Cornwall Wildlife Trust και το Natural England δημοσίευσαν μια έκθεση που αποκαλύπτει ότι ο κόλπος St Austell φιλοξενεί έναν από τους μεγαλύτερους γνωστούς θαλάσσιους χόρτους στο Ηνωμένο Βασίλειο, που καλύπτει μια τεράστια έκταση 887 στρεμμάτων.
Τα ευρήματα προέρχονται από το St Austell Bay Blue Carbon Mapping Project, και είναι συνέχεια μιας αναφοράς το περασμένο καλοκαίρι ότι είχαν ανακαλυφθεί σημαντικά στρώματα θαλάσσιου χόρτου στο Mount's Bay και στις εκβολές του Fal και Helford, και την εκτόξευση φιλόδοξων έργα αποκατάστασης θαλάσσιου χόρτου.
Τα ευρήματα του St Austell Bay είναι το αποτέλεσμα ακουστικών ερευνών που πραγματοποιήθηκαν σε συνεργασία με την Αρχή Παράκτιας Αλιείας και Διατήρησης της Κορνουάλης (IFCA). Τα σκάφη χρησιμοποίησαν τεχνικές ηχοήχων για να αναγνωρίσουν ενδιαιτήματα «μπλε άνθρακα» – περιοχές της θάλασσας που λειτουργούν ως εξαιρετικά αποτελεσματικές αποθήκες άνθρακα. Οι έρευνες επικεντρώθηκαν στους ιστορικά υποκαταγεγραμμένους βιότοπους θαλάσσιου χόρτου, που μπορούν να ανθίσουν και να φωτοσυνθέσουν ακριβώς όπως τα λιβάδια σε ρηχές θάλασσες και τα κρεβάτια των ευαίσθητων και εύθραυστων ροζ φυκιών που μοιάζουν με κοράλλια, που είναι γνωστά ως maerl.
Εκτός από την ακουστική χαρτογράφηση, εθελοντές επιθεωρητές καταδύσεων από το Cornwall Wildlife Trust's Αναζήτηση πρόγραμμα παρακολούθησε τις τοποθεσίες κατά τη διάρκεια 22 καταδύσεων κατά τη διάρκεια του έργου. Η ομάδα ανακάλυψε ένα απίστευτο σύνολο 122 διαφορετικών ειδών φυτών και ζώων μέσα στους πυθμένες των θαλάσσιων χόρτων και των θαλάσσιων βυθών, αποδεικνύοντας ότι αυτές οι τοποθεσίες έχουν πραγματική σημασία για τη βιοποικιλότητα. Ανακάλυψαν ακόμη και τον σπάνιο ιππόκαμπο με κοντό ρύγχος στον κόλπο St Austell, και πολλά οικονομικά πολύτιμα χτένια.
Η Υπεύθυνη Θαλάσσιας Προστασίας του Cornwall Wildlife Trust, Abby Crosby, λέει: «Για να κατανοήσουμε καλύτερα την υγεία των παράκτιων βιοτόπων μας και τις δυνατότητές τους τόσο για θαλάσσια ανάκτηση όσο και για αποθήκευση μπλε άνθρακα, είναι σημαντικό να μάθουμε πρώτα τι υπάρχει εκεί. Η ανακάλυψη εκτεταμένων κρεβατιών θαλάσσιου χόρτου στον κόλπο St Austell είναι μια πολύ συναρπαστική εξέλιξη. Το Seagrass είναι ένας από τους μεγαλύτερους καταβόθρες άνθρακα που έχουμε παγκοσμίως, παρόλο που καλύπτει μόνο το 0.1% του βυθού του ωκεανού.
«Λειτουργεί επίσης ως καταφύγιο, τόπος τροφοδοσίας και φυτώριο για μια σειρά από θαλάσσια ζωή, συμπεριλαμβανομένων των ευάλωτων ειδών όπως οι ιππόκαμποι και των νέων εμπορικών αποθεμάτων ψαριών και θαλασσινών.
«Οι βυθοί παίζουν σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση της διάβρωσης της ακτογραμμής από τα κύματα, καθώς οι καταιγίδες αυξάνονται στην έντασή τους λόγω της κλιματικής αλλαγής».
Τα λιβάδια με θαλάσσιο χόρτο πιστεύεται ότι περιέβαλλαν μεγάλο μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου στην προβιομηχανική εποχή, όταν οι θάλασσές μας ήταν πολύ πιο πλούσιες σε θαλάσσια ζωή, επομένως η ανακάλυψη αυτού του σημαντικού κρεβατιού είναι αφορμή για γιορτή. Μια έκθεση του 2021 στο περιοδικό Frontiers in Science υπολογίζει ότι τα ιστορικά λιβάδια με θαλάσσια χόρτα του Ηνωμένου Βασιλείου θα μπορούσαν να είχαν αποθηκεύσει 11.5 μεγατόνους άνθρακα και να υποστηρίξουν περίπου 400 εκατομμύρια ψάρια.
Φωτογραφία: Sean Dixon και Matt Slater / Cornwall Wildlife Trust
