριο, η οποία ερευνά το περιστατικό.
Επίσης στο Divernet: Εκπαιδευτής πεθαίνει σε ναυάγιο στο Οντάριο, Δύτης καναλιών παγιδευμένος κάτω από πάγο, Δύτες του Κεμπέκ βρήκαν 7 ναυάγια – σε 3 μήνες!, 2 τρόποι για να κάνετε μια καναδική βουτιά
Ουάου, αυτό είναι πολύ λυπηρό και εξοργιστικό ταυτόχρονα. Είμαι ενεργός εκπαιδευτής καταδύσεων από το 1983 με πάνω από 13000 καταδύσεις - κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήμουν και εκπαιδευτής τεχνολογίας για ένα διάστημα. Ανέπτυξα επίσης πρωτόκολλα με την DAN για να αναπτύξω κατευθυντήριες γραμμές για τους διαβητικούς για την ασφαλή κατάδυση. Αυτός είναι ο τομέας μου. Αναπτύξαμε πρωτόκολλα για τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και για τη γενική επιτυχία της φροντίδας του εαυτού για τον διαβήτη, προκειμένου να πληροί τις προϋποθέσεις για κατάδυση εξαρχής. Κάθε διαβητικός δύτης έχει μεγάλη ευθύνη να βεβαιωθεί ότι είναι ασφαλής δύτης, καθώς αυτό αντικατοπτρίζεται σε όλους τους δύτες με διαβήτη. Ειδικά για τις τεχνικές καταδύσεις, υπάρχει πολύ μικρό περιθώριο λάθους και η ευθύνη είναι πολύ μεγαλύτερη. Δεν γνωρίζω το προσωπικό ιστορικό αυτού του δύτη ή τη γενική φροντίδα του διαβήτη του. Γνωρίζω ότι το πιο σημαντικό για την ασφαλή κατάδυση ως διαβητικός είναι ότι πρέπει να λάβετε μέτρα για να αποφύγετε τα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα κατά τη διάρκεια της κατάδυσης. Εάν υπάρχει ιστορικό αδυναμίας αναγνώρισης χαμηλού σακχάρου στο αίμα, τότε η κατάδυση δεν πρέπει να γίνεται. Ένας υδατάνθρακας ταχείας δράσης πρέπει να λαμβάνεται από τον δύτη το συντομότερο δυνατό. Λυπάμαι την οικογένεια και τους φίλους του Chris και ελπίζω ότι οι δύτες με ειδικές ανάγκες θα καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να μάθουν ό,τι μπορούν για να είναι ασφαλείς δύτες.